Mike'ın evine varmıştık. Kapıyı açtı ve kolumdan tutup beni içeri sürükledi.
M- Çok mutluyum biliyor musun!
Güldüm ve bana bir şey teklif etti.
M- Bir oyun oynamaya ne dersin?
W- Ne oynayacağız?
M- Rol oyunu, istediğimiz herhangi bir kişinin taklidini yapacağız. İnan bana çok eğlenceli olacak!
W- Hmm güzele benziyor. O zaman bana bir rockçının taklidini yap.
Bir süre nasıl yapacağını düşündü.
M- Buldum!
Elini sanki hayali bir gitar çalıyormuş gibi hareket ettirdi. Gitarı olmasa bile hayran kalmıştım. Yine ona dalmıştım.
M- Hey? Sende sıra!
W- Ah üzgünüm, dalmışım.
M- Pekala, senin...
Söylediği şeyle nefesim kesildi.
M- Bana aşıkmışsın gibi bir rol yapmanı istiyorum!
Bayılacak gibi oldum, kıpkırmızı olduğumu hissediyordum. Mike yüzünde endişeli bir ifadeyle hızlıca mutfağa gitti ve bana bir bardak su getirdi. Biraz olsun rahatlamıştım.
M- B-ben özür dilerim Will. Ne dediğimin farkında değilim..
W- Hayır sadece-
M- Bu sefer inkar etme Will. Her yanlış bir şey yaptığımda geçiştiriyorsun! Ve ben senin üzülmene dayanamıyorum! Anlıyor musun?
Çok garip hissetmiştim ama haklıydı, ona kıyamıyordum.
W- Peki.. Sadece biraz panik oldum hepsi bu. Tamam mı?
M- Seni bunu yapman için zorlayamam, biliyorsun değil mi?
W- Ama oyunun amacı taklit yapmak sonuçta değil mi? Yani eğlenceli olur.
Kalktım ve Mike'a taklide uygun bir şeyler söyledim. Keşke bu hisleri ona karşı gerçekten yaşadığımı bilseydi..
W- Ah Mike seni o kadar çok seviyorumki! Seni her gördüğümde bütün sıkıntılarım kayboluyor. Bana huzur veriyorsun. Seni sevdiğimi anlatmaya kelimeler yetmez! KEŞKE BENİ ÖPSEN!
Durdum, sanırım biraz fazla ileri gitmiştim. Neden öyle bir şey demiştimki! Utançtan yerin dibine girdim.
Mike ayağa kalktı ve beni alkışlamaya başladı. Sonra da bana doğru yaklaştı, aramızda küçücük bir mesafe vardı.
M- Eğer sen de istiyorsan.
W-...
O sırada zilin çaldığını duydum. Kapının ardındaki her kimse bir an önce gidip elini öpmek istiyordum.
