Bay Safkan ve Kelebek (Düzenlenecek)

40.Bölüm

Selam ballarım nasılsınız?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorumm.

Bölüm sonu yazıyı okumayı unutmayınn 🤍🤍

*******************************************
Bir birini tekrar eden aynı
günler ile 1,5 Ay sonra

Saat gece yarısını geçmişti ve ben güzel uykumdan sebepsiz yere uyanmıştım. Yanımda yatan Aybarsa döndüğümde uyuduğunu fark ettim. Gülümseyip ona bakerken gözlerini araladı. İyi miyim diye hızlı bir göz kontrolü yaptı ve mırıldandı.

-Susadın mı?

Tam kalkacağı sırada kolunu tuttum ve başımı iki yana salladım.

-Canın bişe mi çekti?

-Hayırr bişe olmadı yat hadi.

Geri yanıma yattığında koluna sıkıca sarıldım.

-Uyandığımı nerden anladın?

Sorduğum soru ile mırıldandı.

-Kalp ritmin değişti.

Uyurken bile benim kalp atışlarımı dinliyor oluşu hoşuma gitmişti. Bir süre sessizce uyumaya çalıştım ama başaramadım. Oflayıp Aybarsa baktığımda gözlerinin kaplı olduğunu fark ettim. Yattığım yataktan doğrulmaya çalışırken Aybars'ın kolunu tuttum.

-Ay Aybars yardım et.

Aybars elini belime yerleştirip beni ittiğinde doğrulabilmiştim. Bebeğimiz tam iki aylık olmuştu ve kendisi çok hızlı büyüyordu. Normal bir bebeğin 5-6 aylık gelişimini tamamlıyordu 2. ayında. Karnım kısa sürede belirgin olacak şekilde büyümüştü ve bu benim hareketlerimi oldukça kısıtlıyordu.

Doğrulmak için verdiğim cabanın beni yorduğunu fark edince tekrar yatmaya karar verdim.

-Aybars.

Yarı uyku halinde olan Aybars mırıldandığında omzumun arkasından ona baktım.

-Geri yatmak istiyorum kocacımm beni tut.

Gülerek doğruldu ve yavaşça yatmama yardım etti. Elleri iki yanımda dururken gülümseyip dudaklarıma minik bir öpücük bıraktı. Bakışları karnıma indi ve başını karnımın hizasına getirip tişörtümü açtı. Dudaklarını karnımın üzerinde hissettiğimde gülümsedim ve ellerimi saçlarının arasında gezdirmeye başladım.

-Bu sesin bu kadar hoşuma gideceğini bilmiyordum.

Mırıldanarak konuştu ve başını karnımın üzerine koydu. Bebeğimizin kalp atış seslerinden bahsediyordu. Kalp atışlarını dinlemek hoşuna gidiyordu. 

-Seni tanımdan önce insanların kalp atış sesleri çok anlamsız ve rahatsız ediciydi. Sonra senin kalp atış seslerinin bağımlısı oldum kelebek. Duymadığım anlarda daha agresif ve sinirli olmaya başladım. Şimdi beni sakinleştiren melodiye bir minik eklendi.

Ses tonu uykulu bir şekildeydi ve bu konuşmasını daha etkileyici kılmıştı.  Söylediklerinin etkisi ile göz yaşlarım kendini belli etmeye başlamışlardı. Başını kaldırıp bana baktığında elimle akan yaşları silmeye başladım.

-Bebeğim?

Mızmızlanarak konuşmaya başladığımda karnımı kapatıp doğruldu.

-Aybars yaaaa

Gülerek bana baktı ve alnımdan öptü. Dengesiz ve anlamsız ağlamalarıma alışmıştı ve sorgulamıyordu artık. Ağlamamın bitmesini ve rahatlamamı bekliyordu. Ağlama krizim bittiğinde yanaklarımı silip Aybarsa baktım.