ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္

အပိုင္း- ၄၁(Z-U)

႐ွင္းယြမ္အလန္႔တၾကားေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္ သို႔ေသာ္ဘယ္သူမွ႐ွိမေနေခ် သူမထိုအသံကိုၾကားလိုက္သည္မွာအေသျခာပင္ ဒါမွမဟုတ္သူမစိတ္ေျခာက္ျခားတာလား မျဖစ္ႏိုင္ဘူး သူမနားကေသခ်ာ႐ွင္း႐ွင္းလင္းခင္းၾကားလိုက္ရသည္။

စိတ္ေျခာက္ျခားသည္မွာလံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ
(ေသခ်ာတာေပါ့နင္နားၾကားမမွားဘူး)

ေနာက္ထပ္အသံတစ္ခုကိုသူမထပ္ၾကားလိုက္ရၿပီး သူမကိုယ္တစ္ေယာက္ေယာက္ကတြန္းလိုက္သလိုအိပ္ယာေပၚကိုျပန္လဲက်သြားၿပီးေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္။

ထိုေနာက္႐ွင္းယြမ္သူမ မရင္းနီးတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာျပန္ႏိုင္းလာၿပီးသူမက ျမက္ခင္းျပင္အေပၚလဲေလ်ွာင္းေနၿပီး သူမထိုေနရာမွတေျဖးေျဖးခ်င္ထရပ္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအကဲခက္လိုက္ၿပီး သူမေတြ႔လိုက္ရတာကိုသူမ မယံုႏိုင္ေပသူမက ေလေပၚတြင္လႊင့္ေမ်ာေနေသာကြၽန္းတစ္ခုေပၚေရာက္႐ွိေနၿပီး ထိုကြၽန္းသည္အလယ္တည့္တည့္မွာစီးတည့္ခုျခားထားၿပီး

တစ္ဖက္တြင္ ညသကဲ့သို႔ေမွာင္မဲေနကာ ထိုဘက္ျခမ္း႐ွိသစ္ပင္ျမတ္ပင္မ်ားမွာ သစ္ပင္မ်ားသည္ေျခာက္ကပ္ၿပီး သစ္ကိုင္းမ်ားသာ ႐ွေတာ့ၿပီး ျမတ္ပင္မ်ားသည္လဲ ဝါက်င္ၿပီးညႇိဳးႏြမ္းလ်ွက္႐ွိေနေတာ့သည္။

သူမ႐ွိေနတဲ့ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့အရာအားလံုးကဆန္႔က်င္ဘက္ သူမ႐ွိေနတဲ့ဘက္ျခမ္းမွာအလင္ေရာင္႐ွိေနၿပီး အရာအားလံုးကစိမ္းစိမ္းစိုစိုႏွင့္ေလညႇင္းေလးမ်ားလဲတိုက္ခက္လ်ွက္ သူမအခုေရာက္႐ွိေနတဲ့ေနရာကိုေျပာရမယ္ဆိုင္ ယင္နဲ႔ယန္ရဲ႕အျဖဴမဲစက္ဝိုင္းေပၚတြင္ရပ္ေနရသလိုပင္ ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုကေပါင္းဆီးေနၿပီး သူမက ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းသူမကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိေပ

ထိုအခ်ိန္တြင္သူမေျခသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရၿပီး သူမ႐ွရာသို႔တေျဖးေျဖးနီးကပ္လာၿပီး သူမ႐ွိေနတဲ့ေနရာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ျခမ္းလူတစ္ေယာက္တေျဖးေျဖးနဲ႔သူမ႐ွိရာေလ်ွာက္လာၿပီး ထိုသူကနီးကပ္ေလေလ ထိုသူရဲ႕ပံုသဒါဏ္ကပိုမိုထင္႐ွားလာၿပီး အလယ္တည့္တည့္မွျခားထားေသာဆီးနားသို႔ေရာက္ေတာ့သူက ရပ္လိုက္ၿပီး႐ွင္းယြမ္ကို ေလွာင္ရီတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔အေပၚစီးကၾကည့္လိုက္ၿပီး