ភាគទី4:ឈប់ទៅ..ខ្ញុំសុំអង្វរ!!

3.2K 104 8
                                    


+ព្រលឹងស្រាងៗ

ក្នុងបន្ទប់ដែលលឺសំឡេងយំខ្សិបខ្សួលក្តោមភួយមិនដឹងថាងើបយំតាំងពីស្មើរណា ចំណែកឯអ្នកម្ខាងទៀតគេងលង់លក់ធ្វើដូចមិនមានរឿងអ្វីកើតឡើង

«ហឹុក...ហ្សឺត...!!!»ពេលជុងហ្គុកបម្រាស់ខ្លួនថេយ៍ក៏រហ័សជូតទឹកភ្នែកចេញ ហើយធ្វើជាគេងបន្ត

«អុឹម....»ជុងហ្គុកងើបឡើងងាកមើលថេយ៍បន្តិចមុននឹងដើរចូលបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួន ថ្ងៃនេះនាយក្រោកលឿនជាងធម្មតាព្រោះមានការសំខាន់នៅក្រុមហ៊ុនបានជារហ័សទៅពីព្រឹក

«លោ..លោកចង់ធ្វើអី???ចង់យកខ្ញុំទៅណា?!!ដាក់ខ្ញុំចុះ!!»ថេយ៍រមីលរមួលជើងខ្វៃៗរើពីរង្វង់ដៃជុងហ្គុក កំពុងតែគេងមិនបានចាប់អារម្មណ៍សុខៗជុងហ្គុកក៏មកលើកបីនាងទាំងកាយអាក្រាតទាំងពីរ

«នៅឲស្ងៀម...តិចយើងទម្លាក់ចុះបាក់ចង្កេះ»លឺតែជុងហ្គុកថាទម្លាក់ចុះថេយ៍លើកដៃតោងកជុងហ្គុកឡើងជាប់ខ្លាចថានាយនឹងទម្លាក់ចុះមែន។

«បើនៅស្ងៀមបែបនេះវាមិនងាប់ទេ..ប្រូង**»បីមកដល់បន្ទប់ទឹកជុងហ្គុកទម្លាក់ថេយ៍ទៅក្នុងអាងទឹកលឺតែប្រូងធ្វើឲខ្ទាតទឹកខ្ចាយ

«អូយ៎..ខិខិៗ...»

«ងូតទឹកទៅ..ឬក៏ចង់ឲយើងមុជឲ?»

«ខ្ញុំងូតខ្លួនឯង..តែ...ខ្ញុំចង់បានកន្សែង..»ថេយ៍និយាយទាំងអោនមុខចុះព្រោះតែខ្មាស់ជុងហ្គុកនូវកាយននោលគោកដែលគ្មានអ្វីបិទបាំង

«ចង់បានក៏ទៅយកខ្លួនឯងទៅ!!គិតថាយើងជាកញ្ជះនាយយ៉ាងមិច?? »ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលថេយ៍ដោយកែវភ្នែកកំណាចឃើញហើយគួរឲខ្លាចរអា។ថេយ៍ឃើញដូច្នេះក៏មិនហ៊ានមាត់បានត្រឹមតែសម្រក់ទឹកភ្នែកដៃអោបបិទបាំងរាងកាយជាមួយកាយញ័រចម្រក់ដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹក

«ស្អីតិចយំៗ...រំអួយ៎...ងើបមកណេះ»ជុងហ្គុកដៃឲហើយទាញឡើងយកមកបុកនឹងទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយ ធ្វើឲដំបងសាច់មកប៉ះនឹងថេយ៍។

«អាយ៎...លោកឆ្គួយមែនទេ?..»ថេយ៍ស្រែកចាច

«មិនបាច់ខ្មាស់ទេយើងឃើញហើយហើយ!!ថែមទាំងបានធ្វើរួចហើយដែរ..វាពិតជា...»ជុងហ្គុក

«បានហើយឈប់និយាយភ្លាមទៅ..»មិនចាំឲជុងហ្គុកនិយាយថេយ៍ក៏និយាយកាត់ មនុស្សស្អីនិយាយមាត់គ្មានគម្រប

«យ៉ាងមិចមិនចង់ស្តាប់តទៀតទេហេស៎?!!មិនចង់ស្តាប់តក៏មិនអីដែរ ប៉ុន្តែយើងចង់បន្តទៀតហើយ..ផ្លាប់**អឹស៎....»ស្រដីរួចជុងហ្គុកលើកពរថេយ៍អឹបជាប់ចង្កេះមុននឹងរុញដំបងសាច់ចូលទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់ថេយ៍ដៃមាំក្រាសលើកត្រកៀកមូលខ្លំរបស់ថេយ៍អុកពីលើដំបងសាច់ខ្លាំងៗ

«អើស...អាស៎...អាមនុស្សល្មោកកាម..ប៉ុណ្នឹងបានហើយ?!!ខ្ញុំ..អាស៎..ឈឺ..»ថេយ៍លើកដៃអោបកជុងហ្គុកនិយាយដាច់ៗក្បែរត្រចៀករាងក្រាស់ព្រោះតែកម្លាំងបោកខ្ទប់របស់ជុងហ្គុក

«ដំបូងគិតថាលែងបន្តិចនឹងឈប់..តែនាងហ៊ានជេរយើងយើងនឹងនាងដើរលែងរួចតែម្តង..បើនាងមិនសន្លប់កុំគិតថាយើងឈប់ឲសោះ..»មាត់និយាយចំណែកចលនាចង្កេះអុកដកចេញដកចូលមិនខ្វល់ពីអ្នកខាងលើ គិតតែពីក្តីសុខរបស់ខ្លួនឯង

«អ្ហឹុកៗ...អើស៎...ខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ!!ឈប់ទៅខ្ញុំសំអង្វរ.ហឹុកៗ..»ថេយ៍ហើបមាត់ថ្ងរសឹងមិនចង់លឺ មិនដឹងថានាងត្រូវសន្លប់ប៉ុន្មានដងទៀតទេ នាងពិតជាល្វើយក្នុងខ្លួនណាស់បាយក៏មិនទាន់បានចូលពោះតាំងពីម្សិលមិញឲនាងទ្រាំទ្របានយ៉ាងមិច។

«...អឹស...អាស៎..ផ្លាប់ៗ!!!»ជុងហ្គុកហាក់ដូចមិនខ្វល់ពីសម្តីថេយ៍មុននេះ នាយគិតតែពីបិទភ្នែកអុកចង្កេះទទួលយកភាពស្រណុកសុខស្រួលដែលហូរហៀរចូលមកពេញទី។ជុងហ្គុកបន្តធ្វើពីបន្តទឹក តុ ទូ ឥដ្ឋ គ្រែ រហូតដល់ថេយ៍សន្លប់ម្តងទៀតទើបនាយព្រមឈប់ ចំណែកការងារវិញគឺលើកទៅថ្ងៃក្រោយវិញព្រោះថ្ងៃនេះនាយរវល់កម្តៅសាច់ដុំ។( 🤧)

(សុំទោសរាល់ពាក្យសម្តីមិនសមរម្យ)

+Skip...នៅបរិវេនក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំល្វឹងល្វើលបង្ហាញឲឃើញនារីរូបស្រស់កំពុងតែព្យាយាមងើបឡើង បន្ទាប់ពីសន្លប់អស់ជាច្រើនម៉ោង

«អូយ៎...សឺត...អ្ហឹុកៗ..»គ្រាន់តែកម្រើកខ្លួនបន្តិចឈឺសព្វសាច់ដូចគេចាប់ហែកជាចំរៀកៗ ថេយ៍ស្រវាទាញភួយយកមករុំខ្លួនប្រឹងក្រោកទាំងញ័រជើងតតាត់បម្រុងនឹងចូលបន្ទប់តែឲតែងើបពេលណាគឺរកតែដួល ឈឺស្ពឹកស្រពន្ធអស់ហើយជើងទាំងគូរ។

ព្រូស****ឃើញទេងើបដើរមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងក៏ដួលអុកគូទនឹងការ៉ូបាត់ហើយ

+ក្រាក..

ថេយ៍កំពុងតែអោបក្បាលជង្គង់យំផ្ទាល់នឹងការរ៉ូ..សុខៗទ្វាបន្ទប់ក៏បន្លឺឡើងដោយស្នាដៃតោកំណាចកែវភ្នែកខ្មៅក្រិបពោពេញទៅដោយអំណាចកំពុងបោះជំហានមកជិតនាង

________

លី យាន

រឿង 🦋ស្រីកំណាន់ម៉ាហ្វៀ🌼(ចប់)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن