part 13

94 7 1
                                    

Ik verstopte me achter de jongens en telde nog eens. Het waren er echt maar twee. Ineens werd ik van achter bij mij armen vastgegrepen en opgetild. Ik keek ever wie me vast had en zag dat het Floris' vriend nummer drie was. Daarom gilde ik angstig dat hij me los moest laten, waardoor hij me liet vallen. Ik viel nog redelijk hard, het voelde alsof hij me letterlijk op de grond gooide. De jongens waren inmiddels omgedraaid door mijn gegil. De man die me had opgetild, knielde bij me neer. "Sorry, ik wou je niet laten schrikken," zei hij. "Niet?! Wou j-j-je me n-n-niet in elkaar slaan?" vroeg ik stotterend. "Nee, waarom zou ik? Ik ben Herman en dat zijn Frits en Koen," zei de man (die dus blijkbaar Herman heette), wijzend op de mannne die achter de jongens stonden. "M-maar waarom dat bord dat jullie vast hadden dan?" vroeg ik, terwijl ik opstond, naar Niall liep en hem vanachter knuffelde. Bij hem voelde ik me tenminste veilig. "Floris ging te ver, dus werken we niet meer voor hem. Hij betaalde ons om te doen of we zijn vrienden waren, we hadden een contract dat zei dat als we aan het begin van de week geld kregen, we zijn vriend moesten spelen en moesten doen wat hij zei en dat had hij dus al gedaan vooor deze weken. Als we het niet deden gingen wij de cel in," zei Frits. "Owhh en eum sorry voor mijn reactie van net Herman," zei ik blozend. "Maakt niet uit, het was begrijpelijk," zei Herman. "Maar ik snap alleen dat bord nog steeds niet, wat heeft dat hiermee te maken?" vroeg ik verward. De jongens hielden zich stil, ze waren alleen op lettend op wat er gebeurde, al de hele tijd. Vooral Niall wou me beschermen, hij haalde me naar voren en knuffelde me beschermend van achteren. Ze vertrouwden het niet zeiden ze later. "Nou, we helpen een stichting die tegen mishandeling is en mishandelde mensen van hun trauma af helpt te komen en zo. Jij was door Floris een voorbeeld van mishandelde mensen en we wouden de opbrengst van vandaag aan jou geven. Vanaf morgen mochten we echt voor de stichting beginnen," zei Koen. Yup dat verklaarde een hoop. Louis zei dat we maar weer eens moesten gaan. Dus groette we de jongens en liepen we richting mijn huis. Maar daar voor mijn huis stond een... een...

heey hoofdstuk af, sorry schrijf ni veel meer x nou see ya 

xx fiekevanesch

Anne's Dagboek Ft. One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu