ညီ

Part-2

လွန်ခဲ့​သော(၆)နှစ်.........

"နောက်ကျပြီ......နောက်ကျပြီ....သေလိုက်ပါ​တော့လား....park jimin ရာ..."

ခပ်မြန်မြန်​ကျောင်းဝင်းထဲဝင်လာရင်းကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်တင်​ရေရွတ်မိလိုက်သည်။
အခန်းဝသို့​ရောက်​သော်....

"**hoseok...***hoseok ***" (အသံတိုးတိုးဖြင့်​အော်သံ)

ကျော​ပေးအ​နေအထားရှိလျက်whiteboard တွင်စာ​ရေး​နေ​သောဆရာမမသိ​အောင်အခန်းဝက​နေသူငယ်ချင်းဖြစ်သူကိုအခန်းထဲဝင်ဖို့ရန်အကူအညီလှမ်း​တောင်းနေ​သောမျက်နှာငယ်နှင့်park jimin....။

Jeon Hoseok တ​ယောက်စာ​ရေး​နေရာမှသူငယ်ချင်းဖြစ်သူရဲ့ခပ်တိုးတိုး​ခေါ်သံကိုသတိထားမိ၍ဆရာမအားတချက်..အကဲခက်ကာ..အထဲဝင်ဖို့ရန်အချက်ပြလိုက်​လေသည်..။
နှစ်​ယောက်သားအတိုင်အ​​ဖောက်ညီစွာ​ခေါင်းတချက်ညိမ့်ပြလိုက်ပြီးအခန်းထဲဝင်ရန်​ခြေလှမ်းပြင်လိုက်​သော်လည်း.............

"Park jimin....ဘာလို့​နောက်ကျ​နေတာလဲ"
ဆရာမက​ကျော​ပေးလျက်နှင့်​ပြောလိုက်​သော​ကြောင့်jimin​ ခြေလှမ်းများတန့်သွား.........

"ဟို....ဟို​လေ...အဲ...အဲ့ဒါက....လေ..ကျွန်​တော်....."

"တော်...တော်....ဟို​​တေဒီ​တွေလျှောက်​ပြောမ​နေနဲ့....အတန်း​ခေါင်း​ဆောင်ဖြစ်ပြီးကိုယ်ကအရင်​ရှေ့ကနောက်ကျပြ​နေရင်အဆင်မ​ပြေဘူး​လေ....မင်းကိုနှစ်တိုင်းယုံကြည်လို့အတန်း​ခေါင်း​ဆောင်​နေရာ​ပေးထားတာ....စိတ်ပျက်ရ​အောင်မလုပ်ပါနဲ့"

"ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့ပါ..."

"ကဲ....သွား...သွား...သွားထိုင်...ဒီတခါ​တော့ရှိပါ​စေ​တော့"

"ဟုတ်ကဲ့"(ခေါင်းငုံ့လျက်သားနှင့်)

အဆူခံရ​တော့ဇာတ်​လေးပုဝင်ကာhoseok ရဲ့​ဘေးမှာဝင်ထိုင်​တော့​ဘေးကhoseokတ​ယောက်စပ်ဖြီးဖြီးဖြင့်ပြုံး​နေပါသည်။

Park Jimin ....။..အထက်တန်း​ကျောင်းသား​နောက်ဆုံးနှစ်...။...သူတို့ထက်အ​ပေါ်မှာsenior ဆိုတာမရှိ​တော့။သူတို့သာလျှင်​ကျောင်းရဲ့အကြီးဆုံးseniorကြီး​တွေ။...နှစ်တိုင်းလိုလိုအတန်း​ခေါင်း​ဆောင်​နေရာကိုသူပဲတာဝန်ယူရပြီးtop ten မှာလဲသူ့နာမည်မပါမဖြစ်...။ဒါ​ပြင့်ရုပ်ရည်သွင်ပြင်အရ​ပေါ့​သေး​သေးထဲမှာမပါတဲ့သူမို့ရွယ်တူထဲမှာသာမကအငယ်တန်းjunior လေး​တွေရဲ့ပါးစပ်ဖျားမှာ​တောင်​ပြောစမှတ်တွင်သူ...။မိန်းက​လေးမ​ပြောနှင့်....ယောကျ်ားအချင်းချင်းအကြိမ်ကြိမ်အခါခါလည်ပြန်ကြည့်ရ​သောရုပ်ရည်မျိုး။