Anne's Dagboek Ft. One Direction

part 8

In de deuropening stond mijn moeder met een dienblad, op het dienblad stond een bord met zelfgemaakte koekjes en zo te ruiken waren ze vers gebakken. "Ik heb wat eten voor jullie," zei mijn moeder, ze liep naar mijn nachtkastje en zette het dienblad neer. Toen liep ze richting de deur, in de deur opening draaide ze zich nog een keer om en zei: "Niall, doe wel rustig met mijn meisje he, vooral nu ze zo zwak is." Niall lachte en zei: "Zal ik doen mevrouw."  "Mahaaaam!" riep ik, ik schaamde me door wat ze zei. Ze knipoogte, draaide zich om en deed de deur achter zich om. "Sorry van me moeder, koekje?" zei ik. "Graag!" zei Niall. "Het is alleen geen oreo," zei ik lachend. "Dat hoeft ook niet, het is zelf gemaakte chocolat-chip, dat nog lekkerder," zei Niall. Ik gaf hem een koekje en nam er zelf ook een. Terwijl ik hem op at lag ik met mijn hoofd op Nialls schouder. Toen mijn koekje op was, haalde ik mijn hoofd van zijn schouder en keek Niall recht in zijn mooie, helder blauwe ogen aan. "Niall?" vroeg ik. "Ja, wat is er liefie?" vroeg Niall. "Weet je al dat ik ga verhuizen?" vervolgde ik. Niall keek verschrikt. "Wat? Nee, waar ga je heen? Waarom ga je verhuizen?" vroeg hij. "Rustig maar, hoor. Ik verhuis juist naar dichterbij jou. Ik ga met mijn ouders naar Londen, om een normaal leven te kunnen lijden, daar gaan we wonen in een rijtjeshuis en daar weet niemand dat we rijk zijn," zei ik. Niall ging rechtop zitten, dus ging ik ook maar weer recht zitten. "Serieus?!" vroeg hij bijna schrewend. Ik knikte. "Yup, goed nieuws he?" vroeg ik. "Jah, maar waar in Londen, het is zo groot," zei Niall. "Ik weet niet, mijn ouderszouden een huis zoeken waar we zondag in kunnen, maar ze hebben er nog niks over gezegd," zei ik. "Ik denk dat ze nu sowieso eerst willen, dat je weer voor 100% aan sterkt, babe," zei Niall bezorgd. "Niall, het gaat goed en morgen moet ik toch weer aan gesterkt zijn. Dan is het tweede optreden van jullie en moet ik weer jullie personal assistent en DJ zijn. Jullie kunnen niet zonder, hoor!" zei ik. "Komt wel goed," zei Niall die een kus op mijn voorhoofd gaf. We kletsten nog lang door en aten ondertussen de koekjes. "Ik zal voor jou leren hoe je een oreo-koekje maakt," zei ik tegen Niall. Niall glimlachtte lief. Uiteindelijk zei hij: "Ga maar slapen, dan ben je morgen sowieso weer wat fitter," zei Niall. Ik ging weer liggen, Niall gaf me een kus op mijn voorhoofd en stapte uit bed, meteen schoot ik weer overeind. "Blijf je niet slapen?" vroeg ik. "Wil je dat graag," vroeg Niall. Ik knikte. "Bij jou voel ik me tenminste super veilig," dacht ik. Hij liep weer terug naar mijn bed en kroop er weer bij. Toen ik bijna sliep hoorde ik voetstappen op de trap. Meteen schrok ik weer helemaal wakker. De deur ging open, gelukkig was het Louis. Hij vroeg of niall even mee kon komen naar de gang. Hij was net weg, toen ik ineens een astma aanval kreeg. Dat houdt dus in dat ik het super benauwd kreeg. Ik kreeg daardoor een flashback van wat er vanavond was gebeurd, dat gedoe met Floris en zo, de tranen schoten weer in mijn ogen. Hoe kon hij dat doen na die drie gezellige maanden samen? Was dat ook allemaal nep? Wist hij vanaf het begin al dat ik rijk was en wou hij daarom met me? Was onze relatie dus eigenlijk helemaal nep voor hem? Ik moest er niet over nadenken, het was allemaal al gebeurd. Ik had drie leuke maanden, maar nu deed het zelf zeer om daar over na te denken. Het was niet eerlijk, waarom moest mij dat over komen, nu was het tenminste voorbij en had ik er vijf super aardige vrienden bij. Niall kwam de kamer weer in en zei dat hij en de andere van mijn ouders hier mochten slapen, dus dat hij hier niet als enige bleef. Ik lachtte en hoopte dat hij mijn tranen niet zag, hij zou bezorgd zijn, terwijl er niks is. De tranen kietelde op mijn wangen, dus wreef ik ze weg uit reflex. Ships, dat had ik niet moeten doen, want daarvoor had hij de tranen nog niet gezien, maar nu... "Wat is er, babe?" vroeg Niall, terwijl hij snel naar me toe kwam en weer in mijn bed kwam liggen. "Niks, hoor," zei ik met een kleine glimlach. "Kom op, je bent een stoere meid. Jij huilt heus niet om niks hoor, dus wat is er?" vroeg Niall. "Oke, ik kreeg het benauwd, daarna kreeg ik een flashback van vanavond en daarna kreeg ik een paar vragen, waar ik liever niet over na wou denken," zei ik. "Zullen we gaan slapen?" vroeg Niall. Ik knikte, ik was eigenlijk wel moe ja. Vlak voor ik slaap viel, voelde ik dat Niall me nog een kusje gaf. Daarna sliep ik echt. De volgende ochtend werdt ik wakker door een sms die ik kreeg. Ik las hem, hij was van Floris en er stond in: "Door jou en je k*t vrienden ga ik nu naar de bak! Pas maar op, dame. Volgende keer als ik je zie, dan vermoord ik je echt... Je vrienden zullen je dan niet nog eens redden van de dood, daar zorg ik voor." Ships! Ik gooide mijn telefoon uit angst naar de andere kant van de kamer, Niall werd daardoor wakker en vroeg wat er was. Ik wees naar mijn telefoon, omdat ik uit angst geen woord uit kon brengen. Niall stapte uit bed en liep naar mijn telefoon. Lezend liep hij terug naar bij bed en ging op de rand zitten. "F*ck, dit is foute boel!" riep Hij.

heey weer een hofdstuk af, hopelijk vinden jullie hem nog leuk een paar dagen niet geschreven sorry xx komt goed hoor. see ya

xx fiekevanesch