Gözlerimi açtığımda camdan vuran gün ışığıyla bakıştım bir süre, odamın kapısı açıldığında umursamadan yatmaya devam ettim.
"Hey velet uyan artık! Kampüse geçeceğim seni de bırakayım" Dedi Jungkook "Gitmek istemiyorum" Dedim "Hadi ama!" Diyerek üstümdeki yorganı çekti.
Göz devirerek yatakta doğruldum. "Ne var Jungkook ?!" Dedim "Kalkıp hazırlansan iyi edersin" Dedi "Gitmek istemiyorum hiçbir yere" Dedim
"Ne yapacaksın böyle korkak gibi yorganın altına mı sığınacaksın ?" Dedi "Tam olarak öyle yapacağım!" Dedim yorganı elinden çekiştirerek
"Peki tamam öyle yap, ne zaman cesur biri oldun ki zaten sürekli korktuğunda yorganının altına saklanıp gerçeklerden kaçtın şimdi de öyle yap!" Dedi, sinirle yorganımın altından çıktım.
Ağzımı açacakken eliyle beni susturdu. "Bana cesur olduğunu kanıtlamak için sakın bağırmaya kalkma, çok kanıtlamak istiyorsan giyinerek aşağıya gel" Dedi
"Erkenden gitti, şirkette işler varmış. Otursana" Dedi "Gerek yok aç değilim" Dedim
"Tamam o zaman çıkalım" Dedi, Jungkook ayaklandığında evden çıktım. Jungkook garajdan siyah Porsche'siyle geldiğinde binerek kemerimi bağladım.
"Kahve alalım mı ?" Dedi "Gerek yok" Diyerek camı açtım. Jungkook elimi tuttuğunda gözlerimi önce ellimize sonra da Jungkook'un yüzüne çevirdim.
"Ne yapıyorsun ?" Dedim "Canını sıkan her neyse bana söyleyebilirsi-" Elimi elinin altından çektim.
"Sensin canımı sıkan! Sürekli bana yaklaşmaya çalışıyorsun, aptal mısın Jungkook ?! Kardeşinim ben senin, kim kardeşini dudağından öper!" Dedim sinirle "O gün için kusura bakma, biraz sarhoştum mantıklı düşünemedi-" "Kes dinlemek istemiyorum" Dedim
Jungkook yola döndüğünde camdan dışarıya dönerek derin bir nefes aldım. Sakin ol Lisa bunu yapman gerekiyordu. Ona umut vermezsin!
•••••
Derslikten çıktığımda arkamdan birinin ismimi bağırmasıyla o tarafa döndüm. "Selam" Dedi Chris yanıma gelerek "Selam" Dedim
"Biraz vaktin var mı ?.." Dedi, ağzımı açacakken konuşmama izin vermeden beni sürüklemeye başladı. "...eminim bir kahve için vaktin vardır" Dedi
Gülümseyerek onu takip etmeye başladım. Birlikte kampüsün yakınındaki kafeye girdiğimizde rastgele bir masaya oturduk. "Ne istersin ?" Dedi
"Espresso lütfen" Dedim, Chris beni onaylayarak gittiğinde telefonumla ilgilenmeye başladım. Kısa süre sonra Chris gelince uzattığı kahveyi alarak teşekkür ettim.
"Ee nasılsın ?" Dedi "İyiyim" Dedim her zaman ki yalanımı söyleyerek. Chris içeceğinden bir yudum alırken ben kahve bardağıyla oynuyordum.
"Aslında sana söylemem gereken birşey var" Dedi "Dinliyorum" Dedim "Çok güzelsin Lisa..." Dedi gülerek
Neyin geleceğini anlayarak ellerimle oynamaya başladım. "...senden hoş-" "Chris bunun için hiç uygun bir zaman değil" Dedim
"Efendim ?" Dedi, derin bir nefes aldım. "Son zamanlarda aklım karman çorman eğer bir ilişkiye başlarsak bunu ister istemez sana yansıtırım ve bunu istemiyorum. Ayrıca arkadaşlığımızı seviyorum" Dedim
"Yani karşılık bekleme diyorsun" Dedi "Gibi gibi" Dedim "Olsun yine de seni bekleyeceğim" Diyerek güldü.
Onun gülmesiyle bende güldüm. Nasıl bir hayat yaşıyordu bilmiyorum ama çok güzel gülüyordu. Ne derler bilirsiniz: Güzel gülen her zaman en çok acı çeken kişidir...
"Kahvelerimizi dışarda mı içsek ? Hava çok güzel" Dedi, Chris'i onaylayarak ayağa kalktım. Birlikte kafeden çıktığımızda yürümeye başladık.
"Jungkook'la aranda ne var ?" Dedi "O benim kardeşim" Dedim "Kardeş misiniz ?" Dedi şaşkınca
Kafamla onu onayladım. "Tanrım! Hiç benzemiyorsun" Dedi "Bizi birbirimize benzetmeyen ilk kişi değilsin merak etme" Dedim
