Anne's Dagboek Ft. One Direction

part 6

In de pauze liet Louis me even met Niall praten, terwijl hij met Floris en de anderen richting de kleedkamer liep. Louis weet wat hij doet, toch? Niall nam me mee naar de voorraadkast, waar we even rustig konden konden praten, zonder die gillende meiden. We kletsten door tot er op de deur werd geklopt. Niall opende de deur en zei: "Kom binnen! Welkom in ons nederige stulpje allemaal!" We zagen de verbaasde gezichten van Louis, Zayn, Liam, Harry en Floris. Niall en ik keken elkaar aan en schoten kei hard in de lach. Floris stapte op me af, Niall ging beschermend voor me staan en zei: "Blijf uit de buurt van mijn vriendin. Zoen haar niet en doe haar niks aan, of ander!" "Eum, vriendin?" vroeg ik. "Ow, eum, sorry. Ik heb een ding over geslagen, volgens mij. Wil je met me?" zei Niall. "Je mag er over nadenken als je wilt hoor." Louis seinde Niall even aan de kant te gaan. Floris liep dichter naar me toe, terwijl ik steeds verder achter uit liep. Louis wist vast wat hij deed, maar je wist maar nooit met Floris. Daar was ineens de muur, ik kon niet meer verder. Gelukkig werd er omgeroepen dat One diretion weer verder moest met hun optreden en ik dus ook. Ik liep langs Floris en meteen door naar mijn draaitafel. Ik volgde weer het lijstje voor karaokes. Ik had net het laatste karaoke nummer aangezet, toen ik werd vastgepakt en mee gesleurd. Er werd ook een hand voor mijn mond gelegd, zodat ik niet om hulp kon roepen. Ik werd op de grond gegooid en angstig keek ik omhoog. Daar stond Floris met een kwaad gezicht aan. "Het zal je bezuren dat je alles hebt verteld aan een stomme boyband," zei Floris kwaad. Weer sloeg hij me in elkaar en toen ik om hulp riep, greep hij naar mijn keel en zei: "Je had dat niet moeten doen, nu ga je er echt aan." Het werd zwart vooe mijn ogen, ik kreeg geen lucht. "Kappen, Floris! Stop daarmee!" hoorde ik Louis zeggen. Floris liet mijn keel los, langzaam kreeg ik weer lucht en beeld. Ik zag in een vaag beeld dat Floris naar Louis' keel vliegen. Ik lag daar op de grond en kon niks doen. Opeens kwamen er twee sterke mannen. Ow nee, dat waren toch niet de vrienden van Floris. Gelukkig waren dat de bodygards van de jongens, die Floris mee nemen. Harry vroeg hoe het met me ging. "Nou, ik ben weer in elkaar en zelfs bijna gekild, goed dus," zei ik sarcastisch. "Bedankt jongens, zonder jullie was ik hier waarschijnlijk niet meer. Niall, ik wil trouwens dolgraag met je." Ik liet een kleine glimlach, voor ik flauwviel. Ik werd wakker, opende mijn opende en lag ik mijn bed.... Had ik dit gedroomd?

heey heb nu al een hoofdstuk geschreven heb mijn bff beloofd vandaag twee hoofdstukken te maken omdat ik gisteren niks schreef. tot vanavond see ya 

xx fiekevanesch.