ÇETREFİL / GxG

01- B&A DÜN

SELAAM :)

(özlemişim bunu söylemeyi be)

Klasik girişimi de yaptığıma göreee, artık gönül rahatlığıyla ilk bölümü yükleyebilirim.

Ama önce
bir iki şey söyleyim di mi? :)

Her ne kadar
çetrefilli bir süreçten geçerken 'ÇETREFİL'i yazmış olsam da,
nihayet bitti.

SONUÇTA ve SONUNDA BURADAYIM. :)

Bölüm yükleme saatlerimiz ilk kez sabit olmayacak. Yoğunluğum ve yorgunluğum devam ettiği için ne zaman boş ve müsait olursam bölüm o zaman gelecek. Bu da tahminimce genelde akşam saatlerini bulacak.
Bunu da şimdiden belirtmiş olayım.

Umuyorum ki hikâye beklentinizi karşılar ve hepimizin bir sene beklemesine gerçekten değmiş olur.

Hatalarımız olursa şimdiden affola.

Madem o kadar bekledik,
O zaman hep birlikte şöyle sağlam bir giriş yapalım he, ne dersiniz?
Bir senenin acısını çıkarır gibi bol bol yorum yapın ki,
eşe dosta sefamız olsun uleynn. :)

68 bölümlük bir hikâye sizi bekliyor.

Şimdiden hepinize iyi okumalar diliyor ve bu kez de Begüm'ün gözünden göreceğiniz yeni dünyadaki aşkın başka bir rengini okuyacağınız hikâyenin ilk bölümüyle sizi baş başa bırakıyorum.

Heyecan yaptım yav.

Hadi bakalım,
gazamız mübarek ola.

Buyursunlar efenim :)

□■□

-24 MART-

Uzandığım yatağın içinde kolumu kendimle yastık arasına destek yaparak başımın arkasına almış vaziyette yarım oturmuş bir pozisyondayken, kolları bedenime dolanmış ve sarıya boyalı saçları çıplak bedenimin üzerinde dalga dalga dağılmış bir halde uyuyan kadına baktım göz ucuyla...

içimden söver gibi uzun bir nefes verip, gözlerimi tavana diktim yeniden. Bu evcilik oyunları bana göre değil. ~Hiç değil hemde.~ Kendimi neden bu girdabın içinde tutmaya devam ediyorum, bilmiyorum.

Her geçen gün daha çok ruhum daralıyor ve daha çok uyku tutmuyor geceleri. Çünkü bir yalanın içinde yaşıyor olduğumu bilmek bir hayli huzursuz ediyor beni. ~Ayrılamıyorum da...~

(Günler önce bir kez daha Ceylin'e ayrılmak istediğimi söyledim ama karşılığında yine sadece gözyaşı ve itiraz aldım. Günün sonunda sevişmeden girdiğimiz bu yatakta, yine aynen bu şekildeydik.

Sevişmelerimiz de benim açımdan çok iç açıcı bir halde değil açıkçası. Gecenin sonunda o çığlıklarının arasında aldığı hazzın verdiği yorgunlukla üzerime yığılarak uyuyup kalıyor, ben ise aynen şu anda olduğu gibi keyifsiz 'Bu işten nasıl kendimi kurtulabilirim'in derdine düşüyorum.

O, kollarını bana sarıp ~benim açımdan psikopatça~ mutlu olduğumuzu, her sevgilinin arasında bazen soğumalar yaşanabileceğini düşünerek kendini kandırmaya devam ederken, ben onun tam aksine artık aramızdaki aşkın uzun zaman önce bittiğini, sevginin ise böyle birbirimizi kandırmaya devam ettikçe daha çok tükeneceğini açıkça görebiliyorum.