Koltuğa oturduk ve plan yapmaya başladık.
W- Mike! Öyle olmaz daha etkili bir yol bulmalıyız.
M- Dediğim çözüm gayet etkili bir kere!
W- Sütün içine tarçın ve tuz katıp içirmek mi? Hah komikmiş!
M- Biliyor musun, bence kendi bildiğimiz yoldan onu haklamaya çalışsak daha mantıklı olur!
W- Bence de!
Odayı sessizlik kapladı. Hala bir yol düşünüyorduk ama bulamamıştık. Aynı anda birbirimize döndük.
M- Ş-şey..
W- B-bence de..
M- S-sanırım fikirlerimizi birleştirebiliriz?
W- O-olabilir.
Sonunda mükemmel bir plan yapmıştık. Alex'i bekliyorduk. Tahmin ettiğimiz gibi peşimizden gelmişti ve kapıyı yumruklayıp mal mal bağırıyordu.
A- KAPIYI AÇIN PİSLİKLER! NE YAPTIĞINIZI BİLİYORUM VE SİZİ ÖLDÜRECEĞİM!
Gayet sakindik. Mike kapıyı açtı. Alex tam adım atacakken Mike'ın elindeki bıçağı gördü.
Mike onu duvara itti ve kollarını yukarda kenetledi. Alex benim kolumu çizmeden önce bana yaptığı gibi.
Mike'ın yanına gittim, olacakları zevkle bekliyordum. Mike bana kaş göz işareti yaptı ve mutfaktan sütü getirdim.
M- Sana dersini verdikten sonra temizlenmek için küçük bir şey.
dedi ciddice.
Alex biraz olsun korkmuş gibiydi.
Mike bana arkamı dönmemi işaret etti çünkü kan görmeye dayanamayacağımı ikimiz de biliyorduk.
Alex'in sesini duydum. Acıyla Mike'a bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
A- B-beni bıraksan iyi olur küçük şeytan.
Mike ise gülerek bana seslendi.
M- Will! Şunu duydun mu? Hala bize zarar verebileceğini sanıyor. Yazık!
Arkamı döndüm, Mike Alex'in diğer kolunu çiziyordu. O an hem korktum hem sevindim. Mike bana seslendi.
M- ŞİMDİ!
Alex'in başından aşağı sütü boşalttım.
W- En azından biraz temizlendin.
Alex ani bir hamleyle Mike'ın elindeki bıçağı aldı ve Mike'ın kolunda derin bir kesik yarattı. Mike dengesini kaybedip yere düşmüştü.
O an hayatımda en sinirlendiğim andı. O gün sinirlenmenin beni cesaretlendirdiğini öğrenmiştim.
En hızlı şekilde Alex'in üstüne koştum ve onu yere yıktım. Çok şaşırdığı için bir şey yapamamıştı. Elindeki bıçağı alıp bütün vücudunu çizmeye başladım. Bazıları derin kesiklerdi. Attığım her çizik Mike içindi.
W- SENİ ÖLDÜRECEĞİM!
Yüzünü yumruklamaya başladım. Ve önceden bana yaptığı gibi karnını tekmeledim.
Mike acı çekiyorsa bu şerefsiz kat kat daha çok acı çekmeliydi.
Mike'ın halsiz bir sesle konuştuğunu duydum.
M- Harikasın Will. Bunu yapabileceğini biliyordum..
Alex'in bilinci kapanmıştı. Onu zorla taşıyarak hızlıca kapının dışına attım. Ve hemen Mike'ın yanına gittim.
W- Mike canın çok acıyor mu! O şerefsizin işini bitirdim sanırım! Evet bunu başardım! Korkmadım ve başardım, inanabiliyor musun? Bu mükemmel! Keşke sen bu halde olmasaydın belki-
M- *daha fazla saklayamam tam sırası* Will... Beni sen kurtardın. Merak etme iyiyim. Ve sana çok aşığım.
W- S-sen c-ciddi misin?
M- Hiç olmadığım kadar ciddiyim.
W- B-ben de sana aşığım. Fakat bunu söylemekten hep korktum..
Gözlerinde mutluluk vardı.
W- Kolun şu an her şeyden önemli.
Mike'ı kucağıma almaya çalıştım zar zor taşıyordum. Gülmeye başladı.
M- Çok komiksin!
W- Ne var taşıyorum işte?
M- Peki kızma küçük pisi.
Banyoya getirdim, yere koymuştumki kolumu tuttu.
