MEEEEEEEEEEEEEEEEEEE GAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHD! Ito na po yung Update ko. Bukas yung pinakalast CHAPTER. COMMENT Po aH? Minadali ko na 'to para sa inyo. Salamat :)
TEKA! MAY MUSIC PALA AKONG NILAGAY DIYAN. MALALAMAN NIYO KUNG BAKIT :)
__________________________________________________________
Girl on the seashore’s P.O.V
Nandito ako ngayon sa tabing dagat... Kinagawian ko na ‘to. Dito minsan ako nagmumukmok kapag anniversary ni mama... Second place ito para sa akin...
I’m not here para magmuni-muni. Nandito lang ako dahil gusto kong makapag-isip ng maayos. Ang daming nangyari sa akin. Ang daming pagbabago at pangyayaring naganap. Minsan tuloy naiisip ko kung... paano kung hindi kami nagkita?... paano kung hindi kami nagkakilala?... paano kung... paano kung hindi kami biniro ng tadhana? Mangyayari pa rin kaya ang mga ito?
Up until now, naiisip ko si Anna. Kahit ganun yung nangyari, masasabi ko na rin na isa siya sa mga taong napagpasalamatan ko. I owe her so much. Kung may magagawa lang sana ako para sa kanya... Kahit na...
Kahit na nawala na siya...
She died pagkarating palang sa hospital. Hindi iya naka-abot.
“Tsk!” pinunasan ko na yung luha ko. Umiiyak nanaman pala ako.
Umupo muna ako sa buhangin tapos nagdrawing ako. Sana mabasa ‘to ni Anna.
“What’s that ate?”
(o_o)
Nagulat ako sa nagsalita kaya napalingon ako.
“Bakit anna? Sino si anna ate?” tumabi itong bata sa tabi ko.
Ngumiti ako sa kanya tsaka nagsalita. “Umm.... I’m considering her as my friend... kahit na hindi kami masyadong nagkalapit sa isat-isa... alam kong mabait na tao siya...”
“Ahh..”
“Why are you here? Baka hinahanap kana ni manang luz...”
“Ah.. ate, hinahanap po pala kayo ni lola... sabi niya may mga... ummm....”
“May mga?”
“Ah! May hinahanap daw pala siya na gamit mo! Sabi niya kasi, tulungan mo daw siya. Tara na po.” Bigla niyang hinawakan yung kamay ko tapos hinila niya ako.
“T-teka lang... Hahahahah... Ikaw na bata ka talaga... hinay hinay lang...”
“Bilisan niyo po ate! Hapon na oh? Baka hindi niyo mahanap yun. Importante daw po ‘yun sa mama niyo...”
“Sige teka lang... I’ll just finish this..”
Natapos ko na rin yung sinusulat ko sa buhangin.
“THANK YOU ANNA”
Tumakbo na kaming pareho.
Nang makarating kami sa tapat ng bahay...
Medyo dim yung light kaya parang walang kuryente...
“Ano bang meron? Nasaan sila manang luz?”
“Ate, balita ko may mumu sa loob... baka si mama mo yun... tara samahan mo ako...”
“S-sige..”
Pagkapasok namin sa loob.
(O_O)
??
??
??
What’s this? Anong meron dito? Bakit ang daming candles? May magandang table sa gitna ng sala.
BINABASA MO ANG
Meet Love And Destiny (RESTRICTED)
Teen Fiction[COMPLETED.NO SEQEUEL.NO. SOFT COPY] READ/VOTE/COMMENT/SPREAD :) FOR FANS~
