HEY, MR. PERFECT

CHAPTER 36

ACE POV

“In this dark and corrupt world, be brave.”

KASALUKUYAN akong nakaupo ngayon sa harap ni Daddy. Hindi ko alam kung ba't nag-request siya sa akin na pumunta rito sa bahay niya, well, it's my first time na pumunta rito sa bagong bahay niya.
Parang apartment lang ang style nito, maliit ang space at mas namayani ang mga kagamitan ni Daddy sa apat na sulok nito.

“Seems like opposite yata sa pera mo itong bagong bahay mo ah.” I commented, and he just just smiled to me.

Ang ipinagtataka ko lang ay wala ng ibang tao rito bukod sa aming dalawa. Sa katunayan ay gusto kong magtanong tungkol sa kabit niya pero mas pinili ko nalang na manahimik muna.

Out of nowhere ay bigla na lamang tumulo ang mga luha ni Daddy habang nakatingin sa akin at pagkaraan ay pinahid niya ang mga ito.

Curiosity stirs my being at this very moment. Bakit siya umiiyak? What's on his mind? Ano nga ba ang nangyayari?

“Son,” his voice cracked and he took a very deep breath, a sign that he is going from a very deep dejection.

Nanahimik ako, nakikinig sa mga susunod niya pa'ng sasabihin.

“I missed you.” for another time, his tears rolled on his eyes. I'm not used to see my Dad like this. “I mean, 'yong baby Alas ko noon. The one who always accompany me kahit saan ako magpunta, the Alas who used to be with me on the kitchen. The Alas who used to hugged me tight and say, “Daddy, you're my hero. The greatest of all times!.... To be honest, I was the one who put Ace in your name kasi it always reminds me that you are the Ace of my life.”

Suddenly, the emotions whirled my system to the extent that my brain commenced to depict our memories beforehand.

He chuckled, “Ang bilis ng panahon ano?”

I nod. Hindi ko inaasahan na magiging emotional pala itong moment na 'to.

“Alas I know I've sinned and I'm sorry.” he sigh, “I'm sorry kung tinago ko 'to sa'yo for a very long time but I think right now is the chance na malaman mo ang katotohanan behind sa iyong mga akala.”

My eyes widened. Anong ibig niyang sabihin?

“Your Mommy is lying.”

A large pound began to bang in my chest. What?

“I was not the one who ruined the family, Alas. It was her, it was your Mom who cheated.”

Biglang nanghina ang aking mga tuhod at pagkaraan ay nahanap ko na lamang ang aking sarili na paunti-unti na ring umiiyak.

“It was her sister — 'yong babae na nakita mo na minsang nakasama ko sa mall noon. Tita mo 'yon. She was with me kasi we're buying gifts for you at that time. Gusto kitang lapitan no'n pero diring-diri ka na sa akin.” pain reflects on his eyes and so do mine.

”I still remember how your Mom threat me na kapag lumapit ako sa iyo, aniya, papatayin ka raw niya at dahil sa mahal na mahal ko kayo ng Mommy mo ay sinunod ko ang gusto niya.”

Samo't-saring emosyon ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to.

“Tapos recently, nalaman ko nalang na ninanakawan ka pala ni Mommy mo noon ng pera na ibinibigay ko para sa'yo bilang allowance mo and might as well ay tinatago niya rin ang ibang cash sa'yo. Tama lamang pala talaga 'yong desisyon ko dati na gawan ka ng sarili mong bank account.” he chuckled while in tears.

Halos mamatay na ako ngayon dahil sa isang hindi maipaliwanag na sakit.

Masyadong masakit at labag sa kaloobang tanggapin ang katotohanan na kung sino pa 'yong taong mahal mo.... kung sino pa 'yong taong pinagkatiwalaan mo sa buhay mo ay siya rin palang ta-traydor sa'yo.

Oftentimes, the traitor happens to be within the circle.

“Your Mom and I used to be a perfect lover way back then, at kahit na may cheating issue na siya simula pa man no'ng magkasintahan pa kami ay pinakasalan ko pa rin siya dahil sa mahal na mahal ko siya. Sobrang mahal ko ang Mommy mo.”

I clenched my fist at sa pagkakataong ito ay nahihirapan na akong huminga. Basically, pain is killing me.

“I am still lucky kasi kahit papa-ano ay anak talaga kita, proven by our DNA. Remember when I told you earlier na I named you Ace, bukod sa ikaw ang Ace ng buhay ko, ikaw din kasi ang nagsisilbing reminder ko na kahit papa-ano ay naging Alas ka sa minsang relasyon namin ng Mommy mo.”

Pinipilit kong pigilan ang aking mga luha but fuck, I can't. The more I control myself to stop the tears ay mas lalo lamang lumalakas ang mga daloy nito.

“Ang lahat ng mga sinabi at paninira ng Mom mo patungkol sa akin ay pawang description lamang iyon lahat sa kaniyang sarili.”

I sob, “Sa tingin mo ay maniniwala ako sa'yo?”

He shrugged and shed his tears. Pagkaraan ay tumayo siya at may inabot sa akin na folder.

“See it on yourself.” aniya at bumalik na mula sa pagkaka-upo.

Nahahati ako ngayon sa dalawang desisyon... bubuksan ko ba ang folder or hindi nalang? May portion sa isip ko na nagsasabing hindi ko nalang buksan ang folder at baka ikasira ko pa lalo 'pag nakita ko ang laman nito. Habang may isa namang portion sa isip ko na nagsasabing buksan ang folder, dahil I deserve to see the truth and I should face my fears and be brave.

I'm thorn at hindi alam kung anong gagawin ngunit pagkaraan ay nakita ko na lamang ang aking mga kamay na dahan-dahan na binubuksan ang folder at doon ko napagtanto ang mga lies ni Mommy.

Ang folder pala ay compilation of evidences laban sa kay Mommy.

In a sudden glimpse of time, ay napaupo ako sa sahig at parang bata na umiiyak.

I feel like I'm a lost child now. A lost child who has no way to get home.

Ramdam na ramdam ko ang pagkadurog ng aking puso at tanging tunog ng nadudurog kong puso at iyak mula sa pighati ang namamayani ngayon sa aking pandinig.

Akala ko ay wala nang mas ikakasakit pa nito but I was wrong dahil aksidenteng nahagilap ng aking mga mata ang isang litrato ni Mommy na may kasamang lalaki.

Isang hindi maipintang tuwa ang namamayagpag sa sistema ni Mommy habang kasama niya ang lalaki sa litrato, at sigurado ako na siya ang kabit ni Mommy noon at nananatiling siya pa rin ang lover ni Mommy ngayon.

Nahanap ko na lamang ang aking sarili na nakayakap na ngayon kay Daddy habang humahagulhol, sanhi ng isang nakakamatay na sakit— humihingi ng tulong at hinahabol ang gamot sa hangin para manatiling buhay.

Ang lalaki...

Ang lalaki na nasa litrato na kasama ni Mommy ay walang iba kun'di ang Daddy ni Shannaiah.