The Bad Girl's Weakness (COMPLETE)

Chapter 30: the sign

ANGEL's POV

Nang makarating na kami kung saan naka park ang kanyang sasakyan ay laking gulat ko na naka G Wagon din siya, tulad ng luma kong sasakyan. Ilan lang ang meron niyan dito sa pinas at isa na siya don. I wonder if he really liked my wagon before kaya siya bumili ng ganito ngayon.

"Just like the old times.. But this time it's my car you are riding babe.." Pinindot na niya ang alarm at pumasok na siya sa driver seat.

Kinatok ko ang bintana dahil wala akong balak pumasok. Ilang katok ko pa lang ay binuksan na niya ito and his white and perfect teeth is in front of me.

"I have my own ride. May i have my purse now?" I still managed not to stumble in front of him.

"No. I'll take you home and its final!" Binuksan pa niya ang front seat at itinuro iyon sakin.

What is he doing? Parang ginagaya niya ako, kung paano ako dati sa kanya. He is controlling me and i can't hold the urge to not say yes to him. He is like my weakness and i feel so weak because of him.

Napag desisyonan ko na kanina na i will choose him and this is the right thing to do because it feels right. Kung mali man ito wala na akong pakialam. Mali na kung mali basta kasama ko siya.

Naglabas na lang ako ng buntong hininga at saka sumakay sa kanyang wagon. Kulay pula ito at kahit sa loob ay pula rin.

" Wagon in red, nice taste." Sinimulan na niyang paandarin ang sasakyan at saka lumingon saakin dahil sa sinabi ko.

" I remember you in red.. When i devirginized you. Theres blood everywhere! " May mga mapaglarong ngiti sa kanyang mga labi at ako naman ay pakiramdam ko ay kumukulo na sa sobrang init ang aking pisngi.

How dare him say that! Sinapak ko siya sa kanyang braso.

"Asshole!" Inirapan ko na lang siya sa kawalan pero di pa rin maalis sa kanyang labi ang pamag larong ngiti.

"Gusto mo din pati don? Babe naman masakit yun' hahahaha!" Tawa siya ng tawa at nagliyab na ata ang pisngi ko sa init.

"Gago!" Pinitik ko ang kanyang tenga dahil sa kahihiyan! Paano nya nasasabi ang mga ito?? Dati naman wala siyang alam sa mundo. Ngayon ay parang ibang iba na Girbaud ang kaharap ko.

"Ito naman eh binibiro ka lang. Pikon ka pa rin hanggang ngayon." Kiniliti niya pa ako sa aking tagiliran. Di ko mapigilang ngumisi.

Masyadong mabilis ang byahe at nakarating na kaagad kami sa mansyon. Gusto ko pa siyang makasama pero parang wala akong magagawa kundi ang hintayin ang bukas.

"Salamat sa paghatid." Kinuha ko na ang bag ko pero pinigilan niya ako.

Hinawakan niya ang kamay ko at tinulak ako papalapit sa kanya. He kissed me deep. I kissed him back but deeper. I missed him and i still love him. Hindi nagbago iyon at itong halikan namin ang magpapatunay nun.

Gusto ko nang tumigil muna ang oras at lasapin ang kung anong meron kami ngayon. I know things will never be the same dahil matagal na panahon ang nawala sa amin.

Wala kaming ideya pareho sa isat isa kung ano ang mga nangyari saamin sa loob ng apat na taon na iyon at kahit ako ay natatakot sa sarili ko dahil alam kong malaki ang pinagbago ko.
I got worse when he left at aminado ako don. Hindi na naging tulad ng dati ang mga bagay2 lalo na sa aming pamilya. Inilayo ko ang sarili ko lalo sa kanila at malaki ang panghihinayang ko don.

I want to make it up to them and make them feel how much i truly love them, di ko lang iyon pinapakita because i was full of hatred before.

But this kiss right now is like an eraser that erased all the negative cells in me. I want to be positively make everything right and in order.
As long as Girbaud is in my side everything will be great. I hope.

Natigil lang ang aming halikan ng biglang bumukas ang gate at hudyat na papasok na ako sa loob.

"See you tomorrow at the office." Dalidali akong bumaba ng sasakyan niya matapos kong sabihin ang mga iyon. Di ko na hinintay ang sasabihin niya at nilingon ko na lang siya and there i saw him holding his lower lip with his two fingers and his right hand is in his left chest where his heart located.

Nagkatitigan lang kaming dalawa at ginawa ko rin ang kanyang ginawa. Hinawakan ko rin ang labi ko at ang aking puso.

He mouthed ILOVEYOU at mabilis ang tibok ng puso ko. Sasagutin ko na sana siya pabalik but someone hugged me from behind.

Nilingon ko iyon at nagulat ako ng makita si Nalid. Nilingon ko ulit so Girbaud at kitang kita ko sa kanyang mga mata ang galit. Mabilis siya pumihit pabalik at pinaharurot ang sasakyan.

"What?" Tanong ni nalid dahil siguro hindi na maipinta ang mukha ko.

"Anong what? Why are you here?" Naglakad na ako papasok sa mansyon at nakasunod lang siya saakin.

"What's with the face? Para kang nakakita ng multo eh! Bakit? Masama na ba dalawin ang bestfriend ko? 3 months ako nawala di mo ba ako na miss?" Yes tama siya ang bestfriend ko dahil matapos ang mga nangyari noon at hindi niya ako iniwan, hindi siya nag give up saakin at talagang hinuli ang loob ko kahit na inilayo ko na ang sarili ko sa mga tao, sa pamilya ko at sa mga kaibigan ko noon. But nalid is still the long live one at naging bestfriend ko siya dahil don. Siya lang ata ang pinakikitaan ko ng kabutihan sa apat na taon dahil busy ako bitching everyone.

Pero wrong timing siya dahil kasama ko si Girbaud at sa itSura pa lang ng mukha niya ay di sya natuwa sa nakita niya.

This is bad. Hindi pa nga kami nag uumpisa buuhin ang nasirang relasyon namin noon ay nasira pa ito lalo ngayon.

"Namiss pero wrong timing ka eh! Girbaud saw us! Baka ano isipin nun!" Padabog kong nilapag ang bag ko sa sofa sa sala at umupo naman ng dekwatro ang demonyong nalid at nakangisi pa siya.

"Why? Nagbalikan na ba kayo? Nawala lang ako ng tatlong buwan team girbaud ka na ulit? Akala ko pa naman tatanda kang dalaga!" Binato ko sya ng unan dahil tawa siya ng tawa.

Nagawa niya pang mang asar samantalang ako ay di na ako mapakali. I need to explain to him na wala kaming relasyon ni Nalid, that we are just friends.

Pero paano ko ieexplain sa kanya? I dont have his number! Di ko din alam kung saan siya nakatira!

"Relax! Ano ka ba! Halika nga!" Pinaupo ako ni nalid sa tabi niya at minasahe ang aking balikat.
Medyo na relax naman ako kahit papaano.

"Alam mo Gel, kung ano man ang nakita nya kanina kung talagang willing na siyang ayusin ang lahat sa inyo he will let you explain your side. Apat na taon na ang nasayang niya dahil di ka man lang niya pinag explain sa side mo noon, wag mo sabihing pati ngayon?" Nalid is right! He is freaking right! This is the sign. Ang sign kung talaga bang may chance pa kaming maging tulad ng dati. If he will let me explain this time around, he really love me and he want to make this work.

He mouthed that he love me at iyon na lang ang panghahawakan ko.

Sana mas malawak na ang kanyang pag iisip ngayon dahil hindi ko alam ang gagawin ko kung sa huling pagkakataon ay aalis na naman siya at iwan ako ng hindi man lang napapaliwanag sa kanya ang lahat.

I need to be strong. I need to get some strength from the only person who understand me and didnt leave my side when i was wrecked, and that is Nalid.

" You're right Nal. Thanks for being the sign." I hugged him and i missed him! Matagal din ang tatlong buwan ng walang nagpapaalala saakin kung gaano ako ka maldita.

"I know.. Be careful this time.. Once is enough angelica." He caressed my back and it gave me
Comfort.

Im genuinely thankful i met this man that i can call a best friend.