Vanilya Kokusu (Tamamlandı)

19- Sevgilim.. Sevdam..

Yarın ne yaşayacağımızı bilsek, bugünden almaz mıydık tedbirimizi?

Alırdık.!

Almadığımız tedbirler, yaşayacağımız gerçeklerin habercisidir!

Ve;
Yaşanılacak olandan kaçmanın imkanı yoktu! Gelecek olan, gelecekti! Yaşanılacak olan, yaşanılacaktı!

...

Evin, öğrencisinin söylediklerini düşünüyordu. Son söylediği ile dumara uğratmıştı kendisini.

Sidar'ın konuşmasının bitmesi ile zil çalmıştı. Evin, çocuklara çıkabilirsiniz dedikten sonra yoklama defterinin başına oturdu ve sınıf listesin de Sidar'ın ismini bulmaya çalıştı.

Elleri titriyordu, neden bu kadar etkilendiğini de anlamamıştı. Sidar'ın adını bulduğun da gördüğü soyad ile iki göğüsünün arasına yumruk yemiş gibi nefesi kesildi.

Parmakları Sidar'ın adı ve soyadı üzerin de gezinirken, dudakları tekrarlıyordu;

- Sidar Şahmeran..

...

Evin, hatırladığı an ile bir kez daha sarsılmıştı. Sidar'ın, Heja ile yakınlığının ne derece olduğunu düşünüyordu. Birden oturduğu banktan kalktı, hızlı adımlarla arabasına ulaştı ve yola koyuldu.

...

Elvan, ultrason da incelediği bebeğin cinseyitini gördüğün de yüzün de gamzelerini ortaya çıkaracak bir gülümseme oluştu.

Makinenin bir tuşuna basıp kalp atışlarının sesini dışarıya verdiği sırada, sedyede yatan anne adayının ağladığını gördü.

- Melis hanım, mutluluk gözyaşı da olsa lütfen ağlamayın. Çünkü kızınız bu durumdan oldukça fazla etkileniyor..

Gülümseyerek söylediği sözler, sedye de yatan kadının sevinç dolu çığlık sesinin, odanın duvarlarında yankılanmasına sebep olmuştu.

Melis hanım, Elvan'a sarılıp teşekkürlerini sunduktan sonra odadan çıktı.

Elvan, günün son annesini de uğurladıktan sonra çıkmak için hazırlanıyordu ki odasının kapısı çalındı ve içeriye kurye girdi.

- Elvan Işık.?

Elvan, ciddi bir yüz ifadesi ve ses tonu ile cevapladı kuryeyi;

- Buyurun benim.

Kurye elindekileri Elvan'a uzatırken konuştu;

- Bunlar sizin için, şuraya da imza atarsanız.!

Elvan, kuryenin elindeki paketi aldı ve gösterdiği yeri imzaladı. Kurye odadan ayrıldıktan sonra, masasına oturdu ve paketi açmaya başladı.

Mor kutunun ağzını açtığı gibi karşısına bir not çıktı.

Not: Aşağıya indiğin de seni bekleyen siyah arabaya binersen kim olduğumu öğrene bilirsin.!

Gülümsedi Elvan, kim olduğunu biliyordu çünkü. Hemen ince kot çeketini ve çantasını alıp odasından çıktı.

Aşağıya indiğin de onu bekleyen siyah arabaya bindi ve araba hareket etti.

Artık zamanı gelmişti.!

...

Evin, gelmek istediği yere varınca arabadan indi ve arabayı valeye verdi. İlk kez geliyordu buraya, kendi kendine düşünmeden de edemedi;

- Daha önce neden gelmedim acaba?

Kocaman binanın ihtişamlı giriş kapısının üzerinde yazan 'Saraçoğlu Holding' yazısını okuduğunda gülümsemeden edemedi.