အပိုင္း- ၃၀(Z-U)

403 37 0
                                    

"ညီမငါေျပာမယ္ နင္ကငါ့ရဲ႕...ငါရဲ႕..အခင္မင္ရဆံုးေသာညီမပဲ"

ေ႐ွာင္ရႊယ္တစ္ေယာက္အရက္၄ခြက္ေျမႇာက္မွာသူမရဲ႕အရက္ေသာက္ႏိုင္လႊန္းတဲ့စေကးေၾကာင့္မူးၿပီသူမနားက႐ွင္းယြမ္ကို ေပါက္ကရေလးဆယ္အကုန္ေပါက္ေပါက္စုပ္ေဖာက္သလို႔ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္နဲ႔တရပ္စပ္ေျပာေနေတာ့သည္။

႐ွင္းယြမ္မွာေ႐ွာင္ရႊယ္လက္ကိုကိုင္ၿပီး သူမမလဲက်သြားေအာင္ထိန္းေပးေနရသည္မွာ စားေသာက္ဆိုင္ကေနထြက္လာရကေနအခုထိပဲပင္ အခုလဲဒီေနရာတစ္ဝိုက္မွာဘာအေဆာက္ဦးမွမ႐ွိေတာ့ ထ်န္းယြင္ၿမိဳ႕ကေနေဝးလာၿပီၿမိဳ႕အျပင္ေတာအုပ္ထဲေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

"ေအးေအး ငါသိတယ္ ဒါနဲ႔နင္ဘယ္မွာေနတာလဲ"

ေ႐ွာင္ရႊယ္ယိုင္တိယိုင္တိုင္နဲ႔႐ုပ္တရပ္လမ္းေလ်ွာက္ေနရာမွရပ္လိုက္ၿပီး

"ဟုတ္သားပဲ....ငါဘယ္မွာေနတာပါလိမ့္......အာ...
သတိရၿပီ...ေကာင္းကင္နန္းေတာ့ရဲ႕...အိမ္ေ႐ွ႕စံအေဆာင္..
ဟုတ္တယ္.....အဲ့မွာငါေနတာ"

႐ွင္းယြမ္သက္ပ်င္းခ်လိုက္ၿပီး
"ေကာင္းကင္နန္းေတာ္...ဒါနဲ႔ေကာင္ကင္နန္းေတာ္ကဘယ္ဘက္မွာလဲ"

ေ႐ွာင္ရႊယ္ မ်က္လံုေလးမ်ားဝိုင္းစက္ေနကာ ဟိုဘက္ၾကည့္လိုပ္ဒီဘက္ၾကည့္လိုက္နဲ႔မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔အေနာက္သို႔ထပ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ကာ

"ေကာင္းကင္နန္း...ေတာ္ အဲ့တာ.....ဟိုဘက္....အယ္...
မဟုတ္ေသးဘူး.....ဒီဘက္...မွားေနေသးတယ္လို႔ခံစားေနရတယ္...ငါ...ငါမမွတ္မိေတာ့ဝူး"

႐ွင္းယြမ္သည္သူမအသံကိုမထိန္းႏိုင္ပဲအၾကယ္ႀကီး
"မသိေတာ့ဘူး!!!!!"

႐ွင္းယြမ္သူမႏွဖူးကိုသူမျပန္႐ိုက္လိုက္ကာ
"ေကာင္းေရာ"

သူမကယခုဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမလဲမသိပဲပူပင္ေသာကေရာက္ေနပင္မဲ့အေဝးတစ္ေနရာမွာ႐ွိတဲ့သစ္ပင္ကိုမွီကာထိုင္ေနတဲ့လူကေတာ့သူမစိတ္ဒုတၡေရာက္ေနတာကိုၾကည္ၿပီးရယ္ေနတာကိုေတာ့သူမ မသိခဲ့

႐ွင္းယြမ္သူမေဘးကအမူးသမားေလးကိုဘယ္ကိုျပန္ပို႔လို႔ပို႔ရမွန္မသိျဖစ္ေနၿပီးသူမစဥ္းစားရခက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာသူမေဘးနားကေသာက္ႏိုင္လြန္းသူႀကီးက

ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္Onde histórias criam vida. Descubra agora