Meet Love And Destiny (RESTRICTED)

ML&D: Chapter 45

WAIT NIYO NALANG PALA YUNG IBANG UPDATE KO. SANA BASAHIN NIYO PA RIN KAHIT ALAM KONG NABOBORINGAN NA KAYO. SALAMAT PA RIN SA MGA KAUNTING NAGBABASA NITO. 

GODBLESS PO SA INYONG LAHAT.

LOVE YOU LOTS!

CHAPTER 45 NA.

________________________________________________

Author’s P.O.V

Nakangiti si Misty. Binuhat ng mga lalaking nakaitim si Nathanat ipinasok sa kotse. Sumakay na sila pati si Misty.

Sa di kalayuan...

Nakaupo si Anna ng may napansin siyang kotse. Napansin niya ang isang babae. Nakita niya si Misty. Noong una ay nagtaka siya. Napatayo siya bigla at lumakad papalapit. Mas nagulat siya nang maakita niya si Nathan.

Nagtago siya sa isang tabi. Umandar na ang kotse at tumakbo kaagad siya sa loob ng bahay.

Kinakabahan siya sa mga nangyayari.

“What  is she doing!? Dad must know this!” sabi niya habang tumatakbo sa loob ng bahay. Pumunta siya sa bahay at kinuha ang cellphon niya. Tinawagan niya ang daddy niya at sinabi ang nangyayari. Kaagad siyang pumasok sa kotse at sinundan ang kotse.

Abilis siyang nagpatakbo. Kinakabahan. Umiiyak. Natatakot. Kakaiba ang kinikilos ni misty. Natatakot siya sa maaring mangyari kay nathan.

Lorraine’s P.O.V

I suddenly feel a strange feeling. Napabangon ako dahil parang binabangungot ako. Napansin ko nalang na basa na ang damit ko. Biglang sumakit yung tiyan ko. Hindi ko alam pero biglang sumama ang pakiramdam ko. Hindi ako mapakali. Ano ba itong nangyayari sa akin...

Tumayo na ako at nalakad-lakad muna sa labas.

Biglang pumasok sa isip ko si Nathan. Biglaan lang... my tummy.... hinimas-himas ko ang tiyan ko... sumasakit ulit...

Nathan...

Anong meron kay nathan...

Dahil sa hindi ako mapakali, Tinawagan ko si papa.

“Pa, nasaan po si nathan?” tanong ko.

“Hindi ko siya nakita. Please lorraine, stay where you are. You’re going to states next week. Wag mo ng isipin pa si Nathan. He’s not good for you...”

“P-pero pa... iba po ang pakiramdam ko... baka nasa panganip si Nathan...”

“Kung nasa panganip man siya, we’re out of it... Matulog kana... Hintayin mo nalang ako diyan next week. I’ll fetch you.”

He hanged up.

Hindi pa rin ako mapakali... merong mali... bahala na...

Sumakay na ako sa kotse. I need to be sure. Kahit this time lang... I want to see him...

Hours had passed. Nakarating na kaagad ako sa mansion. Nagmadali akong pumasok.

“Miss lorin! Saan po ba kayu nanggaling!? Hinahanap po kayo ni Sir nathan... Naku pu maam..”

“Bakit!?” hindi ako mapakali. “A-anong nangyari sa kanya? Nasaan siya!?”

“Wala po siya ditu maam! Ewan ko nga pu eh... basta po galit siya... Ang ingay po ng kwarto niyo kanina! Nag-aalala na po ako kay sir!... Bigla po siyang umalis...”

“A-alam mo ba kung saan siya pumunta!?”

God! Ano po ba ito!?

“Hindi po namin alam...”

Napatakbo ako. Where are you nathan!? Saan ka ba pumunta?!

Tumakbo ako pabalik sa labas. Tumutulo na ulit ang luha ko...

I called him. Paulit-ulit. Walang sumasagot.

Tinawagan ko ulit yung phone... biglang may sumagot....

“H-hello! Nathan! Nasan ka!?” Nanginginig ako... Halos mabaliw na ako...

“This is not nathan... I’m misty... what do you need?”

“H-hah...” I lowered my voice.

Si misty. Kasama niya si Misty.

“Hello?...”

Naglakas loob akong tanungin siya.

“M-misty... pwede ko bang makausap si Nathan?”

“Ummm... we’re having fun.. ahhhhh... Nathan... ahhh... you could come if you want...”

My sense got fade. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Naibagsak ko yung phone. Unti-unti akong napaupo. My tears bursts. Bakit ba sobra akong tanga? I’m too soft... Ayoko na... I’ll let him do what he want. Bakit ba kasi ako bumalik dito!?

Naglakad na ako pabalik ng kotse. Pinaandar ko at...

Si Anna...

Lumabas siya ng kotse niya...

Why is she crying?

Bumaba ako.

“What are you doing here?” tanong ko sa kanya.

“Lorraine... You need to come with me... Si nathan...” She cried. Ano nanaman ba? Hindi ba nila papaahimikin ang buhay ko?

“Anong meron kay nathan? Hindi ba kasama siya ng kapatid mo?”

Alam ko na ang lahat. Sinabi sa akin ni papa ang lahat.

“Oo.. p-pero...”

“Pero ano!? Tigilan niyo na nga ako!”

“Lorraine... please forgive me... Ako ang sumira ng relationship niyo... Kung hindi lang sana sinabi kay misty, hindi mangyayari ang lahat ito...”

“A-ano bang pinagsasabi mo?” naguguluhan na ako...

“S-si misty... kinidnap niya si Nathan... hindi ko alam ang gagawin ko kaya sa’yo ako pumunta.”

“WHAT!? NASAAN SIYA!??”

“Nasundan ko kung saan sila pumunta... Magtiwala ka sa akin lorraine...”

“Tara na!” Hinila ko kaagad siya at pinapasok sa loob ng kotse.

Tinanong ko siya kung saan ang lugar then I called my dad. Sinabi ko sa kanya yung place. Nung una nagtanong pa siya. Sinabi ko nalang na emergency...

Diyos ko po... ‘wag niyong pababayaan si Nathan...

Nagdrive na ako papunta sa sinasabi ni Anna...

___________________________________________________

WALANG KA-THRIL THRILL 'TO HAHAHAHA. SENSYA PO AH? 

THANKS FOR MY SPONSORS. 

CHARAUGHT LANG~ XD OH SIYA GAGWIN KO PA YUNG CHAPTER 46-50. SANA MATAPOS KO BY THIS WEEK.

MAY SPECIAL CHAPTER PO. PAHABOL KO NALANG :)