ភាគទី27:ឈឺចាប់..!!

1.8K 103 7
                                    


«ថេយ៍....??»ថេយ៍ ក៏ងាកមកមើលប្រភពសំឡេងដែលហៅគេមិញនេះ ហើយគ្មានអ្នកណាគេក្រៅពី ជុងហ្គុកនោះទេ។

«មានការអីជាមួយខ្ញុំ?ឆាប់និយាយឲលឿនៗមក ខ្ញុំគ្មានពេលទេ!!»

«អូនធ្វើបាប អ៊ុនយ៉ុងមែនទេ?..ហេតុអីក៏អូនចាំបាច់ធ្វើបាបនាង ស្តីឲនាង នាងគ្រាន់តែចង់ជួយអូនធ្វើម្ហូប ឃើញអូនរវល់មើលកូន តែអូនបែរជាទៅថាឲនាងទៅវិញ!!»ជុងហ្គុកខំរៀបរាប់គ្រប់យ៉ាងដែលអ៊ុនយ៉ុងទៅនិយាយប្រាប់នាយមិនឲចន្លោះមួយពាក្យ។

     «នាងទៅរំអ៊ួយស្អីដាក់លោកទៀតហើយ?»ថេយ៍ ងើបមុខមកសាកជាថ្មីទាំងសើចតិចៗបែបហួសចិត្ត នាងនេះហេស៎ដែលទៅធ្វើបាបអ៊ុនយ៉ុង ស្អីរបស់នាយនោះ?

      «ហេតអីក៏អូនបែបនេះ ថេយ៍?»ជុងហ្គុក ចាប់ស្មាថេយ៍ រាងលើកបន្តិចតាមកម្លាំងដៃរបស់នាយ ពាក្យសម្តីនាងមួយៗឲតែនាយអត់ទ្រាំមិនបានពិតមែន។

     «ខ្ញុំបែបណា?...លោកថាទៅមើល!ខ្ញុំវាយ៉ាងមិច?ទ្រាំនឹងចរឹកខ្ញុំមិនបានមែនទេ?»បើនាយគិតថានាងបែបនឹងទៅហើយ នាងក៏គ្មានអ្វីនិយាយទៀតដែរ។

     «អូនជាអ្នកធ្វើបាបអ៊ុនយ៉ុងមែនទេហាស៎?!!»ជុងហ្គុក ខាំធ្មេញគំហកដោយការខឹងក្រោធ ឯកម្លាំងដៃដែលនាយចាប់ស្មា ថេយ៍ ក៏ខ្លាំងជាមុន។

     «ហឹុក...ង៉ា....ង៉ា......»ក្មេងតូចភ្ញាក់ព្រើតដែលលឺសំឡេងអ្នកជាឪពុកស្រែកអម្បាញ់មិញ..ថេយ៍ ប្រញ៉ាប់បេះដៃ ជុងហ្គុក ចេញមុននឹងមកលើកពរកូនអោបជាប់នឹងទ្រូង។

     «បើលោកគិតថាខ្ញុំអាក្រក់ដល់ម្លឹង ខ្ញុំក៏គ្មានអ្វីនិយាយជាមួយលោកទៀតដែរ....អូរៗ...កុំយំណាកូនណា..»ថាឲថេយ៍ ក៏ពរកូនដើរចេញទៅបាត់។

     «ហុើយ.....ហេតុអីក៏យើងឆេវឆាយយ៉ាងនេះហាស៎..*ផាំង*»ជុងហ្គុក ទាត់តុមួយជើងទាំងក្តៅក្រហាយ មិញនេះនាយមិនគួរសម្តីខ្លាំងដាក់ថេយ៍ រហូតធ្វើឲកូនយំទាល់តែសោះ ។

     «នេះគ្រាន់តែចំណុចចាប់ផ្តើមតែប៉ុណ្ណោះ គីម ថេយ៉ុង..យើងនឹងធ្វើឲនាងចេញពីទីនេះឲបាន បើយើងមិនបាននាងកុំសង្ឃឹមថាបានឲសោះ..»អ៊ុនយ៉ុង ដែលមកលបមើលប្រពន្ធគេឈ្លោះគ្នានោះបន្លឺឡើងតិចៗទាំងញញឹមចុងមាត់ នៅពេលផែនការរបស់នាងបានសម្រេចបែបនេះ។រៀបរឹកឲស្រួលបន្តិចទើប នាងដើរចូលមករកជុងហ្គុក

     «ជុង..!!!អូនថាបងកុំខឹងនឹង ថេយ៍ អីណា នាងបែបមិនមានចេតនានោះទេ វាជាកំហុសរបស់អូនដែលចេះចង់ចូលទៅជួយនាងខុសរឿង កុំអីវាក៏មិនកើតរឿងបែបនេះឡើងដែរ!!»អ៊ុនយ៉ុង និយាយទាំងអោនមុខចុះនិយាយពីកំហុសរបស់ខ្លួន ដើម្បីឲជុងហ្គុកចាប់អារ្មណ៍។

    «មិនមែនជាកំហុសរបស់អូនទេ កុំបន្ទោសខ្លួនឯងអី បងជឿរអូន..»ជុងហ្គុក ទាញនាងយកមកអោបដើម្បីលួងលោមនាង នឹងកុំឲនាងបន្ទោសខ្លួនឯង ឯអ៊ុនយ៉ងដឹងថាមានមនុស្សម្នាក់កំពុងតែមើលមកនាងក៏ខំយំលើសមុនដើម្បីឲជុងហ្គុកអោបនាងកាន់តែខ្លាំង។

     «ហឹុកៗ.....»ថេយ៍ ខ្ទប់មាត់យំនៅកំបាំងនឹងគុំផ្កាចម្ងាយឆ្ងាយគួរសមនោះ នាងមិនហ៊ានបញ្ចេញសំឡេងយំខ្លាំងនោះទេព្រោះខ្លាចជុងហ្គុក បានលឺ គំហកឲនាងមិញនេះមិនមកលួងលោមនាង បែរជាទៅលួងលោមអ្នកផ្សេងដែលគ្រាន់តែសម្រក់ទឹកភ្នែកបន្តិច ហេតុអី?🥺

     កាន់តែឃើញគេល្អូកល្អើនគ្នានាងកាន់តែឈឺចាប់ អញ្ចឹងតើនាងនៅឈរឲគេបញ្ឈឺធ្វើអីទៀត..នាងដឹងតើថា អ៊ុនយ៉ុងមានបំណងចង់បញ្ឈឺនាងញញឹមឌឺដងឲនាងនៅពីក្រោយខ្នងជុងហ្គុក មិននៅបន្ត ថេយ៍ ក៏ដើរចញទៅបាត់។

    +បន្ទប់..តូចចង្អៀត

     ថេយ៍មកដល់ភ្លាមក៏ប្រលែងទឹកភ្នែកមកតែម្តងដោយទ្រាំខានពុំបាន

__________ភ្លាវ😣
បានតិចទេណា 500+

សុំទោសដែលបាត់យូរ ដោយសាមួយរយះនេះadminក៏រៀងរវល់ដែរ ហើយងៃខ្លះក៏រៀងខ្ជិលដែរ🤣

រឿង 🦋ស្រីកំណាន់ម៉ាហ្វៀ🌼(ចប់)Where stories live. Discover now