លិកស៉ីបន្តឹងដៃរឹតកររាងតូចរឹតតែខ្លាំងទោះបីជាថេយ៍ជាប្រុស តែគេទន់ខ្សោយណាស់ ហើយថែមទាំង
នៅមិនទាន់ស្រួលខ្លួនល្អផងនោះទើបគេមិនអាចតបតរជាមួយលិកស៉ីបានឡើយ។
«លិកស៉ី ឯងនិយាយអី?»ជុងហ្គុក
«បងប្រហែលមិនដឹងទេត្រូវទេ ហឹស!..ព្រោះរឿងដែលអាក្រក់របស់គេៗមិចនិងប្រាប់បងទៅ មែនទេថេយ៉ុង...»លិកស៉ី
«ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ...»ថេយ៍ធ្វើអីមិនត្រូវគេចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាចង់យំ ព្រោះគេចាប់ផ្ដើមគិតឃើញនូវអ្វីដែលនាងនិយាយមុននិងហើយ រឿងរ៉ាវដែលគេចងចាំមិនភ្លេចកាលពីគេនៅអាយុ13ឆ្នាំ តែហេតុអីក៏លិកស៉ីដឹង រឿងនេះមានតែគ្រួសារគេ រួមទាំងមនុស្សម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះដែលដឹង។
«យំហើយហេ៎? បើបងជុងដឹងបងជុងនិងស្អប់ឯងមិនខាន ហឹសហាស...»លិកស៉ីនិយាយដោយអំណួតពេញខ្លួន គិតថាអ្វីដែលនាងនិងនិយាយជុងហ្គុកដឹងនាយអាចនិងស្អប់ថេយ៍ក៏ថាបាន វានិងសមចិត្តនាងដែលអាចបំបែកក្ដីសុខរបស់មាជ្រែករបស់ខ្លួន
«ហ្ហឹកៗៗ...ជុ...ជុង ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ...អូនសុំទោសដែលអូនមិនបានប្រាប់បង»ថេយ៍
«កើតរឿងអីមែនទេថេយ៍ លិកស៉ីតើវាជារឿងស្អី?»ជុងហ្គុកក្រោយពីបានឃើញរាងតូចយំយ៉ាងសសឹកភ្លាម នាយក៏ចាប់ផ្ដើមខឹងៗដែលនាងធ្វើអោយថេយ៍យំ
«វាប្រហែលជាមិនហ៊ានប្រាប់បងទេ បើចឹងចាំខ្ញុំប្រាប់បងទៅចុះ ហឹស!!..កាលពីវាមានអាយុ13ឆ្នាំ វាត្រូវបានប្រុសៗជំទង់មានគ្នាប្រហែលជាង5អ្នកទៅជាន់ឈ្លីវា គឺចាប់វារំលោភ វាអស់សាច់ទៅហើយគ្មានភាពបរិសុទ្ធអោយបងទៀតនោះទេ គិតទៅមើលបើវាស្រលាញ់បងខ្លាំងមែន ហេតុអ្វីក៏រឿងសំខាន់បែបនិងវាលាក់បង មិនប្រាប់បងបែបនិង មកពីវាទុកបងដូចជាអាមោកនិងហើយ»លិកស៉ី
«ហ្ហឹកៗៗ...ជុងមិនមែនបែបនិងទេ...ហ្ហឹកៗៗ...»
«មិនពិត ថេយ៍មិនបានបែបនោះ បើនាងយករឿងបោកប្រាស់ដើម្បីអោយយើងស្អប់ថេយ៍នោះ យើងមិនជឿនាងទេ»ជុងហ្គុកបដិសេធរឹតតែធ្វើអោយថេយ៉ុងមានអារម្មណ៍ថាគេខុស គឺខុសដែលលាក់បាំងនិងជុងហ្គុក ចុះប្រសិនបើវាជារឿងពិតតើនាយនិងទទួលយកវាបានដែរទេ?
«បងចង់ដឹងមែនទេថាវាជារឿងពិតឬក៏កុហក ហឹសៗ...ប្រុសជំទង់ប្រាំអ្នកដែលទៅចាប់រំលោភ
វានោះ វាគឺជាកូនចៅរបស់ខ្ញុំៗបានជួលពួកវា អោយទៅបំផ្លាញឯង ព្រោះខ្ញុំស្អប់ឯង ឯងដណ្ដើមក្ដីស្រលាញ់របស់បងជុងហ្គុកទៅ តែសំណាងដែលពេលនោះពួកវាមិនព្រមចាប់រំលោភឯងអោយងាប់តែម្ដងទៅ ឯងនិងមិនហត់មកធ្វើជាគ្រួសក្នុងភ្នែកយើងបន្តទៀត តែមិនចាំបាច់ភ័យទេព្រោះបន្តិចទៀតឯងក៏ត្រូវងាប់»លិកស៉ី
«ជុង...ហ្ហឹកៗ...»ថេយ៍សម្លឹងទៅកាន់កែវភ្នែករបស់អ្នកជាគូដណ្ដឹងទាំងទឹកភ្នែកដក់ជាប់រង្វង់ភ្នែក គេខ្លាចថានាយគិតច្រើនព្រោះរឿងវាមិនចឹងទាំងអស់នោះទេ
«តាមការពិតអាក្មេងប្រុសទាំងអស់នោះគឺជាស្នាដៃរបស់នាងទេហេ៎? ខ្ញុំស្មានមិនខុសមែន ថាប្រាកដជាមានអ្នកជួលពួកវាអោយមកធ្វើបាបថេយ៍ នាងអាក្រក់ជាងយើងគិតទៅទៀត កាង លិកស៉ី»អ៊ុនវូដែលឈរស្ងាត់មួយសន្ទុះធំហើយនោះដោយនៅរង់ចាំអោយនាងនិយាយរឿងកាន់តែស៉ីជម្រៅ នាយក៏លូកមាត់ ពេលនេះនាយអាចរកមុខមេខ្លោងដែលនៅពីក្រោយរឿងមួយនេះហើយ នាយនិងរកយុត្តិធម៌អោយថេយ៉ុង។
«ឯងជាអ្នកណា? មកចេះស្អីដែរ»
«រឿងមិនមែនចប់ត្រឹមនេះ បើនាងចង់ដឹងថាសាច់រឿងតរទៅវាបែបណានោះ ចាំខ្ញុំនិទានបន្តចុះ»អ៊ុនវូក្ដាប់ដៃបញ្ចេញការខឹងសំបារយ៉ាងខ្លាំង ទើបនាយនិយាយរឿងរ៉ាវនៅថ្ងៃនោះអោយទៅគ្រប់គ្នាបានស្ដាប់រឿងនេះអ៊ុនវូគេក៏ជាតួសំខាន់ដូចគ្នាដែរ..
#ត្រឡប់ទៅកាលពីកុមារភាព
កាលពីនៅក្មេងៗថេយ៉ុងទើបតែមានអាយុ13ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយនៅថ្ងៃកើតរឿងគឺថេយ៍បានដើរត្រឡប់ចេញពីសាលា ដោយសារតែថ្ងៃនោះប៉ាម៉ាក់គេរវល់រហូតដល់ភ្លេចកូន។ ថេយ៉ុងដើរពីសាលារហូតមកដល់ផ្លូវមួយវារៀងស្ងាត់ជ្រងុំ ណាមួពេលល្ងាចផងក៏មិនសូវជាមានអ្នកឆ្លងកាត់ដែរថេយ៍ដើរអោបកាតាប ទាំងភ័យខ្លាចព្រោះកន្លែងនេះវាស្ងាត់។
«ឈប់ ក្មេងតូច»សម្លេងមាំតាមមើលរូបរាងទំនងជាក្មេងអាយុ20ឆ្នាំ ដើរមកពាំងមុខរាងតូច
«បងប្រុសជាអ្នកណា ហេតុអីក៏ពាំងមុខខ្ញុំ»
«ស្អាត រាងតូចតូចស្រឡូន សំបុរសរដូចជាសំលី ត្រគៀកងរខ្ទើត គួអោយចង់ចាប់អុកណាស់វើយ...ទោះមិនត្រូវជួលក៏ធ្វើដែរវៃ មើលចុះរូបរាងមុខមាត់គួអោយចង់ស៉ី...ហឹសហាសហាៗៗ...»គ្នាវាម្នាក់នោះសម្លឹងមើលទៅកាន់រាងតូចតាំងពីចុងជើងដល់ចុងសក់ទាំងលេបទឹកមាត់រុញអណ្ដាតទល់ថ្ពាល់ រឹកពារនាយយ៉ាងប្រហ៉ើន ទាមទារអោយរាងតូចដែលនៅមិនទាន់ដឹងអីនៅឡើយត្រូវមកញាក់ញ័រភ័យ ព្រោះគ្នាគេប្រាំអ្នកម្នាក់ៗសុទ្ធតែមាឌធំៗ ហើយកន្លែងនេះស្ងាត់ទៀតតើគេអាចរួចខ្លួនឬក៏អត់ទៅ
«អ៎ា...»ថេយ៍ឈ្លៀតឃើញពួកគេភ្លេចខ្លួនគេក៏រត់ចេញពីពួកវា តែក៏ត្រូវនាយនោះទាញដៃចាប់ជាប់វិញ
«ចង់ទៅណាមកនេះ»
«ជួយផងៗជួយខ្ញុំផង...បងកុំធ្វើអីខ្ញុំអីណា ខ្ញុំនៅក្មេងណាស់ ខ្ញុំនៅរៀនសូត្រនៅឡើយទេ សូមអង្វរណាបងប្រុស ហ្ហឹកហ្ហឺៗៗ...»ថេយ៉ុងទួញសោកភ្លាមៗ ពេលដែលគឹតដល់យថាកម្មដែលគេជិតនិងទទួល ពេលនេះគេកំពុងតែបន់ផ្សងអោយលោកប៉ាគេមកទាន់ ឬក៏សូមអោយមានអ្នកណាជិះឆ្លងកាត់គេពេលនេះណាស់
«ស្រែកគួអោយរំខានណាស់ នៀក...ឌឹប....»
នាយម្នាក់ទៀតខឹងពេកក៏យៀដៃដាល់ពោះរាងតូចមួយដៃអោយថេយ៉ុងអួលឈឺយ៉ាងខ្លាំង អោនចំកោងខ្នងបន្តិចលូកដៃទៅស្ទៀបពោះដោយក្ដីឈឺចាប់ គេមានអារម្មណ៍ថាចង់ស្លាប់ខ្លាំងណាស់ សូម្បីតែខ្លួនជាក្មេងប្រុសនៅមិនទាន់គ្រប់អាយុផង ក៏ជិតនិងទៅបម្រើតណ្ហាអោយពួកណាមិនដឹងទៅហើយឬ គិតដល់ត្រឹមនេះនាយតូចក៏ស្រាប់តែមានទឹកមាត់លេបបន្តិច នៅពេលដែលមានភ្លើងហ្វារថយន្តបានបើរបញ្ចាំងភ្លើងមកកាន់គេ
នាយតូចក៏ប្រមូលកម្លាំងសល់បន្តិចបន្តួច ស្រែកហៅអោយគេជួយមួយទំហឹង
«ជួយផង!!...»
«ធ្វើបាបក្មេងផងហ្អេ? អាក្រក់ជូជាតិណាស់ ឈប់ឡានទៅលោកពូ»បុរសសង្ហាមានអាយុខ្ទង់20ជាងចុះពីឡាន ដោយគ្រងនៅឈុតសិស្សសាលា មួយសន្ទុះអ្នកបើកឡានក៏បានចុះមកជាមួយដែរ លូកដៃស្រវាកាំភ្លើងដែលនាយទុកក្នុងឡានយកមកបង្ហាញនៅពីខាងមុខពួកទាំងនោះ ដោយសារតែពួកវាគ្មានកាំភ្លើងទើបពួកនោះនាំគ្នាព្រលែងរាងតូចហើយក៏នាំគ្នារត់ឡើងបាតជើងសរព្រាតអស់ទៅ
«អ្ហឹស...»រាងកាយស្រាលទន់ល្អូកក៏បាន
ដួលទៅលើដីខ្ពក នាយសង្ហាមាឌមាំក៏បានដើរចូលទៅលើករាងតូចត្រកងឡើងសួនាំនាយតូចទាំងក្ដីបារម្ភចម្លែក មិនបាច់លាក់ទេអ្នកដែលបានមកជួយសង្រ្គោះថេយ៍និងគឺជា អ៊ុនវូនោះឯង សំណាងដែលថ្ងៃនេះនាយចេញពីរៀនល្ងាចដែរ។
«ប្អូនយ៉ាងមិចហើយ?...ប្អូនមានឈឺត្រង់ណាទេ វាមានបានធ្វើអ្វីប្អូនទេ?»អ៊ុនវូ
«ហ្ហឺៗ...ខ្ញុ...ខ្ញុំអរគុណបងប្រុសណាស់ ហ្ហឹកៗ...ពួកវាមិនទាន់ធ្វើអ្វីខ្ញុំទេ សំណាងបងមកជួយខ្ញុំទាន់...ហ្ហឹកៗៗ...បងប្រុស...ហ្ហឹកៗៗ...បងជួយជូនខ្ញុំទៅផ្ទះផងណា បងប្រុស...ហ្ហឹកៗៗ...ណាបងប្រុសខ្ញុំខ្លាច...ហ្ហឹកៗៗ...»ថេយ៉ុងយំសសឹកខ្លាំងៗ លើកដៃសំពះនាយសឹងតែដល់មុខ គេខ្លាច គេភ័យខ្លាំងណាស់ ពេលនេះប្រៀបដូចទទួលបានជីវិតមកថ្មីយ៉ាងចឹងឯង
«បានៗ បងជូនប្អូនទៅ ចាំប្រាប់ផ្លូវបងមកណា មក ចូលឡានបងជូនឯងទៅផ្ទះ ពូ បើកទ្វាបន្តិច»
«ឯងអង្គុយអោយស្រួលណា បន្តិចទៀតទៅដល់ផ្ទះហើយ»អ៊ុនវូចោលភ្នែកសម្លឹងទៅកាន់ថេយ៍ ដែលគិតតែពីគេងយំសសឹកមិនព្រមបាត់ គេប្រហែលជាភ័យខ្លាចខ្លាំងណាស់ហើយ។
អ៊ុនវូក៏បានជូនរាងតូចទៅដល់ផ្ទះ តាមការប្រាប់ផ្លូវរបស់ថេយ៉ុង។ ចាប់ពីថ្ងៃនិងអ៊ុនវូក៏តែងតែតាមថេយ៍រហូត គេយកលេសមកលេងថេយ៍ដល់ផ្ទះ
រហូតដល់ទំនាក់ទងពួកគេទាំងពីឈានដល់ក្ដីស្នេហា អ៊ុនវូតែងតែមកលេងថេយ៍រហូត ពួកគេអាចថាស្រលាញ់គ្នាខ្លាំង តែរឿងលើគ្រែមួយគឺអត់សោះតែម្ដងសូម្បីតែថើបគ្នាក៏អត់ព្រោះនាយទុកកិត្តយសអោយថេយ៍ណាមួយថេយ៍នៅសិក្សាទើបគេមិនចង់ធ្វើខ្លួនអោយជ្រុលជ្រួស ចាំថេយ៍រៀនចប់ គេនិងប្រាប់ម៉ាក់អោយចូលដណ្ដឹង រហូតមកដល់ពេលដែលថេយ៍ត្រូវជុងហ្គុក មកយកថេយ៍ទៅនៅវិមាននិងតែម្ដង ទើបបែកការថាថេយ៍គេមានគូដណ្ដឹងតាំងពីក្មេងៗមកម្ល៉េះ
#វិលមកអីលូវវិញ
«មិនពិត...លោកកុហក់..»លិកស៉ីក្ដៅក្រហាយពន់ពេកពេលដែលបានលឺរឿងដែលអ៊ុនវូបាន
និយាយប្រាប់ គេខំសង្ឃឹមមុតមាំទៅហើយថាថេយ៉ុងនិងត្រូវបំផ្លាញកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុននិង
«វាក៏ពិតទៅហើយ ថេយ៍មិនបានកើតអ្វី នាងទេឆាប់លេងថេយ៍ភ្លាមទៅ»អ៊ុនវូ
«យើងមិនលេង...អា៎...អាចង្រៃ អាយ៎យ លេងយើងៗៗលេងយើងទៅ»
«លេងយើងណាស់ លេងកូនស្រីយើង»លោកកាងនិងលិកស៉ីភ្លេចខ្លួនតែមួយភ្លែត កូនចៅប៉ូលីសរបស់ណាមជូនដែលបានដើរអៀៗមកខាងក្រោយខ្នងពួកគេក៏បានចាប់គ្រៀកពួកគេបានសម្រេច ទើបដាក់ខ្នោះពីរអ្នកឪកូនបានយ៉ាងស្រួល។
«ជុង...ហ្ហឹកៗៗ...ជុង»
«អស់អីហើយណាថេយ៍អស់អីហើយ»ជុងហ្គុកស្រវាអោបរាងតូចយ៉ាងណែនជាប់ទ្រូង អោនថើបសក់នាយតូចខ្សឺតៗ ដោយក្ដីបារម្ភពេញទ្រូង
«ណាមជូន»
«អូនមិនកើតអីទេហេ៎ ជីន មានឈឺត្រង់ណាដែរទេ»ណាមជូន
«អូនមិនអីទេ»ជីន
«វាសនារបស់នាងនិងប៉ានាង បន្តិចទៀតមិនខុសពីពួកដែលគ្រួសារនាងបានជួញដូរនោះឡើយ ចាំទុក»ពាក្យមួយឃ្លាបង្ហើរចេញពីមាត់អ៊ុនវូ មើលក៏ដឹងនាយពិតជាមានកំហឹងចំពោះលិកស៉ីខ្លាំងណាស់ រឹតតែបានដឹងថានាងជាអ្នកបានធ្វើបាបថេយ៍កាលពីក្មេងនោះទៀត នាយគឺរឹតតែខឹងសឹងតែសម្លាប់នាងទៅហើយ
______________
To Be Continue...
Jeon Larisa 🐻🐰
YOU ARE READING
រឿង: ⛓ គូដណ្ដឹង🌸💍 " ចប់ "
Romance«អូនគឺជាមនុស្សពិសេសសម្រាប់បង ដូច្នេះហើយទោះអូនធ្វើខុសចំពោះបងច្រើនប៉ុណ្ណាក៏បងមិនសម្លាប់អូនដែរតែអូនត្រូវតែសន្លប់ក្រោមទ្រូងបងរាល់ព្រឹកថ្ងៃនិងយប់..»Jungkook ស្នេហាដែលកើតឡើងឥតព្រៀង រវាងកម្លោះតូចថេយ៉ុងទៅលើកម្លោះម៉ាហ្វៀជាគូដណ្ដឹង និងគ្នា តើរឿងរ៉ាវនិងទៅជាយ៉ា...
