part 14

87 7 1
                                    

Voor mijn huis stond een grote, zwarte limosine. "Wat doen Simon hier?!" vroeg Harry zich hardop af. "Geen idee, hoe weet hij überhaupt waar ik woon?" zei ik. "Tja," zei Zayn. "Misschien door onze mobieltjes," zei Liam, waarna ze alle vijf aan hun zakken voelden. Ze hadden allemaal indedaad geen telefoon bij. "Ow ja, die had ik op de tafel in huiskamer laten liggen, toen we gingen hardlopen," zei Niall. De anderen jongens bevestigden dat zij, dat ook hadden gedaan. "Huh, maar wrm is Simon nu hier dan?" vroeg ik onwetend. "Nou, hij zoekt ons soms als hij ons nodig heeft en we moeten daarom van hem altijd op onze mobieltjes aan hebben, want vaak als hij ons belt hebben we geen zin om op te nemen en dan kan hij ons opzoeken via de gps," verklaarde Liam. "Okey, dus nu is Simon Cowell in mijn huis, omdat jullie telefoon er nog ligt?" vroeg ik ter verduidelijking. "Yup," zei Louis. We liepen naar binnen. "Hey mam en pap, zijn we weer!" riep ik vanuit de gang. "Hey liefie, er is iemand voor je vrienden," riep mijn moeder terug. We liepen de huiskamer in en daar zat inderdaad Simon Cowell. "Hey boys," zei hij. "Hey uncle Simon," zeiden de jongens. Ze zeiden het in koor en echt precies tegelijk, waardoor ik mijn lach in moest houden. Anders zou ik misschien een ongemakkelijk of gênant moment creëren. "Wie is dat?" vroeg Simon doelend op mij. "Ik ben Anne," zei ik. "Mijn vriendinnetje," vulde Niall me aan, terwijl hij me knuffelde en een kus op mijn wang gaf. "En onze best friend," zei Harry. "Eum, is het Demi Levato, maar wil ze ni herkend worden, of ben je gwn van je Demi gektte af?!" zei Simon lachend. "Nee, het is geen Demi, maar een Anne is nog beter dan een Demi!" zei Niall. "Awhh, cutie!" riep ik. Niall lachtte zo cute met blosjes op zijn wangen en zijn ogen straalde. "Ow eum Simon?" begon Louis. "Ja Lou?" zei Simon.  "Anne en haar ouders wouden naar Londen verhuizen, maar ze konden geen huis vinden," ging Louis verder. "Kun jij niks regelen?" "Ik kan het altijd proberen, zijn er eisen Anna?" vroeg Simon. "Eum, het liefst gewoon een rijtjes huis of zo," zei ik. Niall kuchtte overdreven. "Ow en dichtbij de jongens," vulde ik mezelf snel aan met een grote glimlach op mijn gezicht door Nialls reactie. Simon, de jongens en ik schoten in de lach, mijn ouder hielden het bij een kleine glimlach. "Maar ff weer serieus, ik kan denk ik wel een huis regelen," zei Simon. Zijn oog viel nu op mijn blauwe ogen. "Wat is er gebeurd?" vroeg hij. "Ow in elkaar geslagen door mijn ex," zei ik alof het de normaalste zaak van de wereld is. Speaking of devel, ik werd weer gebeld. En weer door Floris. Wat moest ik doen, opnemen of niet. Dit leek me de beste keuze...

Hey lang geen hoofdstuk geüpload sorry peeps. see ya

xx fiekevenesch

Anne's Dagboek Ft. One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu