uni
မနက်ဖြန်ဆိုရင်တောင် ယိုဆန်းပွဲတော်ရောက်ပြီဘဲ။ဒီရက်ပိုင်း ထယ်ယောင်းစိတ်တွေမပျော်ပါ...အမှတ်တရသေးသေးလေးတွေကအစသူ့ခေါင်းထဲပြန်ပေါ်လာပြီး လူကိုဝမ်းနည်းစေသည်။အရှင်နဲ့လဲမတွေ့ဖြစ်တာ၅ရက်လောက်ရှိလောက်ပြီထင်သည်။ကိုကို့ကိုလဲသိပ်လွမ်းသည်။
ငါးကန်ထဲကငါးလေးတွေကိုကြည့်ပြီး လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ဝါးဗူးလေးထဲမှအစာစိလေးတွေကိုထပ်မံပစ်ချလိုက်တယ်...
ထိုစဥ်သူ့နောက်မှ ရင်းနှီးလွန်းလှတဲ့အသံတစ်ခု။
"ထယ်လေး"
အံ့သြဝမ်းသာမှုတစ်ဝက်ဖြင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့...ထယ်ယောင်းပျော်လိုက်တာဆိုတာ ထခုန်လုမတတ်ပဲ။
"ကိုကို..."
ကိုကိုကယိုဆန်းပွဲတော်မတိုင်ခင် သူ့ဆီရောက်လာခဲ့တယ်။ဒီနှစ် သူတို့ညီအကိုနှစ်ယောက်အတူတူမဖြတ်သန်းနိုင်တော့ဘူးဟုထင်ကာ ထယ်ယောင်း တစ်ချိန်လုံးဝမ်းနည်းနေခဲ့ရသည်...
ကလေးတစ်ယောက်လိုမျိုး သူ့အကိုရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်သွားသောကောင်လေးမှာ ဘေးကလူတွေကိုပင်ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။အပျိုတော်လေးနှစ်ယောက်ကတော့...သူတို့နဲ့မဆိုင်သလိုခေါင်းပဲငုံ့ထားကြတယ်။ဒုံမီရာကတော့ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းဖြင့် အသက်တောင်မရူအားပေ။ဒါဒါ ထယ်ယောင်းရဲ့အကိုပေါ့လေ....ရုပ်ကတော့လုံးဝကိုမတူဘူးဘဲ။
"နေရတာ အဆင်မပြေဘူးမှတ်လား...။သူ ထယ်ယောင်းလေးကိုအနိုင်ကျင့်သေးလား...ငါစိတ်မချလို့ မင်းဆီလိုက်လာတာ"
"ဟင်?ကိုကို က ဘယ်လိုလုပ်"
စိမ်းပြာရောင်မျက်ဝန်းလေးများမှာ မျက်ရည်တို့ဝေ့နေသည့်တိုင် နားမလည်မှုကြောင့်ဝိုင်းစက်လို့..
"ကိုကိုကအခုကစပြီး ထယ်ယောင်းလေးကိုကာကွယ်ပေးသွားမှာ။ကိုကိုက မင်းရဲ့ကိုယ်ရံတော်ပဲ"
ဂျီမင်းက သူ့ညီလေးခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွလေးပုတ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောနေသလိုမျိုး ညှင်ညှင်လေးပဲ။
"ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ်...ဒါပင်မဲ့ ကိုကို့ကိုတွေ့ရတာ ပျော်တယ်...သိပ်သတိရနေတာ"
YOU ARE READING
𝑲𝒊𝒏𝒈𝒅𝒐𝒎 𝑶𝑭 𝑱𝑬𝑶𝑵 (Completed)
Historical Fiction"ငါကိုယ်တော် ချစ်မြတ်နိုးလွန်းလို့.. ထယ်ဂွန်းငယ်က ဆိုးနေတာ" ... #Warning# 𝐖𝐚𝐧𝐠 𝐉𝐞𝐨𝐧♡︎ 𝐊𝐢𝐦 acient historical fanfic both Z + U
