Meet Love And Destiny (RESTRICTED)

ML&D: Chapter 33

OMOGOSH! Update update na! 

_______________________________♥_________________________________

Nathan's P.O.V

OH GOD! WALA NA AKONG BINALIKAN. SAAN KAYA YUN PUMUNTA?!

SHIT! BAKA NAGALIt NA SA KIN YON! URRRRGGGH! ANG TANGA KO NAMAN KASI! BAKIT BA AKO SUMAMA SA BABAENG 'YON?

Kung tatanungin niyo ako kung sino yung babaeng yon, hindi ko rin siya kilala. Nagtaka nalang ako ng bigla niya akong hilain papalayo kay lorraine. Alam kong may mangyayaring event at kasama ako don pero hindi ko talaga kilala yung babae. Hindi ako nakalingon dahil nakakapit siya sa braso ko. 

Tinawag ko siya kahit magmukha akong tanga kakasigaw sa pangalan niya.

"LORRAINE!" sigaw ko.

Sa huling sigaw ko, wala pa rin akong makita. Lumabas na ako dahil baka lumabas siya. Nagtanong ako sa guard kung may napansin siyang lumabas na kotse pero wala daw siyang nakita. 

DAMMIT! San ko siya ngayon hahanapin!? Ang lawak ng university na 'to? Lumabas nalang ako baka sakaling makita ko siya sa labas.

"Uy kuyang pangit!"

(=_____________=+) Parang ayaw ko lumingon sa maliit na boses na 'yon.

"Kuya pangit!" ulit ng maliit na boses.

Lumingon ako.

At sabi na nga ba, tama ang hinala ko. Yung kutong lupa nanaman na bata na sobra akong ininsulto. Wala siyang kasama.

"Oh bakit bata? nawawala ka nanaman ba!?"

"Ako? mawawala? Hahahaha.. Funny ka kuya!"

SHIT! Kung pwede lang pumatol sa bata!

"Ilang taon ka na ba at bakit ganyan ka makapagsalita sa mas nakakatanda sa'yo!?"

"Hala! Joke lang yon kuya! Hindi ka naman mabiro. Eight years old palang ako. By the way, kung hinahanap mo ulit yung magandang babae, well... kasama nanaman siya ng kuyang mas pogi kesa sa'yo."

FUCK!

Napatakbo ako ng mabilis.

Bakit ganon?

Naasar ako. Kasama nanaman niya yung Mark na 'yon. 

Takbo lang ako ng takbo kahit maraming nabubunggo. Nakarating ako kung saan saan pero wala rin. Naglakad ako pabalik ng may mapansin akong isang restaurant. That's familiar kaya pumasok ako. Sa pagpasok ko, nakita ko ang pinakaayaw kong makita sa lahat. That hand holds her hand and it gets my eyes even more darker.

Lorraine's P.O.V

Shocks! Nadulas ako. Nakakainis. Napahawak tuloy ako kay  Mark ng wala sa oras. 

"Salamat..." sabi ko kay Mark.

He holds my hand while walking. Hahahahaha. Ang daming nakatingin sa amin.

BHOOOOOOOOOGSSHH!

Nagulat ako sa biglang pagkatumba ni Mark. Napatingin ako sa likod namin.

(O_O)

"N-Nathan?"

Nanginig yung tuhod ko. Hindi dahil sa nagulat ako kundi sa kung anong maari niyang gawin kay Mark. Nakatingin lang siya sa kin. Madilim yung mga mata niya. Ramdam kong galit siya. Tinulungan kong tumayo si Mark mula sa pagkakatumba.

"Ayok ka lang ba?" tanong ko kay Mark.

He nodded. Tapos pinagpag niya yung sarili niya.

"B-bakit ka nandito?" tanong ko kay Nathan.