ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္

အပိုင္း- ၄၀(Z-U)

ပိုင္ကြၽယ္ သူလက္ထဲတြင္စာလိပ္တစ္ခုကိုကိုင္ထားရင္ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကစူး႐ွတဲ့တဲ့အၾကည့္မ်ားျဖင့္ စာလိပ္ကိုၾကည့္ေနရင္း ေအးစက္စြာျပံဳးရင္

"တကယ္ပါပဲ ငါအစက ညိမ္ညိမ္ေလးေနဖို႔ေတြးခဲ့တာ အခုေတာ့အေတြးေတြကိုေျပာင္းရေတာ့မယ္"

သူေျပာၿပီတစ္ၿပိဳင္နက္ သူ႔လက္ထဲကစာလိပ္သည္ ေလာင္ကြၽမ္းသြားကာ ျပာေတြအျဖစ္ေျပာင္းသြားၿပိီး ေလထဲတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ ထိုစာလိပ္ကေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့ ပိုင္ကြၽယ္သူ႔ေဒါသေတြကေတာ့မေပ်ာက္ကြယ္ေသးေပ

သူသည္ သူရဲ႕ဓားကိုဆင့္ေခၚလိုက္ကာ သူလက္ထဲဓား႐ွည္တစ္ေခ်ာင္းေပၚလာသည့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဓားကိုလြဲရမ္းလိုက္၍ ေလထဲတြင္ဓားရဲ႕အနက္ေရာင္အေငြ႔သက္မ်ားက လြဲရမ္းလိုက္သည္လမ္းတစ္ေ႐ွာက္ႀကီးမားေသာဓားခ်က္အျဖစ္ေျပာင္လဲကာ ပိုင္က်ြယ္ႏွင့္မနီးမေဝးမွာ႐ွိေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ဆီဦးတည္သြားေတာ့သည္။

ထိုလူသည္သူ႔ဆီတည့္တည့္လာေနေသာဓားခ်က္အားေ႐ွာင္ခ်င္ပါေသာ္လဲေ႐ွာင္၍၍မရ အနက္ေရာင္စြမ္းအားမ်ားကသူ႔အားထိုေနရာနဲ႔ျမဲေအာင္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ၾကမ္းျပင္မွာေကာ္ရည္မ်ားနဲ႔ကပ္သလိုကပ္ခံထားရၿပီး လႈပ္၍လဲမရ သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္လဲအေၾကာက္တရာမ်ားျပည့္ႏႈက္ေနၿပီးတကိုယ္လံုးလဲတုန္ရီေနခဲ့သည္ သို႔ေသာ္ ဘယ္အရာကမွထိုလူကိုပိုင္ကြၽယ္လက္ထဲမွကယ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ

ႀကီးမားၿပီးျမန္ဆန္နဲ႔ဓားခ်က္သည္ ထိုလူ၏ရင္ဘက္တည့္တည့္ကိုထိမွန္ၿပီး ထိုလူအားလႊင့္ထြက္သြားေစၿပီး ထိုလူသည္နံရန္နဲ႔ေဆာင့္ကာၾကမ္းျပင္ေပၚျပန္ျပဳတ္က်ၿပီးပါးစပ္ကေသြးအမ်ားျပားအန္ကာရင္ဘက္က ႀကီးမားတဲ့ဓားဒါဏ္ယာကလဲၾကည့္မေကာင္းေအာင္ေသြးမ်ားစီးက်ေနၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ေသြးမ်ေပပြၿပီးေသြးအိုင္သည္ေရကန္သဖြယ္ ျဖစ္ေနၿပီး ေသြးအိုင္ထဲက ထိုလူကေတာ့ခ်က္ခ်င္းမေသေသ အသက္ဆန္႔ငင့္ဆန္ငင္ျဖစ္ေနၿပီး သူမွာအေတာ္နာက်င္ၿပီးအသက္တခ်က္႐ူဖို႔ေတာင္ဓားပင္လယ္ကိုျဖတ္ရသလိုေဝသနာမ်ိဳး
ခံစားေနရၿပီး