Başlangıç Tarihi:
Yeonjun ile Beomgyu, küçüklükten beri arkadaşlardı. Alt tarafı ne kadar küçük olabilirler ki? diye düşünebilirsiniz. Ama durum sandığınız gibi değil. Tam olarak doğduklarından beri beraberlerdi...
Çocukluk arkadaşı olmalarındaki en büyük etken annelerinin arkadaş oluşuydu. -Anneleri de çocukluk arkadaşıydı aslında.-
Gerçi Yeonjun ile Beomgyu pek arkadaş sayılmazlardı. Çünkü Yeonjun, Beomgyu'yu küçük kardeşi, Beomgyu ise Yeonjun'u abisi gibi görüyordu. Hatta bu hallerini gören okuldaki bazı kişiler, onları gerçekten kardeş sanıyorlardı.
Yeonjun, Beomgyu'yu her zaman korurdu. Bu yüzden Beomgyu'ya yanaşmaya kimse cesaret edemiyordu. Sadece Yeonjun'u tanımayanlar bunu cesaret edebiliyordu. Edenlerin ise sonu pek iyi olmuyordu tabi....
~~~~~~~~~~~~~~~~
Yıl 2011
Beomgyu 10, Yeonjun ise 12 yaşındaydı. Aralarında iki yaş olmasına rağmen biri beşinci biri altıncı sınıftı. Çünkü Yeonjun'un annesi onu bir yıl geç okula yazdırmıştı.
"Şu bebeğe bak sen."
"Gerizekalının teki ya."
"Aslında biliyor musunuz vurmaya bile değmez? Cılız birşey zaten."
"Güzel olan şeyde bu ya. Daha zevkli."
Beomgyu hiç birşeyden habersiz dışarı çıkayım derken birden bu çocuklar ile karşılaşmıştı. Bu çocuklar okulun zorba tayfası sayılırdı. Ama kendisi ile işleri neydi? Sonuçta kimseye zarar vermemişti veya sinir etmemişti. O uslu uslu dersini dinler. Teneffüslerde ise Yeonjun hyungunun yanına giderdi. Konuştuğu tek kişi Yeonjun olabilirdi bile. Buna rağmen neden ona bulaşıyorlardı bir türlü anlam veremiyordu.
İçlerinden en iri yapılı olanı birden Beomgyu'nun iki yakasını birden sıkıca tutmuştu. Tabi Beomgyu ona karşı gelecek güçte olmadığı için sadece masum masum bakmakla yetiniyordu.
"Ah çocuk sen sandığımdan da zavallısın."
"Aman bırak şununla konuşmayı da işimizi halledelim. Zaten bir iki yumrukta gider bu."
Ve dedikleri gibi de olmuştu. Beomgyu yapı gereği zayıf bir çocuktu. Kendini savunmayı da pek bilmezdi. Şu ana kadar sağlam kalmasının tek açıklaması ise Yeonjun olabilirdi belki.
O zorbalar gitmiş Beomgyu ise yerde öylece oturuyordu. Canı fazla yanmış olmalıydı ki elini yüzünden çekmiyordu. Ama ağlamıyordu da. Evet Beomgyu'nun bir huyu vardı. Canı ne kadar yanarsa yansın ağlamıyordu. Nedenini kendisi dahi bilmiyordu.
................
Tenefüsün çalmasına son bir dakika kala Yeonjun koşa koşa gelmişti. Telaşına bakılırsa birinden yeni duymuş olmalıydı.
"Beomgyu bu halin ne böyle? Kim yaptı bunu?" demişti Beomgyu'yu omuzlarından tutarak.
"Önemli değil hyung. Boşver."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
×Red Hour× (TaeGyu)
FanfictionO kişinin ölümü ile başladı her şey. O kişinin hayatı kökten bitmişti ama geri kalanların hayatı ise mahvolmuştu. Ve eğer katil bulunmazsa hayatları mahvolmaya devam edecekti. Sahi katili kim bulacaktı? Bu işi de alanında uzman Choi Beomgyu'ya bıra...
