Part34:យកទៅលក់អោយប្រុសអឺរ៉ុប

1.8K 95 0
                                    

ពិតណាស់ក្ដីស្រលាញ់របស់ជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃគឺមានអោយគ្នាមិនចេះជិនណាយជាពិសេសគឺថេយ៉ុងទោះបីជាពេលនេះពួកគេមិនបានគេងនៅផ្ទះជុំគ្នាក៏ដោយ។ មូលហេតុដែលថេយ៍មិនស្នាក់នៅផ្ទះជាមួយនិងជុងហ្គុកគឺព្រោះតែគេមិនចង់អោយ
មានអ្នកណាមកនិយាយថាគេមានអ្នកចិញ្ចឹម
(Sugar Daddy)ព្រោះពេលគេទៅរៀនក៏ត្រូវមានមិត្ត ណាមួយទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាពិសេសរឿងចុះអេតាស៉ីវិលមិនបានប្រកាស់ឡើយ ថេយ៉ុងសុំអោយគេរៀនចប់សិនចាំប្រកាស់បើកជាសាធារណះ។

វាមិនងាយឡើយដែលមនុស្សពីរអ្នកស្រលាញ់គ្នាហើយត្រូវរស់នៅឆ្ងាយពីគ្នា មួយខែជួបគ្នាបានត្រឹមតែបីទៅបួនថ្ងៃហើយជួបតែមួយម៉ោងអីនិង ព្រោះថេយ៉ុងរៀនដល់ថ្ងៃសុក ចំនែកជុងហ្គុកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនដល់ទៅបី នាយកំរត្រឡប់មកបាយផ្ទះណាស់ មកផ្ទះត្រឹមម៉ោង9យប់អីនិងអ្នកផ្ទះក៏គេងលក់អស់ទៅហើយទំនាក់ទំនងដែលនៅក្រោមគំនាបនៃការរវល់វាពិបាកណាស់ ត្រូវទេជាក់ស្ដែងដូចពួកគេជួបគ្នាយូៗម្ដងក៏ត្រូវមានរឿងឈ្លោះភ្លាម...
«មានរឿងអី?»ជុងហ្គុក
«គ្រាន់តែអូនអោយគេយកទឹកក្រូចមកអោយអូនសោះគេក៏ខឹង ហើយបោចសក់អូនជុងអូនឈឺ...»លីកស៉ី
«ចុះហេតអីថេយ៍ទទឹក»ជុងហ្គុក
«...»
«....»
«នាងជះទឹកក្រូចមុខអូន»ថេយ៉ុងមិនបានខ្លាចឬក៏ចុះញមនិងនាងឡើយ ត្រូវខ្លាចមែនទេមិនមែនជាចរិករបស់គេឡើយ គេក៏និយាយតែការពិតតើបើនាងជះពិតមែននោះចាំមើលថាតើនាយក្រាស់និងជឿអ្នកណា?
«មិនពិតទេ?បងជុងអូនមិនបានជះ»លីកស៉ី
«នៅក្នុងផ្ទះនេះមានកាមេរ៉ាសុវត្ថភាព នោះ»ថេយ៉ុងមិននិយាយច្រើនគេក៏លាដៃចងអុលទៅកាន់កាមេរ៉ានៅត្រង់ចំនុចតែម្ដងធានាថារើមិនរួចពិតៗ
«អ្ហឹមបងនាំអូនទៅសម្អាតខ្លួនណាស់ ជូរីចាំជូនដំណើរលីកស៉ីត្រឡប់ទៅវិញផង»ជុងហ្គុកឃើញសភាពរបស់ថេយ៍ហើយនាយក៏រលាស់ដៃចេញពីដៃលីកស៉ីទើបដើរមកក្បែររាងតូចគ្រារាងកាយល្អិតដើរទៅខាងលើដែលជាបន្ទប់ពួកគេ ចំនែកឯល៉ិកស៉ីវិញនាងកន្រ្តំដៃជើងខ្លាំងៗខំដាក់ទុន
បោចសក់ខ្លួនឯងប៉ុន្នឹងហើយនៅមិនបានផលទៀត។
«អ្នកប្រុសចន គាត់ស្រលាញ់ជឿទុកចិត្តភរិយារបស់គាត់ខ្លាំងណាស់ អ្នកដ៏ទៃទើបតែស្គាល់ប៉ុន្មានថ្ងៃមិចនិងស្មើរប្រពន្ធដែលរួមសុខទុកជាមួយគ្នាមកជាយូបានទៅមែនទេអ្នកនាង លីកស៉ី»អ្នកបម្រើស្រីដែលរស់នៅជាមួយនិងជុងហ្គុកមកជាយូ នាងក៏ដឹងថាក្ដីស្រលាញ់ស្មោះត្រង់របស់ចៅហ្វាយប្រុសទាំងពីររបស់នាងមានអោយគ្នាវាធំធេងកម្រិតណា ពួកគេហែលឆ្លើងរឿងមកជាមួយគ្នាច្រើនហើយ គេក៏ជឿទុកចិត្តគ្នាមកច្រើនដែររឿងអីគ្រាន់តែប៉ុន្នឹងនាយជឿដោយមិនពិចារណានោះ
«ឯង!!..»លីកស៉ី
«ច៎ាអ្នកនាងខ្ញុំឈ្មោះជូរី ខ្ញុំជូនដំណើរត្រឹមនេះទៅចុះ»ជូរីញញឹមឌឺទៅកាន់លីកស៉ីហើយក៏ដើរចូលមកខាងក្នុងវិញ
«មិនពិតទេ បងជុងហ្គុកមិចនិងអាចយកប្រពន្ធជាប្រុសបានទៅ ចាំមើលយើងនិងកំចាត់ឯងអោយចេញពីផ្ទះនេះ»លីកស៉ីសង្រ្គឺតធ្មេញខ្ញាំម្រាមដៃចូលគ្នាបង្ហាញពីការខឹងសំបារយ៉ាងខ្លាំង ការពិតលីកស៉ិបានដឹងមុនជូរីប្រាប់ទៅទៀត
ព្រោះនាងបានឃើញរូបថតរបស់ថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកអោបគ្នា(ដោយថេយ៍អង្គុយកៅអីពីមុខជុងហ្គុកឈរពីក្រោយអោនទំលាក់ចង្កាលើស្មានាយតូចដៃក៏ក្រសោបកាយល្អិតជាប់)រូបនេះបញ្ជាក់ពីទំនាក់ទំនងអ្នកទាំងពីច្បាស់ហើយ បែបនេះហើយទើបនាងរកវិធីកំចាត់ថេយ៉ុងបែបស្រាលៗទំលាក់កំហុសអោយទៅនាយតូចទាំងដែលនាងធ្វើវាដោយ
ខ្លួនឯងសោះ បើនាងធ្វើបែបនេះហើយធ្វើអោយជុងហ្គុកស្អប់ថេយ៉ុងមិនបានគឺមានតែធ្វើវិធីប្រចាំត្រកូលរបស់នាង កាង លីកស៉ីទៅហើយសត្រូវបេះដូងរបស់នាងគ្មានអ្នកណារួចខ្លួននោះឡើយ ចាំតែមើលទៅ!!..
___________
#បន្ទប់លោកស្រីសូជូន
«លីកស៉ីត្រឡប់ទៅវិញហើយឬជូរី?»លោកស្រីសូជូន
«ចាស៎ លោកស្រី»
«នាងនិងមិនចប់ត្រឹមនេះទេ យើងដើរមិនរួចបែបនេះបើចង់ការពារថេយ៉ុងក៏ពិបាក ចំនែកជុងហ្គុកក៏រវល់គ្មានពេល ហ្ហឹម!!..»លោកស្រីសូជូនអង្គុយសំយុងជើងចុះមកខាងក្រោមទាំងនិយាយដោយដក់ដង្ហើមវែង គាត់ពិតជាបារម្ភពីសុខទុករបស់ថេយ៉ុងខ្លាំងណាស់ ព្រោះតែគាត់ស្គាល់ពីគ្រួសារត្រកូលកាងច្បាស់ ជាពិសេសគឺ កាងលីកស៉ី ជាមនុស្សស្រីដែលឃោឃៅប៉ុណ្ណា បន្តិចទៀតនិងបានឃើញពីភាពព្រៃផ្សៃរបស់នាងហើយ បែបនេះទើបលោកស្រីសូជូនគាត់កង្វល់។
«ចាំខ្ញុំប្រាប់នាយឆៃ និងកូនចៅរបស់គេតាមការពារចុះលោកស្រី»ជូរី
«អ្ហឹម យើងផ្ញើរផងយើងមិនចង់អោយកូនជុងជួបរឿងម្ដងហើយម្ដងទៀតនោះទេ ទម្រាំតែគេជាពីជម្ងឺមួយនិងគេក៏រងទុក្ខមកច្រើនហើយ ព្រោះតែបានថេយ៉ុងទើបធ្វើអោយកូនជុងជាសាស់ស្បើយបានបែបនេះ»លោកស្រីសូជូននិយាយទាំងញញឹម រឿងដែលជុងហ្គុកកើតជំងឺភ័យខ្លាច គាត់ពិតជាឈឺចាប់ខ្លោចផ្សារជំនួសកូនខ្លាំងណាស់
«ចាស៎លោកស្រី»
«ទៅចុះ»
_____________
#បន្ទប់ថេគុក
«អូនអង្គុយត្រង់នេះ ចាំបងជូតសក់អោយអូន»ជុងហ្គុកកាន់កូនកន្សែងពោះគោតូចល្មម ដើម្បីយកមកជូតសក់អោយរាងតូច
«...»ថេយ៍មិនមាត់ក៏ដើរមកអង្គុយនៅពីមុខតុសម្អាង បណ្ដោយអោយនាយចាត់ការសក់ខ្លួនអោយស្ងួតអំបាញ់មិញគេរវល់តែងូតទឹក
ព្រោះតែទឹកក្រូចឡើងជោគពេញខ្លួនទៅហើយ
«បងសុំទោសណាថេយ៍...បងមិនគួណាធ្វើអោយអូនតានតឹងចិត្តនោះទេ...បងសន្យាថាបងនិងក្លៀកាងារអោយរួចជាប្រញាប់និងអាលមានពេលនៅជាមួយអូនអោយបានច្រើន»ជុងហ្គុកលូកដៃអោបរាងតូចទម្លាក់ចង្កាលើស្មានាយតូចហើយក៏និយាយដោយទឹកមុខដឹងកំហុស
«អ្ហឹម...មិនអីទេបងធ្វើតាមធម្មតាៗចុះ»ថេយ៉ុង
«បងសុំទោសអូនចំពោះរឿងអំបាញ់មិញនេះផងដែរ»ជុងហ្គុក
«បងមិនខុស នាងទេគួតែសុំទោសអូនមិនមែនបង»ថេយ៉ុង
«អូនក៏អរគុណដែលបងជឿជាក់លើខ្លួនអូន»ថេយ៍
«បងស្គាល់អូនច្រើនឆ្នាំហើយរឿងអីដែលបងមិនស្គាល់ចរិកប្រពន្ធរបស់ខ្លួនឯងនោះ»ជុងហ្គុក  ឃើញទេពីរអ្នកនេះគេជឿជាក់លើគ្នាប៉ុណ្ណា គឺគ្មានអ្វីដែលអាចមកពង្រាត់ពួកគេឡើយគឺលើកលែងតែសេចក្ដីស្លាប់...
«អូនមើលដឹងថានាង ចង់បានបង នាងស្រលាញ់បង»ថេយ៍
«នាងចូលចិត្តបងតែបងស្រលាញ់អូន ហើយបងទុកនាងត្រឹមជាប្អូនស្រីប៉ុណ្ណោះគ្មានអ្វីលើសនេះឡើយ តទៅមិនថាមានរឿងអ្វីអូនឃើញអ្វីអូនមិនត្រូវជឿងាយៗនោះទេត្រូវតែពិចារណារកខុសត្រូវ ព្រោះវាអាចនិងដូចថ្ងៃនេះ អ្វីដែលយើងឃើញមិនប្រាកដថាជាការពិតទាំងអស់ឡើយ សន្យានិងបងមកថេយ៍ ពួកយើងត្រូវជឿជាក់លើគ្នា ពួកយើងនិងស្មោះត្រង់រហូតដល់ស្លាប់រៀងខ្លួនណា»ជុងហ្គុក
«អូនសន្យាស្រាប់ហើយ អូនស្រលាញ់បងណា ជុងហ្គុក»ថេយ៉ុង
«បងក៏ស្រលាញ់អូន ថ្ងៃនេះនៅគេងទីនេះមួយយប់ណាថេយ៍បងចង់គេងអោបអូន គេងបែកអូនមួយខែសោះបងសឹងប្រេះទ្រូងទៅហើយ ណាៗ»ជុងហ្គុក
«បងយ៉ាងមិចនិង ទើបតែបែកមួយខែសោះធ្វើមើលតែមួយឆ្នាំ នេះពួកយើងត្រូវនៅបែកគ្នាបួនឆ្នាំ បងមិននឹកអូនស្លាប់ទៅហើយទេហេ៎ជុង...ហឹសខូចណាស់បងឯងនេះ»ថេយ៉ុង
«បងនឹកអូនណាស់ថេយ៍ អូនគួតែយល់ចិត្តបងគេងទីនេះណា ណាអូនសម្លាញ់»ជុងហ្គុកបិទបើកភ្នែកម៉ក់ៗដូចជាកូនទន្សាយ ខណះកំពុងតែបំបែអោយនាយតូចបែរមុខមករកខ្លួន ហើយ
«អា៎ៗ អូនគេងក៏បាន តែអូនត្រូវប្រាប់ប៉ានិងម៉ាក់សិន អួយជុង...បងថើបអូនហេ៎»ថេយ៍បើកភ្នែកស្លើត្បិតថាពួកគេខានថើបខានអោបគ្នាជាងមួយខែហើយវាក៏មានអៀនគ្នាជារឿងធម្មតា
«ថ្ពាល់អូនក្រអូបខ្លាំងៗ បងចង់តែថើបៗៗៗ»ជុងហ្គុកអោនឈ្មុះឈ្មុលថើបថ្ពាល់រាងតូចទាំងសងខាង ថើបហើយថើបទៀតគ្មានក្រែងម្ចាស់ថ្ពាល់សោះឡើយ ចំនែកឯរាងតូចក៏រមួលខ្លួនព្រោះតែរសើប
«អឹប...ភឹប..»នាយតូចត្រូវបានជុងហ្គុកដាក់អោយគេងនៅលើគ្រែដែលមានពូកទន់ល្មើយ ហើយក៏មិនភ្លេចឡើងមកទ្រោបពីលើផងដែរ
«ជុង បងចង់ធ្វើអី?»រាងតូចបន្លឺសម្លេងខ្សាវៗញ័រៗព្រោះតែភិតភ័យនិងកាយវិការរបស់នាយក្រាស់នៅពេលនេះ
«បងសុំណា»
«សុំអីរបស់បង?»
«យើងខាននេះនោះយូហើយ បងចង់»
«ទេ ស្អែកអូនត្រូវទៅរៀន»
«កុំប្រកែកអីតែម្ដងក៏បាន អ្ហឹម...»ថាហើយមិនទុកពេលអោយរាងតូចឆ្លើយប្រកែកទាន់ឡើងបបូរមាត់ខឹលក៏រុលទៅថើបបំបិតមាត់រាងតូចភ្លាមៗ នាយថើបថើរៗនៅលើបបូរមាត់ថ្នមៗ យូក៏រុលអណ្ដាតចូលទៅប្រលែងនៅខាងក្នុង ថើបផ្ដោះផ្ដងអណ្ដាតគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ថេយ៍ក៏លេងរើបម្រាស់តរទៅទៀតព្រោះតែគេក៏នឹកចង់ប៉ះពាល់បុរសម្នាក់នេះយូណាស់មកហើយ ជាងមួយខែសោះគេនឹករលឹកគ្នាខ្លាំងណាស់ដៃមាំទំនេរក៏លូកទៅស្រាយខ្សែរអាវឃ្លុំរបស់នាយតូចចេញទាញចេញពីលើរាងកាយល្អិតបង្ហាញអោយឃញរាងកាយតូចល្អិតសររលោងគ្មានស្នាមនៅចំពោះមុខ
«អ្ហាស...ជុង...អូនស្រៀវ»អណ្ដាតប៉ិនប្រសព្វកំពុងតែថើបលិតនៅដើមភ្លៅតាំងពីករជើងឡើងមកដល់ចន្លោះភ្លៅ ដៃទាញជើងញែកចេញពីគ្នាបង្ហាញអោយឃើញកន្លែងដែលផ្ដល់ក្ដីសុខអោយគេនៅចំពោះមុខ ទើបអោនទម្លាក់អណ្ដាត ជ្រែកចូលទៅក្នុងច្រកស្នេហ៍បង្កើតជាភាពស្រើបស្រាល ហោះដល់កំពូលធ្វើអោយម្ចាស់កាយហើបខ្លួនពើងត្រគៀកឡើងខ្ពស់ត្រដែត ដៃទំលាក់ទៅច្រូងសក់នាយក្រាស់
លែងតាមចិត្តស្រើបស្រាល ជើងក៏កន្ធែកលើកគៀវកញ្ចឹងករនាយក្រាស់យ៉ាងស្អិតរមួត(តិចថប់ដង្ហើមប្ដី😌)

រឿង: ⛓ គូដណ្ដឹង🌸💍  " ចប់ "Where stories live. Discover now