Bay Safkan ve Kelebek (Düzenlenecek)

34.Bölüm

Hepinize çok çok çok teşekkür ederimm 🫶🏻🥹♥️.

8K olmuşuz hatta geçmişiz bile çok çok teşekkür ederim. İğrenç vizelerin arasında sizin yorumlarınız ve bildirimleriniz mutlu ediyor. 🤍✨

Sizleri seviyorumm♥️♥️

*******************************************

Hira'nın Anlatımından....

Yarım saattir hiç kıpırdamadan Aybars'ın üstünde yatıyordum. Uykumun gelmesi gerekiyordu ama çok heyecanlı olduğum için uyuyamıyordum.

-Uyu güzelim uyu.

Aybarsın sesini duyduğumda üstünden kalktım.

-Aybars ya benim uykum kaçtı.

Gözlerini açmadan mırıldandı.

-Benim kaçmadı.

Göğüsüne vurup konuştum.

-Kendine gel adam sen vampirsin uyumasan bir şey olmaz. Kalk hadi.

Kolundan çekiştirip kaldırmaya çalıştım ama bir milim oynamadı. Aklıma uzun süredir Asile dönüşmediğim geldi ona dönüştüğümde hissettiğim güç ve duyguyu seviyordum.

-Aybars.

-Efendim Hira.

-Ben Asile dönüşmek istiyorum. Ben niye hep evdeyim ya. Ben çok güçlüyüm bunu kontrol etmeyi öğrenmem gerek.

Gözlerini açıp yataktan doğruldu.

-Daha zamanı değil güzelim.

Suratımı asıp yatağa oturdum.

-Neden?

-Hiraa neden olduğunu gayet iyi biliyorsun. Daha yeni yeni kendine geliyorsun.

Kollarımı boynuna dolayıp kucağına oturdum. Biraz sarılmaya ihtiyacım vardı. Kollarını bedenime dolayıp sıkıca sardı. Elleri saçlarımda usulca hareket ederken konuştu.

-Uyuyalım güzelim. Uyuman gerek.

Bedenim sanki onun emrindeymiş gibi kendisini uykuya bırakmıştı. Aniden bastıran uykunun sebebi onun kokusu ve sıkıca sarışı olmuştu.

Gözlerimi açtığımda Aybars göğüsümde yatıyordu. Kapının açılmasıyla bakışlarım oraya döndü. Yavaşça aralandı ama arkasında kimse yoktu. Aybars aniden kalktığında korkup bağırdım. Çok hızlı hareket etmişti ve bu beni korkutmuştu. Tek korkan ben olmadığımı sofinin tıslayıp yerinden zıpladığında fark ettim. Aybars sofiyi hissedemiyordu o yüzden kapının açılmadı onuda korkutmuştu.

-Bu nasıl içeri girdi?

Aybarsın kafasına yastığı attım.

-Bu değil onun bir adı var?

-O niye diyorsun onun bi adı varr?

Sesini inceltip beni taklit eder gibi konuştuğunda ikinci yastığı ona fırlattım. Kendisine çarpmasına izin verdiğinde yastık göğüsüne çarpıp yere düştü. Geri yatağa yaklaşıp üzerime uzandığında ellerimi yanaklarına koydum. Sonra aklıma gelen şey ile omuzlarından onu itmeye çalıştım.

-Kalk kalk Aylin'in yanına gitmem gerek.

-Hayır ya. Tam öpüşmelik an geliyordu.

Onu dinlemeden kaçmaya çalıştığımdan tüm ağırlığını üstüme bıraktı.