"Jungkook..."
Dedim kollarımın arasındaki Jungkook'un saçlarını severken
"...annene kızgın mısın ?"
Dedim
"Nerden çıktı bu ?"
Dedi
"Öyle aklıma geldi."
"Konuyu kapat konuşmak istemiyorum."
Dedi
"Ama ben seninle annemi konuştuğum gün rahatladım. Sende konuş sevgilim"
Dedim saçlarını severken
Jungkook göğsümden kalkıp oturur pozisyona geldi. Bende sırtımı iyice yatak başlığına verdim.
"Bunu konuşmak beni sadece strese sokar"
Dedi
Yüzünü ellerim arasına aldım.
"Ama bebeğim-"
"Lisa"
Diyerek yüzüne koyduğum ellerimi tutarak aşağıya indirdi.
Aşağıya indirdiği ellerimize bakarken Jungkook bana yaklaşarak anlını anlıma yasladı. Onun kapalı gözlerine bakarken kurtardığım sağ elimi yanağına koydum alınlarımız hâlâ birken
"Benim annemde, kardeşimde, ablamda sevdiğim kadında artık sensin"
Dedi, sözleri teker teker kalbime işlerken söylemek istediğim herşey boğazımda birikti ve orda bir düğüm oluşturdu.
"Jungkook..."
Diyebildim zar zor
"Lavinia'm"
Dedi, kalbim göğüs kafesimin içinde erirken gözlerimi kapattım.
Yapacaklarım yüzünden şimdiden özür dilerim sevgilim...
•••••
"Niye bu restorana geldik, eve de söyleyebilirdik suşiyi"
Dedi Jungkook
"Ben burda yemek istedim sevgilim"
Dedim, Jungkook'u çekiştirerek cam kenarındaki herhangi bir masaya oturttum.
Erafa bakmaya başladım. Umarım Jungkook Bayan Jeon'u gördüğünde bana çok kızmaz. Jungkook'un canının yanacağı ihtimali nefesimi keserken ciğerlerime kesik bir nefes çektim.
"Ee nasılsın ?"
Dedim, Jungkook güldü.
"Sevgilim, gün boyu yan yanaydık zaten ve bu soruyu 100. kez falan soruyorsun herhalde, neler oluyor ?"
Dedi
"Birşey olduğu yok Jeongguk. Sürekli iyi olduğunu duymak istiyorum belki"
Dedim, Jungkook tutuğu elime uzun bir öpücük kondurduğunda gelen sesle ikimizde ciddileştik.
"Çok geç kalmadım değil mi ?"
Yutkunarak önce Bayan Jeon'a sonra da sinirle dişlerini sıkan Jungkook'a baktım. Jungkook'la göz göze geldiğimizde dudağımı dişledim.
"Jungk-"
"Bana bunu yapmadığını söyle...bana lütfen bu kadını buraya senin çağırdığını söyleme!"
Diyerek masaya vurduğunda sıçradım.
"Sevgilim"
Dedim, Jungkook sinirle ayağa kalktı.
"Niye karıştın ki ? Sana dün konuyu kapat demiştim ama sen ne yaptın ? ONU BURAYA GETİRDİN! Neden Lisa, amacın neydi ?"
Dedi
"Ben...ben onu görünce yumuşarsın sandım. Özür dilerim"
Dedim, kalkarken
"Yumuşamış gibi miyim ?!"
Dedi
"Jungkook onun bir suçu yok onu ben zorladım"
Dedi Bayan Jeon
"Sen..."
Diyerek Bayan Jeon'a döndü.
"...sen çeneni kapat ve defol"
"Oğlum-"
"Oğlum deme lan bana!"
Bağırmasından irkilirken ayağa kalktım.
"Jungkook sakinleş yalvarırım"
Dedim, Jungkook sinirden kıpkırmızı olmuş gözlerini bana döndürdü.
"Ailemizden bile değilken niye bu kadar zahmete girdin ?! Ailemi niye bu kadar benimsedin Lalisa!
Sen kimsin ki ?! Kim olarak çıkarttın bu yüzsüz kadını karşıma!"
Diye bağırdı yüzüme karşı
Dediklerinin ağırlığı kalbime bir hançer misali saplandığında nefesimin kesildiğini hissettim. Tam da babamın dediği gibi olmuştu.
Sıkıştığı ilk anda onun ailesinden olmadığımı bana hatırlatmıştı. Onlardan olmadığımı suratıma vurmuştu. Jungkook işte...
"Ben..."
Diyerek durdum. Gözümden bir damla yaş aktığında Jungkook sinirle elini saçlarının arasından geçirdi.
"Bu saatten sonra hayatımdan defol Lisa"
Dedi ve ağzımı açmama izin vermeden çekip gitti.
Ağlayarak sandalyeye geri oturdum. Bayan Jeon yanıma oturarak kenardan aldığı peçeteyi bana uzattı.
"Özür dilerim, sizin ilişkinizi de berbat ettim"
Dedi, gözlerimi sildim.
"Ben onsuz ne yapacağım ?"
Dediğimde Bayan Jeon bana sarıldı.
"Eminim siniri geçtiğinde o da pişman olacak"
Dedi, gözlerimdeki yaşlar durmaksızın akarken elimi kalbime attım. Kalbim sanki Jungkook'un dediği laflar altında ezilmişti.
Ailemizden bile değilken niye bu kadar zahmete girdin ?!
Ailemi niye bu kadar benimsedin Lalisa!
Niye benimsedin Lisa ?..neden yerini unuttun ?! Neden kim olduğunu unuttun ? Kim olarak onları bu kadar benimsedin, neden Lisa ? Neden ?!
