🖤 Sözleşme 🖤

🖤 11 🖤

Selam arkadaşlar : İki bölümü sakin ve ufak atışmalarla yazdım, ama esas bombalar 12. Bölümden itibaren patlamaya başlayacak, lütfen takipte kalın heyecanı ve gizemli şeyler olacak. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum, desteklerinizi eksik etmeyin lütfen. İyi okumalar. Sizleri çok seviyorum. ❤️❤️❤️

Sabah üçe kadar gözüm gibi baktım ona biraz terlemişti ve yağmur hiç dinmemişti elektrikler de gelmemişti soğuk bezi her yirmi dakika da bir değiştirip duruyordum terlerini de temizlemiştim, sonra kontrol ettiğimde çok şükür düşmüştü ve rahatlamıştı, eğer geçmeseydi bu havada demezdim sırtıma aldığım gibi hasteneye götürürdüm.

Sonra uykuya dalmıştım, gözlerimi açtığımda saatim dokuz buçuğu gösteriyordu başımı çevirip ona baktığımda benden yana dönmüş uyuyordu, bakışlarımı dışarıya çevirdiğimde yağmur dinmişti ama hava berbattı, şu filmlerde Transilvanya dramatiği ve kasveti olur Ya hani? Tıpkı hava aynı öyleydi ama neyse ki yağmıyordu yani bugün eve gidebilirdik çok şükür.

Kahvaltı kurmaya başladığımda merdivenlerden ayak sesleri gelince başımı çevirip ona baktım, hala uykuluydu ve yanakları pembe pembeydi, kaşlarımı çattım endişeyle, yine mi ateşi vardı? "Sen iyi misin?"

"İyiyim"

"Yanakların"

"Yüzümü daha yeni yıkadım kurularken biraz kızardı" dediğinde rahatlamıştım, çayları döktü ve masaya koyduğunda telefonum çaldı, hemen ekrana baktım şöförüm arıyordu.

"Şükürler olsun şebeke çekiyor" dediğimde hafifçe gülümsedi.

"Bu süper, bugün gidebiliriz"

"Aynen" deyip hemen telefona cevap verdim. "Alo Kemal, bizi hemen köşkten gelip alır mısın? Yine yağmur yağacak gibi o yüzden acele et biraz hazır şebeke de çekiyorken"

"Tamam efendim şimdi yola çıktım zaten, sizin atmış olduğunuz mesaj daha yarım saat önce geldi o saatten beridir yoldayım"

"Tamamdır koçum, bekliyorum" deyip kapattığımda merakla bana baktı.

"Ne oldu?"

"Geliyor yolda merak etme"

"Oh şükürler olsun, burayı gerçi çok sevdim ama yağmur ve elektrik yüzünden biraz sorun yaşadık"

"Jeneratör taktıracağım buraya, elektrikler gitse bile otomatik çalışacak ve sorun yaşamayacağız" dediğinde kaşlarımı çattım ve dudaklarımı büzdüm.

"Ne zaman?"

"Bilmem?" dedim ve masaya oturup çayımdan bir yudum aldım. "Bir dahaki ay falan yada bilmiyorum hemen de olabilir" deyip kahvaltımı yapmaya başladım.

Doğa Güneş.

Eşyalarımızı topladıktan sonra ortalığa şöyle bir çeki düzen verdik işimiz bittiğinde ise Kemal şoför kornaya basınca şükürler olsun diyerek çantalarımızı alıp köşkten çıkmıştık, Tahir kapıyı kilitleyip yürümeye başlayınca bende hafif gülümseyerek köşke son kez baktım, buraya daha ne zaman gelirdim bilmiyordum ama üç ay bittiğinde en çok özleyeceğim yer burası olacaktı.

Arabaya yaklaştığımızda Tahir elimden çantayı aldı, bagajı açıp çantaları koydu ve kapattı, kendisi öne bindi bende arkaya bindim bu süre zarfında hiç konuşmadık bakışmadık bile.

İki saat süren yolculuğun ardından eve geldiğimizde bu kadar mutlu olacağımı hiç düşünmemiştim, çünkü internet çekiyordu şebeke vardı ve bundan önemlisi yeni proje için heyecanlı ve şirketimi görmek için dört gözle bekliyordum, Tahir çantaları alıp hizmetliye verdi sonra şöförle konuştu, bende eve girmek istedim.