႐ွင္းယြမ္သူမမ်က္စိေ႐ွ႕ကျမင္ကြင္းကိုျမင္ၿပီးရင္သက္႐ူ႔ေမာကာ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ေလ်ွာက္လွမ္း၍ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမတို႔ဝိညာဥ္ေတာအုပ္ရဲ႕တစ္ေနရာကိုေရာက္႐ွိေနၿပီး ညဦးပိုင္းလိုေမွာင္ေနကာ အလင္းအနည္းငယ္႐ွိၿပီး အေရာင္ထြက္တဲ့သစ္ပင္ပန္းပင္မ်ားနဲ႔ျပည့္ႏႈက္ေနကာ တလတ္လတ္ေတာက္တဲ့ပိုးစိမ္းၾကဴးမ်ားနဲ႔ျပည့္ႏႈက္ေနေသာေၾကာင့္ေလးပတ္ဝန္းက်င္ကိုေကာင္းစြာျမင္ေနရသည္။
သူမ ေ႐ွာင္ရႊယ္အားၾကည့္လိုက္ကာ
"ငါ့တို႔ဒီကိုလာတာေန႔လယ္ပိုင္းမွာမဟုတ္ဘူးလား ဘာလို႔ ဒီမွာညဦးပိုင္းလိုမ်ိဳးေမွာင္ေနရတာလဲ"
ေ႐ွာင္ရႊယ္စိတ္႐ွည္စြာ
"ငါေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕စာလိပ္မွာဖတ္ဖူးတာေတာ့ ဝိညာဥ္ေတာအုပ္မွ ေန႔ဆိုတာမ႐ွိဘူး ၁၂ရာသီညဦးပိုင္းလိုမဲေမွာင္ေနၿပီး
ဒီက အလင္းထြက္တဲ့သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြနဲ႔ ၾကယ္မႈန္ေလးေတြကအလင္းဓာတ္ေပးစြမ္းတယ္တဲ့"
"ၾကယ္မႈန္ ဒါဆိုဒါေတြက ပိုးစိမ္းၾကဴးမဟုတ္ပဲၾကယ္မႈန္ေတြလား"
႐ွင္းယြမ္သူမေဘးပတ္ပတ္လယ္မွာတလတ္လတ္ေတာက္ေနတဲ့အဝါေရာင္အလင္းေပးစြမ္းေနတဲ့ေသးငယ္တဲ့အလင္းလံုးေလးေတြအားလက္ညႇိဳးထိုးျပရင္းေမးလိုက္ေတာ့သည္။
ေ႐ွာင္ရႊယ္ေခါင္းကိုညႇိမ့္ကာ
"အင္းဟုတ္တယ္ေလ ဒါနဲ႔ပိုးစိမ္းၾကဴးဆိုတာဘာလဲ"
႐ွင္းယြမ္မ်က္ေမွာင္က်ဳပ္လိုက္ၿပီး
"နင္တကယ္မသိတာလား"
ေ႐ွာင္ရႊယ္ေခါင္းညႇိမ့္ျပေတာ့
"ပိုးစိမ္းၾကဴးဆိုတာ အင္းစက္တစ္မ်ိဳးပဲဒါေပမဲ့သူတို႔က အလင္းေရာင္ထုတ္ႏိုင္ၾကတယ္တစ္ေကာင္ထဲဆိုမသိသာေပးမဲ့ရာနဲ႔ခ်ီရင္ အေမွာင္ထဲမွာလင္းလတ္ေနၿပီး ၾကယ္ေတြၾကားထဲေရာက္သြားသလိုပဲ အရမ္းလွတယ္"
"ဝိုးးး မိုက္လိုက္တာ ငါတခါမွမျမင္ဘူးဖူး "
႐ွင္းယြမ္သက္ပ်င္းခ်လိုက္ကာ
"သူတို႔ကအခုဒီမွာ႐ွိေနတဲ့ၾကယ္မႈန္ေတြနဲ႔သိပ္မကြာပါဘူး
တျခသူေတြေကာဘယ္ေရာက္ကုန္ၾကလဲ အခုဒီေနရာမွာငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိသလိုပဲ"
YOU ARE READING
ဗီလိန္မမပဲလုပ္ခ်င္တယ္
Action႐ွင္းယြမ္တစ္ေယာက္ သူဖတ္ေနတဲ့ဝတၳဳထဲကိုမေတာ္တစ္ဆမူ႔တစ္ခုေၾကာင့္သူမနဲ႔နာမည္တူ အရန္ဗီလိန္ဇာတ္ေကာင္ေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲေရာက္သြားေသာအခါ ႐ွင္းယြမ္ "fuck ဘယ္လိုဇာတ္လိုက္လဲ မျပတ္မသားနဲ႔မိန္းမကလဲ႐ႈပ္ေသး နင္မင္းသမီးဆိုလဲအစထဲက လ်ိဳ႐ွင္းယြမ္နဲ႔ခပ္ကင္းကင္ေနပါလား ဘာလဲ အခ...
