Anne's Dagboek Ft. One Direction

Part 35

'Waarom? Waarom is Niall nou zo jaloers?!' vroeg ik mezelf af. De vraag echode in mijn hoofd. Ik liep door, zonder te weten waar ik was of waar ik heen ging. Op een hoek bleef ik staan en keek om me heen. Ik was in een park. 'Hey meisje, ben je verdwaald?' vroeg een vrouw achter me. Ik draaide me geërgerd om en keek in de ogen van Eleanor. Nogmaals flipte ik uit over die stunt die ze laatst flikte bij Louis. 'Kutwijf,' riep ik. 'Hoe kun je dat bij Louis flikken?! Ik snap het nog steeds niet! Hij verheugde zich erop jou weer te zien en dan flik je dat?1 Je hebt zijn hart gebroken en pas maar op, want anders breek ik jou! Luke hemmings is een lul en jij bent een slet, dus het past precies bij elkaar, je moet je echt schamen,' zei ik. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond, ik wou het niet zeggen. Niet hier in ieder geval, kwijt moest ik het toch wel tegen haar, maar nu stond iedereen me aan te staren. 'Wat?! Nog nooit gezien dat iemand een slet op haar plaats zet?!' riep tegen iedereen die staarde. Eleanor draaide zich verwaand om en liep weg. Achter me hoorde ik de jongens die mijn naam riepen, ik keek heel even snel om en daarna zette ik het op een sprint. Ik wou niet gevonden worden, ik wou alleen zijn en als ik dan toch bij iemand moest zijn, wou ik dolgraag bij me ouders zijn. Ik zag een bord waarop stond dat het strand nog 30 kilometer was. Dat kon ik dus nooit rennen. De jongens bleven me maar roepen. Ik dacht dat het geroep nog heel ver weg was, dus ging ik even op de stoeprand zitten om uit te rusten. Maar voor ik het wist leek het geroep al heel dichtbij, dus ging ik maar weer rennen. Ineens stopt er vlak voor mijn neus een zwarte limousine, de deur gaat open en ik word naar binnen getrokken. Ik keek om en zag dat het Simon was, ik probeerde los te komen uit de greep, maar alle pogingen waren tevergeefs. De jongens kwamen erbij zitten in de limo. Meteen viel het me op dat Niall er niet bij was. 'Wat was er nou? Waarom liep je weg?' vroeg Louis bezorgd. Simon had me inmiddels losgelaten, omdat de deur immers ook op slot zat en Zayn zat voor de deur dus ik kwam er never nooit meer uit, tenzij hun dat zelf wilden. 'Ik had weer eens ruzie met Niall. Hij deed weer eens jaloers,' zei ik, terwijl ik naar de grond keek. 'Weglopen helpt niet,' zei Louis. ik keek hem boos aan en zei: 'Jawel, ik wou alleen zijn oke.' In mijn ooghoeken zag ik Simon naar Louis seinen dat hij me maar met rust moest laten. Ik was moe van het rennen en viel bijna inslaap. Ik legde mijn hoofd op Liams schouder die aan de andere kant van me zat, maar vlak voor ik echt sliep waren we al bij het huis. Toen we thuis waren liepen we naar binnen, ik moest wel mee, ik had geen keus. Ik wou meteen naar mijn kamer lopen, maar Niall stond in de deuropening naar de stad. Ik duwde hem aan de kant en liep recht door naar me kamer. Ik deed hem vanbinnen uit op slots en liet de sleutel erin zitten, zodat niemand hem van buiten af kon openen. Na een paar uur hoorde ik Louis roepen vanaf de andere kant van de deur. 'Anne doe open! Je moet eten,' riep hij. Ik snikte zacht en dacht: 'Nee, ik wil niet... ik wil bij mijn ouders zijn!' Op een of andere manier stuurde mijn lichaam zichzelf, waardoor ik opstond, naar de deur liep en hem opende. Ik liep terug naar mijn bed en ging weer zitten. Louis kwam erbij zitten en zette het eten op mijn schoot. Ik gaf het eten terug. 'Je moet wel eten eh,' zei Louis zorgzaam. 'Straks misschien,' zei ik. Louis trok me tegen zich aan en knuffelde me troostend. Na de knuffel keek hij me aan, veegde wat tranen weg en vroeg: 'Wat is er nou eigenlijk precies gebeurd?' Hij speelde lief met mijn haar. Ik stond op en liep weer naar de deur, ik keek naar de beide kanten in de gang om zeker te weten dat niemand mee luisterde. Deed de deur weer dicht en op slot en ging weer naast Louis zitten, die opnieuw met mijn haar speelde. 'Lukt het?' vroeg ik lachend. 'Je lacht al weer,' zei Louis lief met een glimlach. 'Maar wat is er nou precies gebeurd tussen jou en Niall, waardoor je besloot weg te lopen?'

Hey lang niet geüpload i know maar het goede nieuws is dat je nu door kunt lezen XD ik was het schriftje kwijt waar alles in stond sorry, maar nu heb ik jullie met behulp van het schriftje een extra lang hoofdstuk gegeven :) hope you al enjoyed it... nou see ya

xx fiekevanesch