Her zaman yaptığım aktiviteyi yapmaya karar verdim.
W- Kitap okuyacağım tabi ki.
Tam kitabımı almıştım ki kapı çaldı. Açtığımda bir kız duruyordu.
Kız- Selam! Beni tanıdın mı?
W- Hayır kimsiniz?
C- Nasıl tanımazsın, Cara ben!
diyip boynuma atladı.
W- Üzgünüm ama gerçekten hatırlayamadım ve çekilir misin lütfen?
C- Ah pardon.
Sarılmayı bıraktı.
C- Gerçekten hatırlamıyor musun?
W- Hayır dedim ya.
C- Eskiden annem öldüğünde beni neşelendirmek için her şeyi yapıyordun. Ama en çok yanaklarımı öpücüğe boğmanı seviyordum.
W- NE? O-O SEN MİSİN!
C- Evet, bu arada buraya sana bir şey söylemek için geldim sonra gideceğim.
W- Ne diyecektin?
C- Öncelikle yaptığın her şey için sana minnettarım ve nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama küçükken s-senden hoşlanıyordum hala da öyle. Daha fazla içimde tutamadım.
W- B-bak seni anlıyorum ama artık eskisi gibi olamayız. Eminim kendine mükemmel birini bulacaksın.
C- Biliyorum sadece daha fazla içimde tutmak istemedim kendine iyi bak.
diyip yanaklarımdan öptü ve gitti.
Arkamı döndüğümde Mike'ın uykulu gözlerle beni izlediğini gördüm.
M- Yanlış anlamalı mıyım?
Bitkin görünüyordu, yanına gidip koltuğa oturttum.
W- Bak ne gördüysen-
M- Açıklama yapmana gerek yok.
diyip sakince öptü.
M- Çünkü dediğim gibi beni istediğin zaman bırakabilirsin ama seni bırakmayacağım. Bu arada kıza üzüldüm, zor olmalı.
W- Hem de nasıl. Annesini kaybettiğinde o kadar üzülmüştü ki.
Başını kucağıma koydu.
M- Yüzüne noldu? Hem sen beni niye uyandırmadın?
W- Dün çok yorulmuştun biraz daha uyu istedim. Ayrıca yüzüme nolduğunu ben de bilmiyorum.
M- Yok ya o kadar yorulmadım aslında nedense birden uyku bastırdı.
W- Sana kahve yapiyim mi uykun açılır.
M- YAPP! İÇİNE TUZ KOYABİLİRSİN.
W- Ay ne alaka normal yapıcam.
M- Tüh neyse onu da başka zaman yaparsın.
Kalkıp mutfağa gittim ve suyu ısıtırken o sesi duydum.
*PENNYWISE UEU*
?- Yardım ister misin?
Umursamadım.
?- Sorulara böyle mi cevap veriyorsun? Çok ayıp...
W- B-beni neden rahat bırakmıyorsun?
?- Çünkü neden bırakayım?
W- Ya benden ne istediğini söyle ya da peşimi bırak!
Yine gitmişti.
M- İyi misiniz bayım?
W- Bu ses beni rahat bırakmıyor! Sürekli geri geliyor ve sen gelince gidiyor.
M- O zaman seni yalnız bırakmam böylece bir daha gelemeyecek.
W- Umarım gelmez..
M- Unut onu. Sen en son kahve yapıyordun sankii.
W- Eveet hadi beraber yapalım.
M- Ben bilmiyorum ki.
Kahveyi çıkardım.
W- Su ısındığı zaman bunu dök ve karıştırmaya başla iyice karıştıktan sonra-
M- Amaan ver şunu.
diyip paketi elimden alıp suya döktü.
M- Bak böyle de dökülebiliyormuş.
W- Bakıyorum da çok beceriklisin.
M- Aa şekeri unutmuşum.
dedi ve dolabı açtı.
Kutunun yarısını kahveye boşalttı.
W- HEY DURSANA, TUZ O!
M- NE.
Dolaba geri koydu.
W- Harika! Ne içeceğiz şimdi?
M- Ay başlarım şu kahveye içmesek de olur boşver.
W- Hıh zevksiz şey.
M- Zevksiz olsaydım senin gibi bir şapşikle birlikte olmazdım.
Kızardım ve bileğinden tutup içeri sürükledim.
