×Red Hour× (TaeGyu)

9 "İyi Düşün"

.......................

  Beomgyu ofisinden ayrılmış ve evine doğru yürümeye başlamıştı. Evi biraz uzaktı ama o yürümeyi seviyordu. O yüzden çoğunlukla araba kullanmazdı.

  Favori şarkısını açmış, dinleye dinleye yürüyordu. Ta ki telefonu çalana kadar.

  Arayan kişi Yeonjun'du. Ah tabi ona haber vermemişti bile... Telefonu hemen açmıştı bu yüzden .

"SEN GERİZEKALI MISIN BEOMGYU?" Böyle tepki vereceğini çok iyi biliyordu. Onun bu hallerine alıştığından sorun etmemişti.

"Hyung ben özür dilerim. Sade-"

"ÖZÜR FALAN DİLEME BEOMGYU!" Bu lafının ardından birden susmuştu. Ve birden bire sessizlik olmuştu.

"Hyung,sen iyi misin?" diye sormuştu Beomgyu ona sakin bir ses tonuyla.

"Ben sadece korktum." demişti Yeonjun iç çekerek.

"Ahh... Seni ne yapacağım ben? Sana önceden de söyledim. Eğer beni evde göremediysen illa ki ofisteyimdir. Hadi telefonu açmasam telaşlan diyeceğim de-"

"Beomgyu seni üç kere aradım."

3 kere mi? Beomgyu hemen aramalarını kontrol etmişti. Ve Yeonjun haklıydı. Neden duymamıştı ki?

"Ben özür dilerim. İnan ki duymadım. Muhtemelen telefon sessizdeydi. Özür dilerim telaşlandırdığım için."

"Sorun değil Gyu. Sadece bir an önce eve gel yeter."

"Ben olmasam yaşayamazsın değil mi?" diye sormuştu Beomgyu gülümseyerek. Cevabı biliyordu ama onun ağzından duymak daha çok hoşuna gidiyordu.

"Ah Gyu... Bence cevabı çok net biliyorsun." Yeonjun'un sesi yumuşamıştı.

"Ama senden duymak istiyorummm."

"Sensiz yaşama gibi bir imkanım var mı Gyu? Seni 1 saat görmesem özlüyorum ben."

"Oh anlıyorum... Senin yerinde olsam bende bensiz yaşayamazdım."

"Ben senin-" Beomgyu bunun üzerine büyük bir kahkaha patlatmıştı.

"Komik değil Gyu..."

"Tabi canım kesin öyledir."

"Madem öyle kapatıyorum ben. Erken gel eve!" 

"Sana inat geç geleceğim. Görüşürüz hyung." deyip telefonu onun yüzüne kapatmıştı.

  Hyugunu kızdırmaya bayılıyordu, ne yapsın? Beomgyu'nun tek neşe kaynağı Yeonjun'du muhtemelen. Bazen kendini ona yükmüş gibi hissediyordu. Yeonjun küçüklüğünden beri Beomgyu'ya sahip çıkıyordu. Beomgyu'yu büyüten ailesi falan değildi. Gerçi bir ailesi var mıydı ki? Beomgyu'yu büyüten kişi Yeonjun'un ta kendisiydi. Ah tabi Yeonjun'un ailesinin hakkını yiyemeyiz. Onlarda çok destek olmuşlardı ona. Ama en büyük desteği Yeonjun'dan almıştı. Şimdi bile ona göz kulak oluyordu. 

  Belki kendisi olmasaydı Yeonjun'un hayatı daha güzel olabilirdi diye çok düşünüyordu. Gerçekten olabilir miydi?

Sonunda eve varmıştı. Şansa anahtarını unutmuştu. Bu yüzden zile basmıştı. Şu an Yeonjun kapıyı açmasa gayet haklıydı. Ama Gyu'suna kıymazdı değil mi?