အပိုင္း- ၄၂(Z-U)

231 20 1
                                    

ပိုင္ကြၽယ္ ေကာင္းကင္မိဖုရားနန္းေဆာင္မွျပန္လာၿပီးေနာက္႐ွင္းယြမ္႐ွိေနေသာ နန္းေဆာင္သို႔ဦးတည္လိုက္ၿပီး လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး ထိုလူမွ

"အ႐ွင္..ဘာလို႔ စုနန္ကိုတခါထဲမသတ္ခဲ့တာလဲ"

ပိုင္ကြၽယ္ တည္ညိမ္ေသာအသံနဲ႔ပဲ
"သူက ဒီလိုတိုးတိုးတိတ္ိတ္ေသဖို႔မထိုက္တန္ဘူး တကယ္လို႔သူသာေသ သြားရင္အရမ္း သက္ညႇာရာက်သြားမွာေပါ့"

"အ႐ွင္ သင္ဘာေတြ ေတြးေနလဲဆိုတာ ကြၽန္မတကယ္မသိဘူး အခုေလာကႀကီးက ညိမ္းခ်မ္းသေယာင္႐ွိေပမဲ့ တကယ္တန္းအခ်ိန္မေရြးကေမာက္ကမျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ဒါကိုကြၽန္မမေျပာလဲ အသင္အသိဆံုးပါ

ေလာကေက်ာက္တိုင္က တေျဖးေျဖးျပတ္ဆီးယိုယြင္းေနၿပီ
နတ္ဘုရားငယ္ေတြအားလံုးစုေပါင္းရင္ေတာင္ျပန္လည္ျပဳျပင္ႏိုင္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ႐ွိဘူးေမ်ွာ္လင့္ႏိုင္တာက အသင္႔ေလာကနတ္ဘုရားမနဲ႔ေ႐ွးေဟာင္းနတ္ဘုရားသံုးဦးျပန္စုစဥ္းယံုကလြဲရင္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ႐ွိႏိုင္ေတာ့ဘူး "

ပိုင္ကြၽယ္ သက္ပ်င္းခ်လိုက္ရင္ ေဖ်ာ့ေတာ့စြာျပံဳးလိုက္ရင္း
"ကြၽႏ္ုပ္ကဘယ္လိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ နတ္ဘုရားတစ္ေယာက္အျဖစ္ခံယူရမွာလဲ ကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕စဥ္ျခင္သံုးသတ္စိတ္မဲ့ခဲ့လို႔ ႏွင္းနတ္သမီးကေသေစခဲ့တယ္ ေလာကေက်ာက္တိုင္ကိုျပတ္ဆီးေစခဲ့တယ္ ေလာကေစာင္ေ႐ွာက္သူနတ္ဘုရားမကိုစေတးေစခဲ့တယ္ ကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ဒီအျပစ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုနတ္ဘုရားတစ္ပါးလို႔ဂုဏ္ယူဝံႂကြားရမလဲ"

"အရွင္႔ရဲ႔အမွားမဟုတ္ပါဘူး အ႐ွင္ကနတ္ဘုရားတစ္ပါးပါ
အေၾကာင္းေၾကာင့္အႀကိဳးျဖစ္လာရတာပါ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တစ္ေထာင္ကအေၾကာင္းရာကနတ္ဘုရား၃ဦးလံုးရဲ႕အျပစ္မဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာအ႐ွင္အသိဆံုးပါ ဒါေၾကာင့္ေနာင္တေတြထဲမွာပဲပိတ္မိမေနပါနဲ႔ေတာ့"

ပိုင္ကြၽယ္ ေအးဆက္စြာရယ္လိုက္ရင္း
"ေနာင္တတဲ့လား ဟုတ္တယ္ ကြၽႏု္ပ္ေနာင္တေတြထဲမွာမိတ္မိေနတယ္ ကြၽႏု္ပ္ေနာင္တမရပဲဘယ္လိုေနရမွာလဲ ႏွင္းနတ္သမီးက က်ႏ္ုပ္လက္ေပၚမွာပဲ ၾကယ္မႈန္ေတြအျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ကြၽႏ္ုပ္အခ်စ္ရဆံုးသူငယ္ျခင္းကိုအထင္လြဲမွားမူ႔တစ္ခုေလးအတြက္နဲ႔မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ႏိုင္ပဲက်ဳပ္လက္နဲ႔ကိုယ္တိုင္သတ္မိတယ္ ခင္းမ်ားေျပာၾကည့္ ကြၽႏ္ုပ္လိုလူကေနာင္တရဖို႔ေတာင္ထိုက္တန္လို႔လား"

ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္Where stories live. Discover now