မိုးရေကျတဲ့သွပ်သံတို့ကြောင့်ပတ်ဝန်းကျင်ဟာဆူညံနေတဲ့အပြင်လူသူလဲရှင်းနေခဲ့ပါတယ်...မိုးချုပ်၇နာရီကျောင်းညပိုင်းအချိန်ကျောင်းဆင်းတာနဲ့အခုလိုအမြဲသူရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်..အခုလိုဆူညံနေတာကတော့လူတစ်သိုက်အတွက်မဟာအခွင့်အရေးကြီးပေါ့....
"ခွေးမသား....ကောင်းကောင်းပြောနေတုန်းပေးလိုက်နော်....နာချင်လို့လား..."
အားနည်းတဲ့သူကအားကြီးတဲ့သူကနိုင်တာလောကနိယာမတခုပါပဲ။ အရာရာမှာအားနည်းတဲ့သူ့ကိုလူတိုင်းကနိုင်ကြတယ်...
ခုလည်းတောင်းနေပြန်ပြီ...ပိုက်ဆံ....ဒီလောက်ပေးနေတာကို...ဘာလို့ငါ့မှာလာပြီးဒီလိုတွေဖြစ်နေရတာလဲ.....America ကပြောင်းလာလို့ Tan ဆီကနေအနည်းဆုံးလွတ်လာတယ်လို့စဥ်းစားရုံရှိသေး...ခုလိုကြုံပြန်တယ်။
"မင်းအကြည့်တွေကိုပြင်လိုက်နော်...."
"ပိုက်ဆံမရှိတော့ဘူး..."
"ဘာ...ဘာပြောတယ်😒"
"ရား....ဟေ့ကောင်...မင်းလိုကောင်မျိုးပိုက်ဆံမရှိဘူးဆိုတာဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ"
"မရှိပါဘူးဆို...."
"🤬🤬မင်းလိုကောင်ကများငါ့ကိုပြန်အော်ရဲတယ်ပေါ့....အမေမရှိတဲ့ကောင်"
သူ့အတွက်အဲ့စကားတခွန်းကအနာဆုံးပဲ.....
"အား.....ရား...."
သူထိုကျောင်းသားကိုတွန်းထုတ်လိုက်တော့....
"မင်းလိုကောင်ကများ...ရာရာစစ...ဟေ့ကောင်တွေဆော်ကွာ...ချ...."
💥💥🦵👊👊🦶💥💥
"အား...အ...အ...."
အုပ်စုနဲ့တစ်ယောက်မမျှတတာမို့အောက်ကနေသာအလူးအလဲခံနေခဲ့ရပါတယ်။
တချက်တချက်ကန်လိုက်လိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့်အသည်းခိုက်အောင်အောင့်တက်သွားပြီးနာကျင်နေခဲ့ပါတယ်။
ထိုအချိန်.........
"ဟိတ်....."
*(အဲ့အသံ......အဲ့အသံ....အဲ့အသံကခုနကBar မှာအရိုက်ခံရတုန်းလှမ်းအော်လိုက်တဲ့အသံနဲ့တပုံတည်း။)*
YOU ARE READING
ညီ
Fanfictionစာဖတ်သူအပေါင်းဒါဒါတို့ရေ.... အပြင်မှာစာရေးဖူးပေမဲ့wattpadမှာတော့တခါမှမရေးဘူးတော့ဖတ်မဲ့သူရှိပါ့မလားစိုးရိမ်ပါတယ်..Professional မဟုတ်တဲ့အတွက်လိုအပ်ချက်တွေရှိကောင်းရှိနိုင်ပါတယ်..ဖတ်မဲ့သူဦးရေများရင်စာရေးရတာအားရှိတာမို့လို့ပါ.... Thanks 💜💜 ...
