Chapter 12

12.3K 460 241
                                    

Zeref Gray Vermilion POV

Nagising ako dahil sa nararamdaman kong init ng hininga na tumatama sa leeg ko.

Dahan dahan kong minulat ang mata ko at tinignan kung sino ito.

It's Dabria.

Bat siya andito?

Inilibot ko ang tingin ko sa loob ng kwarto, andito na pala ako sa bahay.

Pero paano ako nakarating dito? Naalala ko nawalan ako ng malay kanina dahil sa sobrang panghihina.

Bigla ko ulit naalala ang nangyari kanina ng makita ko sila Ate Bryn at Ate Stella.

Naalala ko ang mga pinaggagawa nila sakin noon kaya di ko maiwasang matakot at manginig.

"W-wag, a-ate wag." Paulit ulit na saad ko.

Napahikbi ako dahil sa takot.

"A-ate, w-wag p-please tama n-na." Napaupo ako sa kama at yakap yakap ang tuhod ko.

"Mag eenjoy ka rito, Baby Zeref." Bigla kong narinig ang boses ni Ate Bryn.

"W-wag a-ate, a-ayoko na. L-laro lang t-tayo a-ate." Pagkausap ko sa naririnig kong nagsasalita sa isip at tenga ko.

"Naglalaro na tayo, Baby Zeref. Pareho tayong masasarapan at masisiyahan neto." Saad naman niya ulit.

Pilit kong pinupokpok ang ulo ko dahil sa ungol na naririnig ko galing sa kanya.

"Gray!"

"Gray!"

"Gray! It's me Dabria, hey!" Tapik ng kung sino at niyakap ako.

Para akong kumalma dahil sa pagkakayakap niya at dahan dahang minulat ang mata.

Bumungad sakin si Ma'am na may pag aalala sa mukha.

"Gray."

"D-Dabria." Tawag ko sa pangalan niya at niyakap siya ng mahigpit.

"D-Dabria, s-sasaktan niya ako. S-sasaktan nila ako. A-ayoko n-na sa kanila. A-away n-nila ako, h-hindi na ba g-good g-girl s-si b-baby Z-Zeref?" Humihikbi kong saad at mas lalo siyang niyakap.

Naramdaman ko ang pag haplos niya sa buhok ko. Kaya parang biglang bumigat ang talukip ng aking mata.

"Shh, you'll be fine, Gray. Let me kill them for you." Hindi ko na narinig ang sinabi niya dahil tuluyan na akong nilamon ng antok.






Aizen Dabria Avila POV

Fck them.

I fcking kill them. They deserve it.

I caressed Gray's hair and kissed her before stood up.

I feel sorry for her. Those three demons really deserves to die.

Lumabas na ako ng kwarto niya para tawagan ang isa sa mga pinagkakatiwalaan kong tauhan.

I wanted to kill them but I still wanna play. Gusto kong maranasan nila kung paano paglaruan.

Pagdating sa sala ay agad kong kinontak ang isa sa mga tauhan ko. Agad naman nitong sinagot.

"Ma'am?"

"I need you." I said to him.

"Sino po?"

"I'll just send to you the pictures. Wag muna kayong gagalaw hanggat hindi ako nagbibigay ng hudyat. I still wanna play with them."

HauntedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon