✔️My Brutal Mafia Queen #2

27

Nie zapomnijcie o gwiazdce!⭐

#MBMQwattpad

Percy

Otworzyłem oczy, kiedy chciałem przyciągnąć do siebie Gaie i obudzić ją moimi pocałunkami, ale... jej nie było.

Gwałtownie usiadłem na łóżku, aby upewnić się, że to nie był mój sen i kiedy jej faktycznie tam nie było, wkurzyłem się. Byłem pewny, że znowu miała do mnie jakieś pretensje. Przecież sama tego chciała.

Chwyciłem telefon, aby zadzwonić do katola, żeby zapytać się czy wróciła do apartamentu, ale wtedy w moje oczy, rzuciła się jedna wiadomość.

Od: Blondyneczka
Percy, za mną jadą jakieś dwa auta. Strasznie się boję. Pomóż mi.

Kurwa, jakie dwa auta? O czym ona pisała? Dlaczego miałaby w nocy jechać autem? Byłem pewny, że robiła sobie żarty, dlatego postanowiłem zadzwonić do Titusa. Blondyna będzie miała przejebane za to, co zrobiła.

I tak jej nic nie zrobisz.

Prychnąłem pod nosem i wybrałem kontakt katola, po chwili słysząc połączenie. Titus odebrał posłusznie po zaledwie kilku sekundach.

— Czy Gaia wróciła do apartamentu? — zapytałem.

— Nie, czemu pytasz?

— Nieważne — odpowiedziałem i rozłączyłem się.

Okej, więc jeśli jej nie było w apartamencie, to musiała ukrywać się gdzieś w willi, prawda? Przecież to na pewno nie była prawda. Może jeśli wyślę do niej wiadomość, wystraszy się i zrezygnuje z tego beznadziejnego żartu.

Do: Blondyneczka
Jeśli nie odpiszesz mi w ciągu dwóch minut, gdzie jesteś, spiorę twój tyłek do czerwoności.

Szybko wstałem z łóżka i ubrałem się, następnie wyszedłem z pokoju, nawet nie przejmując się tym, że go nie zamknąłem. Chciałem, jak najszybciej znaleźć Gaie, która postanowiła zrobić sobie ze mnie żarty. Jeśli myślała, że to było zabawne, to była w ogromnym błędzie. Nie bawiłem się dobrze.

Jednak po chwili zdałem sobie sprawę z tego, że faktycznie mogło jej się coś stać. Przecież ta kobieta była nieobliczalna i faktycznie mogła w nocy pojechać autem.

Dotknąłem kieszeni w swoich spodniach i gdy nie wyczułem w nich kluczyków od auta, byłem pewny, że to co mi napisała, było prawdą.

Od razu wyciągnąłem z kieszeni telefon, aby zadzwonić do Joe, ponieważ tylko on wiedział, jak namierzyć jej telefon.

W tym momencie byłem zły, że nie zmusiłem jej do noszenia tego pieprzonego zegarka z gps-em, bo teraz mógłbym ją łatwo znaleźć. Byłem pewny, że to była sprawka Milesa. Za długo był spokój.

Tylko czego on chciał od Gai?

— Joe, moje biuro za dziesięć minut. Weź swojego laptopa — powiedziałem krótko.

Zszedłem na dół i szybko podbiegłem do mojego biura, zatrzymując się po drodze przy ochronie.

— Za jakieś dwadzieścia minut wyjeżdżamy — oznajmiłem. — Czekajcie przy wyjściu. Nie ma czasu na żadne pytania.