Step Brother / 𝐽𝐽𝐾-𝐾𝐽𝑁

0.8

Jungkook telefonu bana verip, söylediklerinin ardından dış kapıya doğru yöneldiğinde, Şaşkın gözlerle onu izledim. Telefonumun kaybolduğunu nerden biliyordu?

Bir kaç saniye olduğum yerde durup ardından hızlıca peşinden gidip kolunu tutdum "nerden biliyorsun?"

Şaşkın gözlerle bana doğru dönüp önce kolundaki ellerime ardından yüzüme baktı.

"Neyi nerden biliyorum?"

Gözlerimi kıstım, "telefonumun kaybolduğunu nerden biliyorsun!"

Bana doğru dönüp kolunu kendine çekti ve gülümsedi. "Telefonun kayıpmı? Oysa ben şaka yapmışdım neyse en azından artık telefonun var"

Gülerek konuşmasına karşı yüzümü buruşdurdum, buna inanmamı mı bekliyordu? Bir şeyler karıştırıyordu, bundan emindim ama yinede ısrar etmedim ve arkamı dönüp salona yöneldim.

Kafamı dağıtmak istiyordum, bunun için biraz televizyon izleyebilirdim.

Dış kapının sesi geldiğinde resmi olarak evde yalnız kalmışdım.

Bir kaç saat dizi izleyip ardından uykum gelmeye başladığında etrafı toparlayıp odama çıktım.

Üstüme, üstü ince askılı salaş olan, altı ise şort olan saten geceliğimi giyindim

Yalnızlık beni tedirgin ediyordu bu yüzden ne olur ne olmaz diye telefonu açıp kayıtlı olan numaraya girdim.

Tehlike anında Jungkook'u arayabilirdim ve ya mesaj atardım.

Yatağa uzanıp üstümü örtdüm ve uyumaya çalıdım.

1 saat....

2 saat.....

Offlayarak doğrulup duvardaki saate baktım daha sabah olmasına çok vardı ve ben uyuyamıyordum.

Yatakdan kalkıp telefonumu alarak dışarı çıktım, su içip çizim yapacakdım.

Mutfağa girip ışıkları yakmadan tezgahdaki bardağı aldım ve su doldurup çalışma odama yöneldim.

Çıplak ayaklarım yerde ses yaparken full cam olan duvardan dışarı baktım.

Annem ve babam sanki bu günü bekliyormuş gibi neden tatile gitdi, üstelik bunun arasında Jungkook vardı.

Artı olarak telefonumun kaybolduğunuda biliyordu.

Bu sadece tesadüf müydü?

Belkide ben delirmişdim. Son olaylar bana iyi gelmemişdi kesinlikle. Keşke kızları arayıp buraya gelmelerini isteseydim.

Telefonun ışığını yakıp saate baktım, acaba uyumuşlarmıydı? Yinede şansımı denemek istedim ve çalışma odama giderken numarayı yazıp Jisoo unnieyi aradım.

Çalıyor....

Çalıyor.....

Çalıyor....

"efendim Jen?"

"Unnie uyumadın mı?"

"Belkide uyumuşdum ve sen uyandırdın ha?"

Sanki görecekmiş gibi omuz silkdim "ev boş gelsenize bana"

gülmüşdü "bunu evlilik teklifi olarak mı algılamalıyım?"

Defterleri karıştırıp çizimleri çıkardım.
"Üzgünüm şu an Chae ile evliyim ama boşandıkdan sonra düşünürüm"

"Sen kaybedersin! Neyse şaka bir yana kızları kapıp geliyorum evde var mı bir şeyler"

"Her şey var merak etme"

Telefonu kapatıp kurşun kalemi aldım ve bir şeyler çizmeye çalışdım.

Kızlar birazdan gelecekdi anahtar olduğu için kalkmama gerek yoktu.

Bir kaç dakika kağıtlar ile uğraşıp ardından odadan çıkıp alt kata indim.

Tam ışığı yakacağım an duyduğum ses ile elim havada kalmışdı.

"Merhaba Jennie"

Korkak adımlarla arkamı döndüğümde Jonginin ay ışığı ile parlayan yüzünü gördüm.

"Böyle çıkıp gideceğini ve her şeyin eskisi gibi mi olacağını düşündün?"