တစ်နင့်တစ်ပိုးဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများဖြင့်သောကပွေနေ
တဲ့လူသားငယ်လေးအားအဝါရောင် Busကားလေး
ကမိုင်ပေါင်းများစွာရှည်လျှားသောခရီးတစ်လျှောက်ဘေးကင်းလုံခြုံစွာသယ်ဆောင်လာ
ခဲ့သည်။နှင်းတွေတစ်ဖွဲဖွဲကျနေတဲ့လမ်းမကြီးတွေ
ထက် မြစိမ်းရောင်ထင်းရူးတောတန်းကြီးတွေ၊
မြွေလိမ်မြွေကောက်တောင်ပတ်လမ်းတွေအပြင်
ဖြန့်ဖြူးနေတဲ့အနက်ရောင်အဝေးပြေးလမ်းမကြီး၏ပုံရိပ်တွေမှာကားအလျှင်နူန်းအတိုင်းတစ်
ရိပ်ရိပ်တစ်ဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲသွားသည်။
ကိုရီယား၏ဆောင်းတွင်းညကတွေကအလွန်တစ်
ရာပင်အေးစက်စိုထိုင်းလှသည်မို့ထယ်ယောင်းမှာ
အဖြူရောင်လည်ထောင်သိုးမွှေးဆွယ်တာလေးအပေါ်အနက်ရောင်အနွေးထည်ထူထူလေးပါထပ်
ဝတ်ထားရသည်။
အရမ်းအေးတယ်မို့လား...
အအေးဒဏ်ကြောက်တဲ့ဂျောင်ကုအတွက်
အခုချိန်အဆင်ပြေပါ့မလားတွေးကြည့်မိတော့
သူမျက်တောင်လေးတွေမသိမသာလူပ်ခါသွား
ရ၏ ။
ဘေးနားရှိရင်နွေးထွေးအောင်ပွေ့ဖက်ထားပေးချင်
တယ်။
စဥ်းစားဥာဏ်နဲ့အမှတ်သည်းခြေက
အချစ်ဆိုတဲ့အရာနဲယှဥ်ရင်တော့
ဧဝရက်တောင်နှင့်မြူမူန်လိုပင်ကွာခြားလှသည်။
ဘယ်လောက်ပဲဂျွန်ဂျောင်ကုအပေါ်နာကျည်းမုန်း
တီးခဲ့ထိုအရာများသည်စိတ်အတွင်းအစဥ်ကိန်းအောင်းနေသောအချစ်နဲ့ယှဥ်ကြည့်ရင်တော့
တောင်အောက်ခြေကမြေမူန်မြေမွှားလေးများပမာ
ဘာမှအသုံးမဝင်တော့။
အဝါရောင်ကားလေးက အမှောင်ထုအလယ်ခရီး
နှင်ရင်းမနက်မိုးသောက်သောဆိုလ်းသို့ချည်းနှီး
ဝင်ရောက်လာသည်။တစ်ညလုံးထယ်ယောင်းမအိပ်ရသေး။လိုင်းပေါ်ကသတင်းတွေအရနောက်
အပတ်အတွင်းဂျောင်ကုကိုရဲဘက်ကခေါ်ဆောင်
စစ်ဆေးမှာဖြစ်ပြီးလူထုတစ်ရပ်လုံးကထိုအကြောင်းအရာကိုစိတ်ဝင်တစ်စားရှိနေကြသည်။
ထယ်ယောင်း Phကိုလက်ထဲကတော်ရုံမချဖြစ်ခဲ့။
သူအလွတ်မှတ်မိနေတဲ့ဂျောင်ကုPh noလေးအား
screenထက်ရိုက်ထည့်လိုက်ပြန်ဖျက်လိုကြိမ်ဖန်
များစွာလုပ်နေမိပြီးသူ့စိတ်ကိုလည်းဝေခွဲမရ။လာကြိုခိုင်းရင်ကောင်းမလားဒါမှမဟုတ်
ရုတ်တရပ်သန်မာတဲ့နောက်ကျောကိုအနောက်က
ပြေးဖက်ရင်ကောင်းမလား။နှင်းငွေ့လေးတွေက
ချစ်ခြင်းရနံတွေထုံသင်းနေပြီးလွမ်းမောဆွတ်ပျံ
ဖွယ်ကောင်းသည်။သေဆုံးခဲ့တဲ့နေ့ရက်တွေက
တစ်ဖန်ပြန်လည်ရှင်သန်လာပြီးသူကနုနုငယ်သွေး
ဆယ်ကျော်သက်လေးလိုပင်ရွှန်လန်းတက်ကြွနေ
ပါသေးသည်။
