🖤 Sözleşme 🖤

🖤 1 🖤

Giriş

"Adama bak! Kendisini ne sanıyorsa, neymiş annesi için bu anlaşmayı yapmak istiyormuş da son arzusu bilmem nesi de benden de hoşlanıyormuşta dalavere dalavere!" diye kızgınlıkla kendi kendime söylenip ayrılmış olduğum otelden hızla çıktım, ama arkamdan adım seslerini de işitiyordum çok geçmeden zaten peşime takmış olduğu koruması olan robotu arkamdan bana seslendi.

"Doğa Hanım, Tahir bey sizin derhal gelmenizi ve imzalamanızı istiyor, sizin için ayrıca işinize yaracak bir teklif de edeceğini size bildirmemi söyledi" yerimde anında durup dişlerimi sıkarak saçlarımı hırsla arkaya atıp bedenimi de adama döndürdüm ve öfkeli yeşil gözlerimi adama diktim.

"Söyle o PATRON bozuntusuna, ben satılık ürün değilim! Hiçbir teklifini de asla kabul etmeyeceğim bunu aynen söy..."

"Duydum" diyerek herifin arkasından çıkan Tahir denen bozuntuyu gördüğümde dişlerimi sıktım, esmer ellerini koyu mavi kumaş pantolonun ceplerine soktu ve karşıma geçip gözlerime bakarak konuştu. "Senden kibarca istedim, ama sen küçük çocukların asilik ettiği gibi..."

"Küçük çocuk mu? Ben mi? Hah! Ben holding sahibiyim, babamın şirketini yönetiyorum ve sen bana benzetme yapa yapa küçük çocuk mu diyorsun?" diye bağırdığımda tek kaşını kaldırdı.

"Ergen kız gibi asilik ediyorsun..."

"Bana bak patron bozuntusu, benim zaten bir şirketim var ve tonlarca para kazanıyorum senin yapacağın hiçbir kazançlı teklif umurumda değil, senin istediğin de umurumda değil, seni ilgilendiren hiçbir şey kısaca umurumda değil! Sen kendini ne zannediyorsun be..."

"Bak yeter!" diye hafifçe sesini yükseltince dişlerimi sıkıp meydan okuyarak ona baktım.

"Yetmez bence!"

"Sana söyledim, durumum ortada? Annemin son istediğini yerine getirmek istiyorum benden istediği şey evlenmek, alt tarafı üç ay benimle evli kalacaksın, sonra özgür olacaksın merak etme!"

"Bir sürü kız var onu yapacak!..."

"Annem seni beğendi, ne yapabilirim? Hemde bende seni beğeniyorum, sadece o değil aslında...daha çok kendim için istiyorum seni kısaca" dedi son sözleri gülümseyerek söylemişti, dişlerimi sıkıp bıraktım ve nefretle yüzüne baktım.

"Ben seni istemiyorum ama? O üç ay içinde de aşık olacağımı falan sanıyorsan yanılıyorsun!" diye bağırıp arkamı döndüm ve arabama binmek için kapımı açtım, ama hemen sertçe arkama geçip kapıyı kapattı, daha ona ne yaptığının hesabını soramadan beni sırtına aldığı gibi yürümeye başlayınca gözlerimi büyütüp yüksek sesle bir çıngar çıkardım en sonunda. "YETER BE! BIRAK BENİ, BAK BIRAK VALLA BÜTÜN POLİSLERİ TEPENE DİKERİM SEN BENİM KİM OLDUĞUMU BİLİYOR MUSUN? BIRAK DEDİM SANA BIRAK!" tınlamıyordu bile, karanlık olduğu yetmezmiş gibi sokakların üstüne bir de kimse yoktu!

Ellerimi suratına geçirip yumruklamaya başladığımda bize doğru yaklaşan robotu da gördüm, dümdüz ve tepkisiz etrafa bakarak bize doğru ilerliyordu, öfkeyle bağırıp sertçe ayaklarımı sallamaya başladım ve tekrar bağırarak konuşmaya başladım. "Sana beni bırak diyorum, BIRAK!" diye gürlediğimde boğazım acımıştı ve öksürmeye başlamıştım, daha karanlık bir yere geldiğimizde endişelenmeye başlayarak nefeslerim hızlandı, beni yere indirdiğinde kaçmak için hamle yaptım ama hemen kolumdan tutup kendisine sertçe çekince inledim, yüzünü karanlıkta göremiyorum ama öfkeli olduğu sesinden belliydi.

"Sabrımı daha fazla zorlama canını yakarım yoksa! Bin şu arabaya..."

"Adam kaçırmak bu? Suç..."