Karia

29. Bölüm: "Bile Bile Yandı Yüreğim"

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Bilgi ve alıntı için Instagram hesabım yusra.ergunn

Tiktok hesabım yusraergnkitapları

Keyifli Okumalar 🤎

Deren'i içeri alıp donmuş bedenini koltuğa yönlendirdim. Donuk hareketlerle oturduğunda tepkisizliği beni korkutuyordu. Mutfaktan bir bardak su alıp geldiğimde onu hâlâ olduğu gibi buldum. Demir de karşısında oturmuş ona neler olduğunu sorguluyordu.

Suyu ona uzatıp Demir 'in yanına oturdum. Deren titreyen elleriyle bardağı ağzına doğru götürüp bir yudum aldı ve bardağı ortadaki sehpaya bıraktı.

Gözleri dalmıştı. Yüzü bir an heyecanla aydınlanırken bir an sonra korkuyla geriliyordu.

"Deren," dedim. Gözleri ağır ağır yüzüme çıktı. "Neyin var? Anlatacak mısın? Korkutuyorsun beni."

Demir'e çekingen bir bakış attı. Çenesi ağlayacağının habercisi olarak titriyordu.

Demir ondan çekindiğini anlamış olacak ki, "Ben sizi yalnız bırakayım," dedi. Kalkacağı sırada Deren'in sesiyle durdu.

"Hayır, Demir, kal lütfen. Zaten öğreneceksin."

Sinirlerim gerilmeye başlayınca, "Anlat artık Deren!" dedim. Masum ve sinmiş hâlini görünce verdiğim tepkiden pişman olmuştum.

"Mert'i aradım o da gelsin," dediğinde kapı da eş zamanlı çalmıştı. Demir kapıyı açınca Mert telaşla içeri girdi. Bizi görmeyen gözleri direkt Deren 'e sabitlendi. Yanına gittiğinde önünde diz çöktü.

"Deren, ne oldu güzelim? Sesin çok kötüydü. Neyin var?"

"Hepimizin merak ettiği tek soru," dedim. Demir bana uyarı dolu bir bakış atsa da başımı ne yapayım anlamında salladım. Merak içindeydim.

"Otur, "diyen Deren ile Mert 'te yanımıza oturdu. Üçümüz de karşısında ağzından çıkacak bir kelimeyi bekliyorduk.

Tedirgindi ve sürekli bacaklarının arasına sıkıştırdığı elleriyle oynuyordu.

"Ben hamileyim." Demirin iki kaşı havalanırken Mert'te benim gibi donup kaldı ama benim çözülmem daha çabuk oldu.

"Ne, hamile misin?" Mert ile aynı anda sormuştuk bu soruyu.

"Ah Deren seni öldürmek istiyorum. " Şoku atlattığımda gözlerimi sıkıca yumdum. "Beni... Bizi nasıl korkuttuğunun farkında mısın?"

Beklediği tepki bu değildi, yerinde iyice büzüştü.

"Üzgünüm ben öğrenince ne yapacağımı bilemedim. Henüz şoktan bile çıkamadım ki."

Yanımda hâlâ öylece donuk ifadesiyle oturan Mert, bir anda yerinden fırlayıp Deren'in yanına gitti ve onu ayağa kaldırıp sarıldı.

"Deren, sevgilim bu harika bir şey." Sesi titriyordu. Çok mutluydu, baba olacaktı.

Deren hayretle, "Mert ne diyorsun sen? Biz evli bile değiliz, bu... Bu hiç iyi olmadı." Hem heyecanlı hem de korku içindeki hâli bu yüzdendi.

Mert elini derenin karnına koydu. " O bizim bebeğimiz Deren, ikimizden bir parça. Onu istemiyor musun?"

Deren'in dolan gözleri karnına indi.
"İstiyorum," dedi fısıltıyla. "Ama..."