*** UTOS #9 ***

652 13 3
                                    

.Third POV.

Lunes.

Dumaan muna si Aya sa kanyang locker para kuhanin ang ilang bagay na iniwan niya. Pero pagkabukas niya, Holy Shimay! Ang daming tilas!!

Kadir-dir!! Syempre, sinung engot na babae ba naman ang di mapapasigaw sa maraming tilas sa locker mo? Worst is, nagsisigapangan pa sa mga gamit mo! Nagngingisian nang palihim ang mga tao sa paligid ni Aya.

        Sa klase nila, di lang yon ang nangyari, habang naglalakad siya dala ang maraming libro, tinilapid siya ng isang lalaki. Sakto namang dumating si Vincent sa kinaroroonan ni Aya.

"Are you an idiot? What are you doing lying down there? Did you trip yourself?"

"Ahahaha! Y-Yes, I trip myself. Sorry, I was clumsy."

"Hurry up and clean your mess.", Tiningnan niya ng masama ang mga tao sa paligid nila na parang nagsususpetsa, "Come with me."

"Huh? W-Wait, the books---"

Sa likod ng school building. . . . 

"Tell me, you're hiding something.", Seryoso ang punk!

". . . . . How'd you know?", Parang may kinukuha sa bulsa si Aya, "Actually, I was meaning to eat this bread, but---"

"IDIOT! I'm serious here!!"

Nakita niyang nag-iba ang expresyon ng mukha ni Aya. He calmed down and tried to talk to her gently without screaming.

"What's going on, Aya?"

"Truth is, they warned me. They want me out of this school."

"What? Why didn't you call me for help?"

"Don't worry, Vincent! I can endure everything. Someday it'll all pass. I'll be fine, promise!"

". . . . . .", Di man halata sa mukha ni Vincent, pero sa loob-loob niya, nag-aalala siya para sa kaibigan.

.Her POV.

". . . . I'll be fine, promise!"

". . . . ."

Fake ang ngiting pinapakita ko ngayon kay Vincent. I know he cared for me pero ayoko sanang bigyan pa siya ng problema at baka siya naman ang masaktan.

Pero. . . . . 

Kakayanin ko nga kaya ito?

-------

6 pm, still in school. Bakit kamo hindi pa ako umuuwi?

It's not like hindi ko pa gustong umuwi. . . . pero hindi talaga ako makauwi.

Dumating na ang araw na kinatatakutan ko.

"What? You can still stand?", Sinabunutan ako ni Maria.

"Ah! I-I won't let your pranks affect me."

Nagtatapang-tapangan lang ako. If I became a total coward ngayon, ako lang ang talo. I have to be strong for myself at para na rin kay Vincent.

"Maria, she just said we're giving her pranks. Why don't we give her a taste of our wrath?"

"You're asking for it, fatso. Very well. . . ."

Nakatanggap ako ng mga sampal at sobrang pananakit ng 3 Blondes. Wala naman akong mahingan ng tulong dahil bukod sa naka-lock ang pinto, tinalian din nila ang bibig ko para hindi ako makasigaw.

This is the worst. It was really like hell.

Bago sila umalis, itinali nila ako sa isang paa ng mesa sa laboratory room na 'yon. Wala akong kalutay-lutay, nanghihina ako at ang sakit-sakit ng buo kong katawan, plus, my vision is going blurry.

Pretty-UglyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon