Pretty-Ugly

*** UTOS #2 ***

.Her POV.

HALAAAA~!!!

P-Para akong pinapanood! At the same time parang may nagbubulungan sa paligid ko. . .

.Third POV.

St. Nichola University. Friday, 13 January. Year xxxx.

Umaga, sa classroom nila Aya, nag-aannounce ang adviser nila ng upcoming events and plans para sa nalalapit na School Foundation Day nila. At sa oras na yon nga ay naghahanap ang teacher ng magiging representative na hahandle sa plano ng buong klase. At ang napili?

. . . . . .

“Take over Mr. Mishima Haru.”

Pumunta sa harap ng buong klase si Haru at nilibot ng tingin ang room. Napansin niya na may isang estudyante ang hindi YATA nagpe-pay attention sa kanya. Nakayuko ito at hindi humaharap paratingnan siya.

“Oh, sir?”

“Yes, what is it?”

“Before you leave, pwede ba akong magkaro’n ng assistant? Alam niyo na, mahirap ang trabaho ko at di ko naman ginustong mapili bilang rep.”

“. . . . Okay, I understand. So then, let’s have another nomination---“

“No, sir. Pipili na lang po ako to avoid wasting the time.”

Tiningnan ni Haru ang bawat kaklase. Habang naghahanap, parang may lihim siyang sinisilip. At kung sino?

“You!”, sinabi niya habang nakaturo sa napiling assistant sabay tinginan ng lahat.

.Her POV.

Goodness! Para san pa ang saying na “One vote can make a difference.” kung ang boto ko NAPAKA-invalid?! Anung nangyari sa “Vote wisely”?! Ayan tuloy, kelangan kong yumuko the entire time para lang maiwasang magkita ang mga mata namin! Huhuhuhu!! ( TT^TT )

Sorry, take note lang po, ang nag-iisa kong boto ay para LANG at DUN LANG sa mga anti-Mishima Haru/Kei.

5 taon na ang nakalipas nang huli kong nakita ang kambal na demonyito. Tuwang-tuwa ako at matagal ko silang hindi makikita! Pero. Parang sa isang kisapmata ko lang ay andyan na ulit sila at magdadalawang linggo na simula nung lumipat sila sa school na pinapasukan ko! I said I’d wait pero mukhang. . . . mukhang matatagalan pa bago ko sila hindi na ulit makikita!

Iniiwasan ko nga po, pero Lord, bakit naman ganon?

“You!”

Nagulat na lang ako nang natahimik ang klase habang nagmumuni-muni ako. Plus, nakatingin pa silang lahat sa’kin!

Sanay na ako sa mga ganito. Tititigan, pagbubulungan, lalayuan, tutuksuhin, lolokohin at pinandidirian. Pero this time, it’s different. Sa mga girls, ang titig nila ay KILLER GLARE! At sa boys? AH-OKAY GLANCE. .

“A-Ako bang tinuturo mo?”

“Oo. Who else could there be?”

“. . . . .”

“Sir?”

“Yes, Miss Saavedra?”

“. . . . Su-Su- Su- Sumasakit po ang tiyan ko. May I go to the clinic?”

Tatakas na lang ako habang maaga pa. I can’t agree to his decision! Halatang sinasadya niya to. Tapos tapos ipapasa niya sa’kin ang lahat ng gawain!

“Nope. You’re staying.”

“Ano?”

“Nakikita ko namang you’re perfectly HEALTHY!”