Anne's Dagboek Ft. One Direction

part 31

Harry was opgestaan, keek me aan, zei 'Let's go', maar viel toen weer op de grond. Zijn ogen waren weer gesloten. Toen hij zijn ogen weer open had, zei hij dat het zwart was voor zijn ogen en hij alleen een heel klein beetje kon zien. F*ck wat nu?! 'Esmeralda, help even mee, samen kunnen we Harry op Black beauty zetten,' zei ik uitteindelijk. Het lukte, ik ging achter hem zitten, zodat hij er niet af kon vallen. Ik had hem met een hand vast en met de andere had ik de teugel. Esmeralda had Twinkels teugels en die van haar eigen paard Sneeuwvlok. We reden zo snel we konden naar de manege. We moesten wachten tot Harry weer bij kwam toen we er waren. Hij was op mijn paard weer flauwgevallen. Hij kwam bij, we namen afscheid van Esmeralda, nadat ik zei dat ze de manege mocht hebben/erven. We moesten de uitvaart regelen. 'We moeten morgen wel echt naar huis,' zei Niall. 'Maar...maar ik had gebeld en we konden er pas dinsdag terucht,' zei ik proberend mijn tranen in te houden. 'En jullie moeten komen, zonder jullie kan ik het niet.' 'We hebben dinsdag een optreden en die is in een discotheek in Londen, maar misschien als we Simon bellen kan hij hem verzetten,' zei Louis die me vanachter knuffelde, omdat hij (volgens mij) had gezien dat ik mijn tranen in hield. 'Ja en een vriend(in) in nood moet je helpen en altijd steunen,' zei Niall. 'En als Anne zegt dat ze ons nodig  heeft...' 'Moeten wij haar helpen,' zeiden de andere in koor met Niall. 'Yay, thanks jullie zijn de beste, GROEPSHUG!!!' riep ik ze allemaal knuffelend. Na alles geregeld te hebben, was dinsdag de uitvaart. Hij was heel mooi. De muziek, de verhalen en toespraken, alles zat zo goed in elkaar. Ik had mijn ouders laten cremeren, zodat ik ze mee naar Londen konden. Dinsdag avond moesten we nog alles inpakken, omdat we woensdag ochtend vroeg moesten we vertrekken. Om zeven uur kwam de vrouw die het huis had gekocht, dus konden we vertrekken. Op het vliegveld in Nederland stonden massa's gildende fans en journalisten, maar in Engeland was het nog tien keer zo erg. Niall bleef expres dichtbij me lopen, waarom weet ik niet. Misschien om mij als zijn vriendin te showen. Louis keek wat sip. Logisch, want drie keer raden wie hem op stond te wachten. Juist ja, Eleanor! En inderdaad Eleanor stond hem op te wachten. We liepen de hoek om, toen hij haar al zag. Hij deed zijn zonnebril en capuchon op en keek naar beneden in de hoop dat Eleanor hem niet zag. Te vergeefs. 'Hey boubear, wat is er? Niet blij om me te zien?' vroeg ze (nep)beledigd. Ik hield het niet meer, hoe durft ze zo tegen hem te doen?! Louis liep door zonder te antwoorden, maar ik kon dat niet, ik kon me echt niet mee inhouden. Ik trok mijn hand los uit die van Niall en liep naar Eleanor. 'Waarom zou hij blij zijn om jou te zien?' vroeg ik. 'Ik ben zijn vriendin, duh,' zei ze. 'Maar geen goede vriendin, Lou verdient beter. Je hebt hem veraden,' zei ik. Louis onderbrak me en fluisterde in mijn oor, dat ik het moest laten, omdat ze het niet waard was. Ergens wist ik dat wel, maar ik moest nog een ding tegen haar zeggen. 'Veel plezier nog met Luke Hemmings,' zei ik voor ik me omdraaide en weg liep. Voor ik me omdraaide zag ik dat er paparazzi en mensen met camera's en microfoons op Eleanor of liepen. Tevreden liep ik weg. 'Louis, je word weer van mij!'riep ze ons na. Een koude rilling liep over mijn rug, ik haat bedreigingen. Toen we weer verder liepen, vroeg Louis: 'Anne, wat bezielde je. Normaal ben je zo lief en ontschuldig, maar net tegen Eleanor hing je de bitch uit. Niet dat ik t er vind hoor, want je kwam voor me op en dat was super lief van je.' 'Tja, niemand komt aan mijn vrienden,' zei ik onverschillig. 'Maar gaat het lou?' In Londen stonden echt tien keer meer fotografen dan in amsterdam op schiphol. 'Ja, dank je Anne,' zei Louis. Hij knuffelde me en om een ongemakkelijk moment te voorkomen, trok ik de anderen mee in een groeps knuffel...

heeeeeeeey people, sorry lang nie geüpdate, maar heb nu vakantie en heb dus meer tijd om te schrijven. nou see yah

xx fiekevanesch