Pretty-Ugly

*** UTOS #3 ***

.Her POV.

School Foundation Day. 16 January.

Fortunately, natapos din sa wakas ang pagpe-prepare para sa aming Horror Booth nang walang problema. Buti at di na natakas si Haru.

Few minutes bago magsimula ang Opening ng Foundation Day, nasa classroom ako, nag-aayos ng costume ko.

Maya-maya, hindi na pala ako nag-iisa sa room. Dumating si Haru.

"Nandito ka pa pala, Aya."

". . . ."

"Hey. You didn't hear me?"

Sinong baliw ang kakausap sa taong iniiwasan nga nila?

". . . . ."

Natahimik na siya. Akalain mo yun, effective pala?

Nakahanda na sana akong umalis nang bigla niyang tinawag ang pangalan ko.

"Aya!", Nilingon ko siya.

". . . Let's do our best today. Okay?", With his usual killer smile ulit.

Nag-nod lang ako.

Parang may mali yata sa personality niya ngayon?

In the midst of the day, enjoy na enjoy ang lahat. Pati ang aming booth dinumog ng mga tao, especially girls. Bakit kamo?

Ano pa bang pwedeng maging dahilan? Syempre ang sikat na Mishima Twins na naman sa kanilang vampire disguise ang sadya nila.

Few minutes passed. Breaktime na. Lahat ng mga classmate ko ay nagsama-samang kumain sa room.

While I am always left out. Kaya tuwing breaktime, pumupunta ako sa 5th floor ng highschool dept. Doon ako mag-isang kumakain.

"Wow! Bagong recipe na naman to ni Manang."

Maya-maya, bigla akong nakarinig ng kalabog! Syempre natakot ako at kung anu-ano ang pumapasok sa isip ko hanggang sa nakarinig naman ako ngayon ng pag-ungol.

"Sinong nandyan?"

Ang tahimik bigla ng paligid. . . .

"Kung horror booth ang hinahanap mo, you're in the wrong floor."

* umuungol *

"Bi-Binabalaan kita! Mas malaki ako sayo, hindi mo ako kaya!"

Natatakot na ako!!

Pero ako namang si tanga, lapit pa ng lapit para makita kung may tao.

"Aya!"

"AHH!"

Sa gulat ko, bigla siyang lumabas na parang kabute ---- isang poging-poging kabute!!

.His POV.

Break na ng booth namin. Naisip kong sumabay kay Kei sa lunch pero wala pala siya sa room.

Tumakas siguro. . . .

However, si Aya naman ang nakita ko. Alam ko mag-isa na naman siyang kakain. I wanted to join her pero hindi ko naman dapat baliin ang pangako ko kay Kei.

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

.

* sigh *

I must be an awful guy.

5th floor. Yes, sinundan ko nga si Aya.

At ayun, nakita ko siyang mag-isang kakain. Gusto ko siyang puntahan at kapag nagtaka siya, I'll just simply say "teritoryo ko to."

Um! As simple as that. Pero, hindi gumagalaw ang mga binti ko!

I tried and finally, napagalaw ko ang isa kong binti! However, I blew up my hiding! Asar!

* CLANG! *

"Oh shit!", Bulong ko nang madanggi ko yung silya sa gilid ko. Damn, that hurts!

"Sinong nandyan?"

"Kung horror booth ang hinahanap mo, you're in the wrong floor."

"Aruuuuyy. . .", Napaungol ako sa sakit! Pesteng silya yun, ang sakit tuloy ng tuhod ko!! (>~<)

Hindi pa naman ako siguro napapansin nun. Hehe!

"Bi-Binabalaan kita! Mas malaki ako sayo, hindi mo ako kaya!"

"Hahahaha! Talagang she's telling the truth now!", Mahina akong tumawa sa sarili ko.

Natatakot na siguro siya.

She's coming closer.

"Aya!"

Nagulat siya and she immediately backed off. Hindi na ako magtataka coz we really had hurt her in the past.

And right now, I can still remember her crying face. Nagi-guilty tuloy ako sa ginawa ko noon.

Kei, sorry I can't keep my promise anymore. Gusto kong kaibiganin si Aya.

"Hi."

"Anong ginagawa mo dito?"

"Gusto kong sumabay sayo. Wala kasi si Kei tsaka di naman talaga ako close sa iba. Hehe."

She looked disappointed.

"What? Is that a bad idea?"

"A-Ah, hindi. Ayos lang na sumaba y ka."

I smiled at her. Well, it's a good sign to start our friendship. (^_^)

Nakipagkwentuhan ako sa kanya sa maraming bagay. At first awkward pa siya pero she soon started being talkative. Makwento pala siya.

I guess I've seen one of the many things na di alam ng iba. I don't know pero parang. . . . I'm flattered or proud?

However, biglaan na lang napunta ang usapan sa nakaraan namin.

"Hahaha! Yeah, at napakapilyo talaga ni Kei nung bata pa siya!"

"Oo nga eh. Naalala ko nung una ko siyang nakita. Hehe, ang harsh nya.", Nakangiti siya nung sinabi yon.

Natahimik kami pareho.

"Alam ko masyado nang late para sabihin 'to Aya, pero I want you to know I'm very sorry about before."

". . . ."

"Right now, gusto kitang kaibiganin. I want to be your friend."

Sorry, Kei.

TO BE CONTINUED. . . .

>> Hello sa inyo. Sorry if medyo boring ang story. I'm trying to hasten this story para mgwa ko na yung real purpose ko dito.

>> thanks sa support @authorLen! more power sa stories mo! (^_^)