ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္

အပိုင္း- ၂၇(Z-U)

"အခ်စ္ဗိမာန္... တကယ္ကိုပဲနာမည္နဲ႔လိုက္လြန္းတယ္"

လို႔ေျပာလိုက္ကာ ႐ွင္းယြမ္သက္ပ်င္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
အရင္ရက္ကဖုန္းမ်ိဳးႏြယ္စုအႀကီးကဲကသူမအခ်ိန္တိုင္းေလ့က်င့္ေနတာေတြ႔လို႔ တစ္ခါတေလ စိတ္အပန္းေျပေဆဖို႔အတြက္ႏွစ္၁၀၀မွတစ္ခါက်င္ပတဲ့ အခ်စ္ ဗိမၺာန္ မွာက်င္းပတဲ့ဖူးစာ႐ွင္႐ွာပြဲကိုလႊတ္လိုက္တာျဖစ္သည္။

႐ွင္းယြမ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအကဲခက္လိုက္ၿပီး
"ေလထုကလဲ ၾကက္သီးထစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ခ်ိဳမိန္ေနတာပဲ ဒီလိုမွန္းသိရင္အေစာထဲကမလာပဲေနတယ္"

သူမေျပာၿပီးေလ်ွာက္သြားလိုက္ကာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ပဲေနာက္ဆံုးအခ်စ္ဗိမၺာန္နန္းေဆာင္ထဲဝင္လိုက္ကာ ယဥ္ေက်းမူ႔အရသူမ်ားေတြလိုဂါရဝသံုးက်ိမ္ျပဳၿပီးထြက္လာလိုက္ၿပီးဟိုဟို ဒီဒီေလ်ွာက္သြားေနလိုက္သည္။

ဒီေနရာက အတြဲေပါင္းဆံုနဲ႔ျပည့္ႏႈက္ေနေပမဲ့လဲ မက္မြန္ပန္းပင္မ်ားႏႈက္ျပည့္ႏႈက္ေနေသာေၾကာင့္ ေလထုထဲမွာမက္မြန္ပန္းအနံသင္းသင္းေလးနဲ႔ စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစသည္။

အပင္တိုင္းမွာလဲ နာမည္ကတ္ျပား အမ်ားျပားခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုသူတို႔ႀကိဳက္တဲ့သူရဲ႕နာမည္ကတ္ျပားမွာသူတို္နာမည္ကတ္ျပားမွာပါတဲ့ ႀကိဳးနီေလးေတြနဲ႔ခ်ည္ထားတတ္ေသးသည္။

.
.
.

"ေကာင္းကင္ဘံုကနတ္သမီးေတြအကုန္အားရားေနတာလား
တစ္စိတ္႐ွိအ႐ွင့္သားရဲ႕နာမည္ကတ္မွာပဲႀကိဳးနီေတြလာလာခ်ည္ေနၾကတယ္"

ေ႐ွာင္ရႊယ္ခါးကိုေထာက္ကာ ခ်င္း႐ွန္အမည္ေရးထားေတာ့ကတ့ျပားကိုၾကည့္ကာ ေအာက္ကႀကိဳးနီေလးမွာမိန္းကေလးအမ်ားျပားလာခ်ည္ထားတဲ့ဖူးစာနီႀကိဳးေတြကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးသက္ပ်င္းခ်ကာ

"စိတ္မပူနဲ႔အ႐ွင့္သား ကြၽန္မအ႐ွင့္သားကိုကယ္တင္ေပးမယ္"

လို႔ေျပာကာ ႀကိဳးေတြအကုန္လိုက္ေျဖကာအခ်ိန္တစ္ခုၾကာတဲ့အထိ ေနာက္ဆံုးအကုန္ေျဖလို႔ၿပီးကာမွ

"ဒီထဲမွာအ႐ွင့္သားနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွမ႐ွိေသးဘူး"