🖤 Sözleşme 🖤

🖤 MAHKUM 🖤

Gözüme uyku girmemişti adamın bana vermiş olduğu on iki saatin bitmesine bir saat kalmıştı ve ben gece üçe kadar evimde geçirdiğim o güzel anıları düşünmüştüm salonda annemle babamla oturup izlediğim aile filmleri, attığımız kahkahalar, üzüldüğümüz anları tek tek üşenmeden düşünmüştüm, gözlerim ağlamaktan ve uykusuzluktan kızarmış ve şişmişti göz altlarım morarmıştı.

Zor bela iki saat falan uyuyabilmiştim rüyamda annemle babamı görmüştüm, nasıllardı bilmiyorum ama görmüştüm işte. Kapı tıklanınca gözlerimi sıkıca kapatıp açtım, avukat gelmişti kesin. Dişlerimi sıkarak hem kendime hemde o lanet adama küfür etmiştim! Onun yüzünden kazanacağım paradan ve evimden olmuştum! Bankamda tek bir kuruşum kalmamıştı, hepsini ya iş için yada işçilerin parasını yatırmak İçin harcamıştım, onları parasız bırakıp madur etmemek için...ama şimdi onlardan daha kötü durumdaydım. Yine de çalışanın hakkına girmemek benim vicdanımı rahatlatıyordu, olsun.

Gidip kapıyı açtığımda avukat yerine yine o adamı karşımda bulunca öfkem iyice tavan yapmıştı, dün olanlardan sonra hala ne yüzle kapıma geliyordu hayret ediyordum! "Bu ne yüzsüzlük bu ne pişkinliktir! Utanmadan kapıma geliyorsun, ne yüzle? Ha ne yüzle? Beni soktuğun durumda ne halde olduğumu görmek ve eğlenmek için mi geldin? Gördün işte! Aldın alacağını, defol git başımdan!" deyip kapıyı kapatmak için hamle yaptım ama kapıyı tutup sertçe ittirince irkildim, kapı büyük bir gürültüyle duvara vurduktan sonra dişlerini sıkarak içeri girdi ve gözlerime keskin bir şekilde baktı.

"Hala alamadığım şeyler var? Mesela imzan ve sen" dediğinde dişlerimi sıkıp yumruklarımı sıktım.

"Derhal çek git evimden!"

"Bu evden mi?" diye sordu kaşlarını çatıp bakışlarını etrafta gezdirerek, dişlerimin arasından konuştum.

"Git diyorum, yoksa polis çağırır zorla çıkartırım evimden!"

"Kimse beni zorla çıkaramaz ait olduğum yerden" dediğinde kaşlarımı çatıp yüzümü buruşturdum.

"Ne saçmalıyorsun sen..."

"Bu evi ben dün gece avukatından satın alacağımın anlaşmasını yaptım, bugün de gidip parasını verdim ve tapusuyla anahtarını aldım? Yani bu ev senin değil, artık benim" dedi gülümseyerek, ve elinde anahtarla tapuyu sallayınca dudaklarım aralandı ve şaşkınlıkla ona baktım.

"Ne?"

"Beni duydun? Bugün bu evini satın aldım, ben istediğim sürece artık bu evde kalabilirsin evin senin olmasını da istiyorsan eğer, benim tek bir imzama bakar güzelim" dediğinde yutkundum, hayatımda daha ne kadar şok yaşayıp yıkılacağımı düşündüm! Gözlerim dolmaya başladı sinirden, ellerimi saçlarımın arasına daldırıp sinirle gülmeye başladığımda kaşlarını çattı ve derin nefes aldı. "Sinirden güldüğünü biliyorum ama yapacak bir şey yok? Bana barbar demiştin, zorba demiştin, benim sabrımı zorlamamalıydın, daha ne kadar ileri de gidebileceğimi umarım anlamışsındır şimdi" dediğinde hıçkırdım, koltuğa oturup ellerimle yüzümü kapattım, resmen hayatım cehenneme dönmüştü!

"Önce hayallerimi yıktın, şimdi hayatımı yıktın, benden hem para kazanmamı hemde evimi çaldın, sen ne alçak ne adi bir herifsin!" diye bağırıp hızla ayağı kalktım ve yumruklarımı göğsüne vurmaya başladım öfkemi vurarak atmaya devam ettiğimde bileklerimi tutup dişlerini sıkarak bana engel olunca nefretle ellerimi çekmeye çalıştım. "Sen hayatımda gördüğüm en adi, en vicdansız, en hasta insansın! İnsanların emirlerine uyması ve istediklerin olması İçin yapamayacağın hiçbir şey yok! Sen bir katilsin, umutları ve hayatı bitiren kan çıkarmayan bir katilsin. Katil olmak İçin bir bedeni öldürmek gerekmiyor, sen kan çıkarmadan da bir katilsin!" diye bağırıp onu ittiğimde tek kaşını kaldırdı.