12/YARA

194 12 29
                                    

.
.
.

"Yağar üstüme kor kor damlalar."

❤️‍🩹

Gecelerin artık daha serin olması güzeldi. Bir kaç güne eylül ayına girecektik ve serin hava ile aşk yaşamaya hazırdım.

Yani bir insan yaz sıcağını nasıl sevebiliyor anlamıyorum...

Ben donsamda kış insanıyım.

Ve bu sabah hava bulutlu bir güneş ile başlamıştı. Sabahın yedisinde tak diye kendi kendime uyanmamın tek sebebi bugün Engin'in istediğim her şeyi yapma zorunluluğu olmasıydı. Ne yaptıracağım emin değilim ama sadece bir şeyden emin olabiliyorum o da alışveriş merkezinde uzun süre kalmaktan memnun olmayacağı ve ne kadar  bunu kendim de pek sevmesem de bugün için katlanacaktık.

İlk etap şimdi başlıyordu. Madem ben yedi de kalktım o da kalksın. Tabi ben kendime gelene kadar saat sekize yaklaşmaya başlamıştı ama o da erken sayılır.

Pıtı pıtı adımlarla Engin'in odasına gittim. Yavaş olmayı umursamadan açacaktım kapıyı ama şimdi anlık tehlike sanıp beni yere sersin istemediğim için normal bir biçimde açtım. Odasının tüm camlarını açmıştı.
Odanın ortasında konumlanmış Çift kişilik yatağa baktım. Ortasında yüz üstü yatıyordu.

Hemde çıplak.

Üstünde olmayan kısa kolluyu geçtim, altındaki baksır mıydı?

Gözlerimi kırpıştırdım ve kendi kendime kaşlarımı çattım. Hâlâ kalça kısımlarına bakıyordum. Şort evet şort olduğu konusunda emin olunca yanına gittim.

"Koğuş kalk!" Dedim sesimi olabileceği kadar bariton tutarak. Engin kendinden pek uyanma tavizi vermedi.

"Defol git Erol!" Dedi sadece. Kaşlarım çatık ona baktım. O kim? Ben duraksarken Engine iyice yastığa gömülmüştü. Erol kimmiş sorgulaması yapmadan omuzdan dürttüm.

"Engin kalk." Dedim omzunu deşerken.

"Engiin."Dedim bıkkınlık ile uzatarak. Kulağına yaklaştım ve eko yapmaya çalıyormuş gibi kulağına doğru seslendim.

"Eengiin, hadi kalk." Bu sefer olmuştu. Refleksle başını çekti ve kafasını kaldırdı. Tam açılmamış gözleri duruyordu.

"Kulağımı siken kim lan!" Dedi ve gözlerini sonunda açabildi. Beni görünce yüzünde afallayan bir ifade oldu.

"Leylam, Leyla?"Demişti anlık dediğinin üzerine bir aceleci öksürük ile de düzeltmişti. İlk dediğini bende duymamış gibi yaptım ve dizimi yasladığım yataktan uzaklaştım.

"Kalk asker, bugün kölemsin!" Dedim onun da benimde garip bir ortama girmemizi engellemek için. Yatakta doğruldu ve sırıtını yatak başlığına yasladı. Böylece karın kaslarını görmüş oldum. Çok bakmak istemiyordum ama gözüme çarpan sağ karın tarafında olan dikiş izini görünce biraz oyalanmış oldum. Acaba nasıl olmuştu yarası?

"Sabah sabah bu yüzden mi beni kaldırdın?" Dedi yeni uyanmış boğuk gelen bir tanıyla. Zar zor gözlerimi yaradan çekip Engin'in yüzüne çıkardım.

YARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin