Haunted

Chapter 28

Aizen Dabria Avila POV

It's been 7 or 8 years, I guess? It's too hard to move on.

Hanggang ngayon masakit parin.

I did what she said.

Nagpagamot ako.

But wala na siya.

Ikinulong ako.

Wala na siya.

It's my fault, it's all my fault.

Every night I cry because of my fcking fault.

I missed her so much.

I miss her touch, her hugs, all of her.

I miss her sweetness.

"Babe, have dinner with me." I raised my middle finger to Joseph.

"Can you please stop pestering me!?" I massage my forehead.

I'm so fcking stress.

"Wag mo sabihing hindi ka pa nakakamove on sa ex mong namayapa na? Hindi na babalik yon!" I smiled painfully to him.

"I don't fcking care. Get out." He hissed before leaving me alone in my office. 

I touch our picture frame and kissed it.

"I miss you so much. Advance happy birthday, my love."

I sighed.

I damn missed her.

Everynight I'm craving for her hugs and touches.

Kinuha ko ang papel na iniwan ni Zeref sa kwarto namin bago siya umalis non.

Dear Dabria,

        Hi, Love! I love you so much, Dabria. My first love, my true love at ang huling mamahalin ko hanggang dulo. Hindi ko man masabi sayo ng diretso na mahal kita pero araw araw ko itong ipaparamdam sayo at sa dalawang prinsesa natin.

     Masama ang pakiramdam ko sa araw na to, love. Patuloy kong nilalabanan si Gray sa araw araw. Sinusubukan kong kaharapin ka ng normal kahit na hirap akong kalabanin siya sa loob loob ko. Pasensya sa nagawa ni Gray, Mahal ko.

    Dabria, mahal na mahal kita. Wala akong ibang masabi. Hindi ko nga alam kung bat ako nagsusulat ngayon, feeling ko kase dapat lang na mag iwan ako ng sulat. Si Baby Keanna kanina pa ako tinatawag sa labas ng kwarto natin haha, luto na ba ulam natin? Naeexcite akong kainin ulit luto mo.

    Napaka swerte ko dahil dumating ka sa buhay ko, Dabria. Salamat sa lahat ng ginawa mo sa akin, sa amin ni Baby Keanna. Salamat sa pag tanggap sakin kahit na may anak na ako. Salamat din pagtanggap sa anak ko at itinuring mong parang tunay na anak.

    Hanggang dito nalang, Mahal ko. Ang sakit na ng kamay ko, alam mo namang tamad ako magsulat eh. Basta palagi mong tatandaan, mahal kita. Palagi, Dabria. Hanggang dulo, Mahal ko.

Nagmamahal,
Mahal mo.

I cried hard.

"Z-Zeref." I called her name while sobbing.

I love you, my love. Please come back to me.