"Daha sonra Cameron rehberimdeki tüm kızları arayıp onları sinemaya davet etti." Dedi Nash.
Gülüp "Peki sonra?" dedim.
"Tabii ki hepsi bunun şaka olduğunu anlamıştı. Çünkü Cameron kimseyi sinemaya davet etmezdi."
"Cidden mi?" Dedim Cameron'a dönüp.
Nash gülüp. "Saçma kuralları vardır." Dedi. "Kimsenin önünde diz çökmez.. Hatta dua ederken bile diz çöktüğünü sanmıyorum. "
Cameron gülüp "Tanrı espri yeteneğini korusun Nash." Dedi ve ellerini birleştirip dua eder gibi yaptı.
Hepimiz gülerken "Peki siz nasıl tanıştınız?" Dedim.
"Biz mi?" Dedi Nash Daisy'e dönüp. -yazar notu: ayh .s nash bna dndü .ssss- "Biz basketbol sahasında tanıştık."
"Nasıl yani?" Dedim kaşlarımı kaldırıp.
Daisy gülerek "Aslında çok garip bir olaydı." Dedi. "Kuzenimle basketbol sahasına gittiğimizde Nash ve arkadaşları oradaydılar."
"Kuzeni Kenny'i hatırlıyorsundur." Dedi Nash Cameron'a bakıp.
"Ah, cidden mi?" Dedi Cameron. "Kuzeniyle hiç benzemiyorlar."
"Evet," dedi Daisy gülerek. "Her neyse. Gittiğimiz sırada Nash sürekli kızları kötüleyip durdu.
Kızlar basketbol oynayamazmış,benim burda değil Starbucks'ta kahve içmem gerekiyormuşta..."
"Hey hadi ama! Haklıyım!" Dedi Nash destek bekler gibi.
Daisy gözlerini devirip güldüğünde kolunu onun omzuna atıp kendisine çekti. "Daha sonra ona bana topu atmasını söyledim, o da attı.
Maça var mısın? Diye sorduğumda gülüp 'Bu iş çabuk biter.' Dedi.
Tabii ki Kenny sağolsun onun sayesinde basketboldaki çoğu hareketi biliyordum."
Aniden Nash tamamlar gibi "Daha sonra maçı yaptık ve berabere bitti." dedi.
"Peki ondan sonra?" Dedim merakla.
"Ondan sonra onu çıkışta plaja davet ettim." Dedi Nash.
"Plaja gidip oturduğumuzda saatlerce bana sarkıntılık yaptı." Dedi Daisy gülüp.
"Hadi ama.." dedi Nash. "Bunu yapmamı bana Cameron söylemişti."
Cameron'a bakıp. "Kıza asılmasını sen mi söyledin?" Dedim.
"Hadi ama Nash! Ben sadece ona iltifat etmeni söylemiştim! Ne bilebilirdim ki işin sonunu öpücükle bitireceğini?!" Dedi Cameron savunma yapar gibi.
Demek ki böyle tanışmışlardı.
"Tanrım..." dedim. "Ne kadar tatlısınız.."
"Peki siz?" Dedi Daisy.
Sanırım olanları bilmiyordu.
Cameron rahatsızca öksürmeye başladığında "Sen iyi misin?" Dedim.
"İyiyim." Dedi öksürmeye devam ederken. "Kalkalım mı?" Dedim.
Kafasını sallayıp. "Shawnlara geçelim." Dedi.
Aynı şekilde kafamı sallayıp Daisy'e döndüm. "Bir dahakine de biz anlatırız." Dedim ve gülümsedim.
Gülümseyerek kafasını salladığında Cameron'a döndüm.
'Umarım bu kaçışının altında iyi bir sebep vardır' der gibi yüzüne baktıktan sonra masadan kalktım...
____*****____
Shawn'ın evine doğru giderken "Bunu neden yaptın?" Dedim.
"Neyi?" Dedi bilmiyormuş gibi davranıp.
"Daisy soruyu sorduğunda," dedim. "Neden kaçtın?"
"Bak Maggie," dedi direksiyonu çevirirken. "Olmayan bir hikayeyi anlatabileceksen gidip anlatabilirsin. "
"Olmayan hikaye?" Dedim kaşlarımı kaldırıp.
"Olmayan hikaye." dedi Cameron. "Bizim onlar gibi normal bir ilişkimiz yok. "
Hiçbir şey demeden yüzüne baktığımda "Özür dilerim ama gerçek bu." dedi.
Bizim normal bir ilişkimiz yoktu.
Hatta biz diye bir şey bile yoktu.
"Geldik." dedi arabayı Shawn'ın evinin önünde durdurup.
Sesimi çıkarmadan arabadan indiğimde aynı şekilde inip peşimden geldi. "Bak özür dilerim. Öyle demek istememiştim."
"Sorun değil. " Dedim.
Sorun.
Kesinlikle sorun.
Shawn'ın kapısını çalıp bana bakarak güldüğünde yüzüme yalandan bir gülümseme yerleştirdim.
Bu çocuk sinir sistemimi bozuyordu.
"Cameron!" Dedi Shawn kapıyı açtığı anda.
"Maggie!" Diye bağırıp bana kocaman sarıldığında aynı şekilde sarıldım.
Tanrım,Fangirl duygularımı bastırmaya çalışırken ruhumu teslim edecektim.
"Hadi içeri gelin." Dedi eli belimdeyken.
Gülüp kapıdan içeri girdiğimde Cameron'un karanlık bakışlarını üstümde hissedebiliyordum.
Salondaki koltuğun üstündeki nota kağıtlarını gördüğümde "Yeni şarkı mı?" Dedim.
"Aslında pek sayılmaz. Öylesine bir şey." Dedi.
Gülerek koltuğa oturdum ve kağıtlardan birini elime aldım. Üstünde "Cameron Dallas" yazıyordu.
"Cameron?" Dedim kağıda bakarken.
"Ah, şu şarkı!" Dedi Shawn yanıma oturup. "Lisedeyken Cameron için yazmıştım. Arada bir bu kağıtlarının arasına karışabiliyor."
kağıttaki sözleri okumaya başladığımda Shawn güldü. "Cameron Dallas. He is my boyfriend. oh, I love him so."
Cameron gülüp. "Bunu okuduğuna inanamıyorum." Dedi.
"Dostum lütfen! Bu benim ilk eserlerimden!" Diye güldü Shawn.
Gülüp Cameron'a döndüm. "Hayranların var."
"Tanıştığım her kız benim hayranım sayılır." Diye egoist bir cevap verdiğinde gözlerimi devirdim.
"Bu bende kalabilir mi?" Dedim Shawn'a.
"Tabii ki." dedi. "Tamamen senindir."
Gülüp teşekkür ettikten sonra Cameron'a döndüm. "İşin neyse hallet de eve gidelim."
"Ne işi?" Dedi Shawn.
"Özel bir iş."dedi Cameron. "Benimle beş dakika bahçeye gelir misin?"
Shawn kafasını sallayıp koltuktan kalkınca derin bir nefes aldım.
Bu çocuğun özel işleri bir türlü bitmiyordu.
-Cameron-
"Maggie'nin benden uzaklaşmasını istemiyorum." Dedim Shawn bana dik dik bakarken.
"Dostum sen kafayı mı yedin? Ne demek hisseleri seçmek?"
"Shawn zorundaydım." Dedim.
"Peki şimdi ne olacak?"
"Her şey o David denen piçe bağlı." Dedim.
"Bay Dallas'ın böyle bir şey yaptığına inanamıyorum."dedi.
"O adam gibi birinin oğlu olduğuma inanamıyorum." Dedim derin bir nefes alıp. "Her neyse. Maggie benden uzaklaşırsa senin onun yanında olmanı istiyorum."
"Ben mi?" Dedi Shawn.
"Evet sen." Dedim. "Sanırım sana bir hayranlığı var ama bunu dışa vuramıyor... Her neyse. Bunu benim için yapar mısın?"
"Bunu senin için değil ama Maggie için yapabilirim." Dedi.
"Bir de sen başlama Shawn. Nash yeterince kafamı bu konu için bulandırdı."
"Dostum üzgünüm ama kızı bu oyuna alan sendin ve şimdi bildiğin onu oyundan atıyorsun."
"Oyun diye bir şey yok."
"O zaman ilişkiniz de yok." Dedi Shawn aniden.
"Hepiniz neden bu ilişkiye oyun gözüyle bakıyorsunuz?" Dedim.
"Çünkü bu ilişkiyi babanlara ders vermek için istemiştin."
"Ona güzel bir şey yaptığımda ilk sorduğu şey 'Bu da mı oyun içindi?' Oluyor. " Dedim. "Ah,Shawn. Keşke biz de normal insanlar gibi lisede,sinemada ya da plajda tanışmış olsaydık."
"Bazı şeyleri değiştiremezsin." Dedi Shawn. "Böyle olması gerekiyormuş,olmuş."
"Bana sakın kaderden bahsetme." dedim.
"Hadi ama Cameron? Bunu değiştiremezsin. Bu finalı en başından yazılmış bir kitap gibi."
"Bizler sadece yardımcı karakterleriz.." Diye tamamladım.
"Aynen öyle. " Dedi.
Tam ağzımı açacakken "Cameron!" Dedi Maggie. "Artık gidebilir miyiz!?"
Kapıdan ona bakıp "Geliyorum bebeğim." Dedim.
Shawn bana bakıp cesaret vermek istercesine gözlerini kapatıp açtığında içeri girdim."Hadi gidelim."
Maggie gülüp elindeki kağıdı katlayarak cebine attığında Shawn'a baktı. "Görüşürüz Shawn!"
Shawn ona sıkıca sarıldığı sırada "Şarkı için teşekkürler." Dedi.
Shawn. "Sorun değil. Belki bir gün senin için de yazarım." Dedi.
Maggie gülüp Shawn'dan ayrıldığında evden çıktık.
"Benim için şarkı yazacakmış!" Dedi arabaya binince.
Umursamazca "Evet." Dedim.
Anahtarı deliğe takıp çevirdiğimde "Eve gidip uyumak istiyorum."dedi.
"Saat daha on bile olmadı. " Dedim ona dönüp.
"Sabahın erken saatinde beni kaldırıp üstüne de ata bindirirsen tabii ki yorulurum." Dedi savunma olarak.
Kafamı sağa sola sallayıp gaza bastım.
Bir an önce eve yetişsek iyi olurdu...
