@យប់
ដូចជាការប៉ាន់ស្មានរបស់ NamJoon មិនខុស យប់ទ្បើងកូនចៅរបស់ Alek បានមកទ្បោមព័ទ្ធ ពេញក្រុមហ៊ុនស្មានតែគេមិនដឹង ? គេដាក់កាមេរ៉ា ពេញទីទាំងអស់។
NamJoon អង្គុយសម្លឹងមើលសកម្មភាពតាម ទូរទស្សន៍ដ៏ធំនោះយ៉ាងជក់ចិត្តគេសើចហិះហិះ Alek នៅតែភ្លើឲ្យគេកម្ចាត់បានជានិច្ច។
Beltin «គិតយ៉ាងមិចចៅហ្វាយ?» គេនៅពី ក្រោយខ្នង NamJoon ឈរមើលសកម្មភាពទាំង នោះចេញពីអេក្រង់ទូរទស្សន៍។
NamJoon «ចាត់ការទៅ!»
Beltin «បាទ ទាន! ពួកឯងចាប់ផ្តើម» នាយ ស្រែកទ្បើងតាមអាយគោម។
«បាទ លោកបង!» គេក៏ឆ្លើយតបមកកូនចៅរបស់ NamJoon នាំគ្នាយកបំពង់ខ្យល់មកពាក់នៅមុខគ្រប់គ្នាមុននិង...
ផាំង...សម្លេងគ្រាន់បែកបំផ្ទុះទ្បើងចង់រង្គើរពេញផ្ទៃ ដីគ្រាប់បែកនោះមិនបានធ្វើឲ្យឆេះអីទេ ! វាមិនមែនជាគ្រាប់បែកធម្មតាទ្បើយតែវាជាគ្រប់បែកឧស្ម័នវានិងបំផ្លាញអុកសុីសែននៅជុំវិញខ្លួនទាំងអស់គួរតែដឹងហើយថាមនុស្សយើងរស់នៅ
ដោយសារអុកសុីសែនបើគ្មានអុកសុីសែនវានិងស្លាប់ភ្លាមៗ។
គ្រាប់បែកឧស្ម័នជាគ្រាប់បែកមួយប្រភេទដែល អស្ចារ្យហើយគ្រាន់បែកនេះកូរ៉េខាងជើងនិងអាមេរិកជាអ្នកបង្កើតវាទ្បើង (ពីរហ្នឹងអត់ច្បាស់ មួយណាតែបើតាមលឺបង្កើតទាំងពីរ) ទុកសម្រាប់ ធ្វើសង្រ្គាមតែក៏ត្រូវបានគេហាមឃាត់! គ្រាន់នេះ លឺសូរខ្លាំងដូចជារន្ទះអញ្ចឹងវានិងបំផ្លាញអុកសុីសែនជុំវិញខ្លួនយើងទាំងអស់។
Note: ខុសត្រង់ណាស់សូមកុំប្រកាន់ព្រោះអី អេតមីនភ្លេចខ្លះដែល។
«ខិខិ ស្អីនិងវឺយ» ពួកគេនាំគ្នាក្អកៗខិខិកម្លាំង ក្នុងទាំងប៉ុន្មានចុះខ្សោយអស់រលីងក៏ទន់ជើងដួល ព្រូសស្លាប់ភ្លាមៗ។
Beltin «ចៅហ្វាយពូកែមែន» គេអត់សរសើរ មិនបានចៅហ្វាយគេឆ្លើយណាស់។
NamJoon «សរសើរពេកហើយ!! ឆាប់ឲ្យពួក នោះចេញឲ្យអស់ទៅចាំស្អែកទៅបាញ់ថ្នាំសម្លាប់ មេរោគហើយចាំប្រមូលសាកសពពួកវាទៅដាក់ មុខផ្ទះអា Alek Allison!»
Beltin «បាទ»
NamJoon ងើបចេញពីបន្ទប់ធ្វើការនៅក្នុងវិមាន ដើរចុះទៅក្រោមតាមធម្មតា។
Yoongi «អូនមកនៅជាមួយបងទៅ?» នាយ និយាយទៅកាន់ Jimin
Jimin «អូនមិនចង់នៅទេទីនេះគ្មានមនុស្ស ផង!» វិមាន
ប៉ុណ្ណាណីតែរកមនុស្សនៅគ្មានខ្ជិល នៅណាស់ដល់អញ្ចឹងគួរឲ្យខ្លាច។
Yoongi «បើអូនមិននៅជាមួយបងក៏គ្មានពេល ទៅជួបអូនដែល Min !»
Jimin «អញ្ចឹងអូនទៅជួបប្រុសក្មេងសិនទៅ អាវ៎ NamJoon ?» កំពុងតែនិយាយគ្នាក៏ឃើញ NamJoon ដើរចុះមក។
NamJoon «សួស្តី Jimin !»
Jimin «បាទ»
Yoongi «ឯងមកដល់ផ្ទះតាំងពីពេលណា??»
NamJoon «មកដល់យូរហើយបងប្រុស» គេដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅលើសាទ្បុង។
Yoongi «លឺថាមានគេមកចង់បំផ្ទុះកាប៉ាល់?»
NamJoon «បងក៏ដឹងថាគ្មានអ្នកណាក្រៅពីវា » គេចង់សម្តៅទៅលើ Alek ។
Yoongi «ឯងធ្វើយ៉ាងមិច?»
NamJoon «មុននេះវាក៏បានឲ្យកូនចៅវាផ្សេង ទៀតមកសម្លាប់បំបិទមាត់អ្នកដែលបំផ្ទុះកាប៉ាល់ ខ្ញុំចោលតែខ្ញុំក៏ដឹងមុនទើបទប់ទល់បានទាន់ពេល!»
Yoongi «វាល្មមដល់ពេលឯងត្រូវកំចាត់វាហើយ NamJoon!» យូរខែយូរថ្ងៃហើយ Alek ផ្តើមធ្វើជាសត្រូវជាមួយនិងគ្រួសារគេអាងតែគេមិនតបតទៅវិញក៏បានចិត្តតែឥទ្បូវកុំស្ងាត់អីល្អជាងគួរតែតបទៅវិញ។
NamJoon «កុំភ័យអីបងប្រុសខ្ញុំមិនទុកទេវានិង ស្លាប់ក្រោមដៃខ្ញុំតែម្នាក់គត់»
Yoongi «ហើយរឿងឯងជាមួយនិង?» គេចង់សម្តៅទៅលើ Jin តែជួនអីអាប្អូនកំហូចនេះតបបានមុន។
NamJoon «ខ្ញុំមិនទាន់គិតទេ» គេរហ័សតប ហើយហើយក៏ប្តូរទឹកមុនចេញ។
Yoongi «ច្បាស់? ឯងមិនបាននឹកគេទេ?»
NamJoon «ហេតុអីខ្ញុំត្រូវនឹកបើមិនមែនជាអ្វី និងគ្នាផងនោះ?» គេសួរទៅបងប្រុស។
Yoongi «ok មិនមែនក៏មិនមែនតោះអូនសម្លាញ់ ទៅគេង» គេពេបមាត់ងួកក្បាលស្អប់ណាស់អា មាត់និងរឹងអើយៗចាំមើលថ្ងៃណាមួយប្រាប់គេថានឹកគេចាប់ទះឲ្យបែកមាត់ម្តង។
[ ទះដែល >,< ]
To Be Continue 🥀
